9

34 0 0
                                    

4 maanden later.

p.o.v laure

ik ging met mijn vingers langs mijn buik. elke dag werd ik verkracht en elke dag was een dag dichter bij mijn bevalling. jack had me verkracht een paar weken na dat hij me had mee genomen waren er jongens geweest volgens mij vrienden van hem ik wist het al niet meer ik kon niet meer goed nadenken doordat ik nooit genoeg water kreeg. jack had een keer gezegd dat hij me zou laten gaan maar toen ik een soort van vreugde dansje deed had hij me meteen geslagen en weer werd ik verkracht. ik ging met een vinger over een blauwe blek op mijn arm. ik had ze overal ik kon ze niet meer tellen en daar was ik ook mee opgehouden het had geen zin meer louis zou me toch nooit meer gaan zoeken. ik zou voor altijd hier liggen mischien later met een kind dat dacht dat jack haar of zijn vader was. ja je hoort het ik wist nog steeds niet wat het was ik en louis hadden besloten om te vragen wat het was als ze het konden zien. de vloskundige had gezegt dat ik nog een paar dagen moest wachten een paar maar. had god me maar die dagen gegeven dan wist ik wat er uit me zou komen als ik eerder dood zou gaan. maar ik ging niet dood ik moest hier blijven voor het gene in mijn buik. mijn buik was al ver gegroeid louis was denk ik zo trots op me geweest.

p.o.v louis

het is 4 maanden later en ze hebben laure nog steeds niet gevonden elke dag huil ik zeker een uur op mijn kamer. en de fans helpen niet echt ze schreeuwen dingen zoals. fijn dat die bitch nu weg is en ik kan daar niet tegen ik vind het oke als ze het over mij hebben maar laure noway. 

ik zat weer op mijn kamer ik dacht eraan hou dik laure nu moest zijn. een kleine glimlach voor een paar secondes. we hadden iedereen gebeld echt iedereen. ze wilden de bossen door gaan speuren ik vond alles best als ze haar maar vonden. ik luisterde naar wat er beneden gebeurden toen de bel ging.

p.o.v laure

jack kwam de kamer in gerend met een pistool in zijn hand.

"mee komen bitch." hij trok me over eind en duwde me. ik had alleen nog maar een lang t-shirt was overal zaten schreuren. 

" je doet wat ik zeg anders schiet ik je door je kop heen. begrepen?" ik knikte.

"begreppen." hij duwde me hard en met veel geweld.

"ja." hij zetten het pistool tegen mijn hoofd. ik hoorde sirenes. was ik dan toch gevonden waren ze er voor mij? 

"wapens op de grond handen waar ik ze kan zien of ik mag uw huis helemaal door zoeken." het was de politie ze waren er voor mij voor mij mischien was ik toch vrij en zou ik over een paar uur in een warm bed liggen en gewoon eten eten en niet dat eten wat ik hier kreeg. jack liep naar buiten.

"het geld?" riep jack. welk geld ging er door mijn hoofd heen. de politie wist het blijkbaar want er werd een koffertje gebracht. ik werd naar voren geduwd. een politie man ving me op er kwam een amuclance aan en die onderzochten me.

p.o.v louis.

ik hoorde dat de deur werd open gedaan.

"louis?" schreeuwde zayn.

"ik kom eraan." riep ik net hard genoeg terug. ik kwam beneden aan er stonden 2 agenten.

"ik denk dat we u blij kunnen maken met het zeggen dat u zo snel mogelijk naar het ziekenhuis moet daar ligt uw vriendin." ik kon de politie wel knuffelen ik was zo vreselijk blij.

"dank u hartelijk ik kan u wel kussen zo blij ben ik."

ik racete als een speer naar de kapstok en pakte daar mijn jas en de auto sleutels. ik liep naar buiten. ik wist niet een van welke auto de sleutels waren ik klikte op het knopje de lampjes van harry zijn auto branden op. fijn dat kon er ook nog wel bij straks had ik weer knalende ruzie met harry net als laatst toen hij met een meisje thuis kwam. ik kon fijn horen hoe er boven mij werd gespeeld om het netjes te zeggen. ik renden naar de auto en ging achter het stuur zitten. ik reed zo snel als ik kon naar het ziekenhuis. ik stond voor het stop licht. hoe konden ze mij laten wachten voor het verkeer ik wilde zo graag naar laure echt ik had niemand ooit zo graag willen zien.

na een paar minuten kwam ik aan in het ziekenhuis. ik renden naar de balie.

"waar ligt laure styles?" vroeg ik. de vrouw tikte langzaam wat in in de computer.

"kamer 211 de tweede verdieping, maar je kunt wat beters krijgen dan die bitch." ze keek me zwoel aan. echt niet dacht ik. ik rende naar de lift. ik drukte op het knopje heel vaak. het duurde allemaal te lang dus ik pakte de trap. ik rende naar boven rende de gang door. ik zag een bordje met eerste verdieping. poep ik zat op de verkeerde verdieping. ik rende naar het trappenhuis. ik sprinte naar de volgende verdieping. ik keek nog een keer goed voordat ik niet weer op de verkeerde verdieping uit kwam. yes ik zat goed. ik keek om me heen. er stond een bordje. <-- 211 t/m 233 ----> 234 t/m 266. ik rende naar links. 219, 218, 217, 216,215,214,213, 212, 211. ik gooide de deur open. daar lag ze mijn princess. ik liep naar haar toe. ze had overal schrammen en blauwe plekken ik was zo blij dat ze er weer was, maar de gene die dit had gedaan was nog lang ik zeg het je nog lang niet jarig. als ik hem tegen kwam zou ik hem helemaal in elkaar rammen. 

"louis?" ik keek op ik was zo in gedachte dat ik niet had opgemerkt dat laure wakker werd.

---------------------------------------------------------------

heey guys,

1002 woorden zonder heey guys. omg langste hoofdstuk. als dit hoofdstuk verwijdert dan ga ik schreeuwen. echt waar dan maak ik mijn zusje maar wakker echt dat is echt het ergste wat kan gebeuren. duimen dat het niet gebeurt en als jij dit leest is het niet gebeurt.

xx love

true!?Where stories live. Discover now