Arabayla giderken kafamı sola çevirdiğimde o içinde yaşadığımız ormana kötü gözlerle bakıyordum çünkü yaşadığımız onca şey o ormanın mazisinde gömülüydü .
-----10 Dakika sonra-----
Arabanın içinde camlar açık dışardan gelen soğuk hava suratıma çarpıyor ve beni rahatlatıyordu . Nilay :
-Peki bundan sonra ne yapacağız ? . dedi
Ben :
-Önümüze bizden olmayan ne çıkarsa karşılık vermeye hazırız . dedim
Nilay şaşkın gözlerle bana bakıyordu .
Arabanın gazını köklemiştim nasıl olsa yol bomboştu . Fakat hızlı giderken bayır bir yol geldi ve orada nedense yavaşladım , durdum . Arabadan indim ve etrafa bakınmaya başladım . Uzaklardan köpek sesi geliyor acımasız ve çaresizce bağırıyordu . Ses çıkaramazdım çünkü etraftaki zombiler bize saldırabilir di .
Hemen arabanın içinden silahımı aldım ve Mervelere arabada kalmasını söyledim . Merve bana " Nereye gidiyorsun " desede cevap vermedim ve sesin geldiği yöne koşmaya başladım .
Sese yaklaştığım andan itibaren etraftaki zombiler çoğalmaya başlıyordu ve bir yerde zombilerin toplu bir biçimde etrafa yayıldığını gördüm . Saldırdıkları şeyin ne olduğunu çıkan seslerden anlıyordum . Fakat tam olarak da anlamış değildim .
Güçlü bir ıslık çalarak zombileri kendime doğru çekmeyi başarmıştım fakat çektiğime pişman olmuştum çünkü sayılmayacak kadar fazlalardı . Zar zor zaptediyordum ki arkadan bir ses kurtardığım köpek zombilere doğru havlıyordu zombilerin dikkati dağılmıştı hemen o arada oradan kaçtım köpeği kucakladım ve arabaya doğru koşmaya başladım . Arabaya geldiğimde hemen köpeği arka tarafa koydum ve çalıştırıp kaçtım .
----15 Dakika sonra----
Artık ortalık gitgide sakinleşmiş etrafta kimse yoktu , arabayı köşeye çektim ve indim . Köpeğide indirip kucağıma aldım ve şaşkınlıklar içinde kaldım çünkü bu köpek olaylar başladığından 2 hafta sonra zombilerden kurtardığım köpekti . Hemen sarıldım ve bırakmadım çünkü bu köpeğin benim hayatımda çok ayrı bir yeri vardı . Sanırım oda beni tanımış sevincinden suratımı yalıyordu .
