Bölüm #7 Üzüntü

590 19 0
                                    

Arabayı zombilere doğru hızlıca sürüyordum . Karşımızda en fazla 10-15 zombi vardı . Arabayla zombilere çarptığımda arabaya zarar gelme olasılığı çok fazlaydı .

Hüseyin ;

-Dostum biraz yavaş sür . dedi

Ben (sinirli bir şekilde) ;

-Bu zamandan sonra yavaşlamanın bi manâsı yok . dedim

Zombilere çok yaklaşmıştım ve aralarına arabayla giriştim . 9 Zombinin beşini ortadan ikiye ayırdım geri kalanlarda arabanın üstünden uçtu . Vitesi geri vitese taktım ve uçanları arabanın altına aldım . Geri kalanlara bir şey yapamazdım çünkü arabanın ön camı çatlamıştı kolay kolay önümü göremiyordum . Kaçmayı zar zor başarmıştık fakat arabanın benzini bitmeye başlıyordu . Zombilerde hemen arkamızda olduğu için tam gaz basmak zorundaydım .

Direksiyon hakimiyetini kaybetmiştim ve arabayla çok sert bir kaza yaptık . Çarptığım yerden araba havalandı ve yere sert bir şekilde ters düştük . Zar zor gözlerimi açmaya başlıyordum fakat açamamıştım ve oracıkta bayıldım .

15 dakika sonra yavaş yavaş gözlerimi açıyordum . Dışarıdan silah sesleri geliyordu . Kafamı çevirdiğimde hüseyin bana saldırmaya çalışıyordu işte o zaman Hüseyinin öldüğunü gördüm ve çakımı çıkarıp Hüseyinin kafasına sapladım . Ve gözümden bir damla yaş geldi . Arabadan zar zor çıkmaya çalışıyordum ve arabadaki CrossBow'u alıp dışarı çıkmayı başardım .

Dışarı çıktığımda şankınlık içinde kalmıstım . Zombilerle savaşan kız arkadaşım Ayşeydi . Hemen ayağı kalktım , kız arkadaşıma yardım etmeye başladım ve zombiler azalmaya başlamıştı . Sonunda bize saldıran zombi kalmamıştı ve Ayşeye baktım gittim sarıldım ve ağlamaya başladım . Ayşede göz yaşlarını tutamamıştı ve bana ;

-Seni kaybettim diye çok korktum . dedi

Ben ;

-Şimdi bunları konuşmanın zamanı değil , buradan hemen kaçıp eve gitmeliyiz . dedim

Ayşe ;

-Ne evi ? Yoksa güvenli bir yer mi biliyorsun ? Dedi

Ben ;

-Salgın başlamadan önce bizim evi güvenli bir hâle getirdim ve şuan içinde annem ve Merve kalıyo . dedim

Ayşe ;

-Peki ya baban ?

Ben ;

-Babamı salgının başından beri arıyorum fakat bulamıyorum , ama aramayı bırakmıyacağım ve bulacağım babamı . dedim

Ayşe üzüldü ve kaçmaya başladık .

Eve yaklaştığımızda evden hıçkırarak ağlama sesleri geliyordu . Merak ettik ve eve doğru koşmaya başladık .

Eve geldiğimde yavaş yavaş anlıyordum ağlama seslerinin sebebini ...

SALGINHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin