Morii: Shield Of Anger (BS3)

Kabanata 7

"—Pero ginawa nya. Hindi lang isang beses." I added.

Hindi na ako kinibo ni Tresha. Umayos nalang sya ng upo.

"Well, it might be love also. Kasi minsan isa 'yung paraan natin para mag papansin..." I heard Kyl laugh.

"Seryoso ka?" Saad ko. "Ikaw? Bakit nga ba——"

"Okay. Shut up na, Me." She sarcasticly laugh.

Nilingon ko si Jannilyn na nag iwas na ng tingin. Mukhang ayaw nya naring ungkatin ang nangyare.

"Owws. I can't relate" Risimei commented.

I laugh. "Nagtaka ka pang unggoy ka!" I sigh. Hindi ko na pinakingan ang mga angal nya.

"Kachat mo si KC? Told her that she doesn't need to be angry anymore." Sinandal ko ang likod ko sa upuan.

"Isang buwan nalang naman tapos na ang kontrata ko. Hindi na ulit ako mag tatrabaho doon." I said.

Buti nalang hindi ako pumirma ng long-term contract.

"Seryoso?" Kyl ask.

I slowly nod. "I am more concern when it comes to my mental health."

Inabot ko ang cellphone ko sa kwarto, hinayaan ko nalang ulit ang pag-uusap nila sa salas.

Naka nguso akong umupo sa kama ko. Maybe it's really enough. Hindi naman 'to ang unang beses na ginawa nya iyon saakin. Hindi na 'yun mag babago. Ganon na sya ih.

Halos mapamura ako nang makita ang 10 missed call galing kay Ivy.

And this one too. This person causes me headache.

Napabuntong hininga ako. Maybe Kyl is right. Dapat salain ko ang magiging kaibigan ko.

"I'm resting. Sorry." Walang gana kong saad nang sagutin ko ang tawag.

'Esha, Tinatawag ka kanina pa ni sir. Bakit ka daw umalis?—' Halata ang pag kataranta sa boses nya.

I silently chuckles. "Sa susunod na araw pa ang next flight mo. Nakipagpalit ka saakin right?"

'Esha. Pumunta ka nalang dito. Gusto ka daw nya kasing makausap—'

"Nakausap ko na sya." I sigh. "Sige na. Sa April fools ka nalang mag biro. Bye."

Sinandal ko na ang likod ko sa kama. Inayos ko nang ilan ulit ang pagkakahiga ko, hanggang maging tuluyan akong komportable.

I sigh. "KC won't do a scene. She have an image to protect of."

Hindi ko na inintindi ang sunod sunod na pag ring ng cellphone ko. Mag sasawa din 'yan.

Hindi ko na kailangan pang intindihin sila. Isang buwan nalang ang meron ako para mag trabaho kasama sila. Hindi na ganon kahaba 'yon.

Pinikit ko na ng mga mata ko at tuluyan na akong dinalaw ng antok. Hindi ko namalayan ang oras. Kumunot ang noo ko nang madilim na ang bintana sa pagmulat ko.

"Nasan na sila?" kinukusot ko ang mata ko habang bumababa ako sa kusina.

Kyl slightly smile. "Umalis na. Tinulungan mo ih." Umikot sya pabalik sa salas. "Kumain ka na jan. May kailangan lang akong tapusin—"

"Bakit hindi mo ako ginising?" Tanong ko pagkatapos abutin ang plato.

Prenteng nakaupo si Kyl sa sofa. Nakaharap sya sa laptop nya at mabilis na nag tytype doon.