Don't go || kms + kjd

~11~

.
.

Ο Minseok είχε φτάσει νωρίτερα από εμένα και δούλευε σκληρά. Τον είδα πολύ λίγο, γιατί δεν ήθελα να τον ενοχλήσω. Αν βρισκόμουν για περισότερη ώρα δίπλα του, δεν θα άντεχα να κρατηθώ και να μην του ορμήξω. Είναι ακαταμάχητος και τόσο σέξυ, όταν φοράει τα γυαλιά του και εργάζεται.

Την ώρα που έφτανε το διάλλειμα για μεσημεριανό βγήκε από το γραφείο και με πλησίασε χαμογελαστός.
Σιγουρεύτηκε πως η πόρτα ήταν κλειστή και ήρθε να καθίσει πάνω στα πόδια μου. Με φίλησε στο λαιμό που ξέρει πόσο μου αρέσει.

Τον έπιασα απαλά από τον λαιμό και φίλησα τα χειλάκια του. Μπορεί να είναι μεγαλύτερος μου, αλλά συχνά νιώθω πως είναι το μικρό μου αγοράκι...ειδικά όταν τον έχω έτσι στην αγκαλιά  μου.

MS: Θα έχουμε όλη την υπόλοιπη μέρα για τους δύο μας.

Μου έδωσε ένα ακόμα φιλί.

MS: Κατάφερα να τελειώσω κιόλας όλες τις υποχρεώσεις που είχα για σήμερα. Από τώρα μέχρι αύριο το πρωί θα είμαι όλος δικός σου.

Μόνο στην σκέψη τρελενόμουν.

JD: Μμμ...και τι έχεις στο νου σου να κάνουμε;

Χάιδεψα το μπούτι του. Απαλά το κύλησα πιο πάνω και στον χούφτωσα.

MS: Ότι θέλεις.
Μου χαμογέλασε πονηρά.

JD: Ελπίζω και όσες φορές θέλω. Μου χρωστάς πολλά βράδια.

MS: Το ξέρω αγάπη μου.

Πρώτη φορά με αποκαλούσε έτσι. Ακούστηκε τόσο όμορφο.

MS: Πρώτα ας πάμε κάπου να φάμε.

JD: Και μετά σπίτι μου.

MS: Ακριβώς.

.

.

Minseok

Όσο τρώγαμε έκανε ερωτήσεις που δεν μπορούσα να απαντήσω. Έπρεπε να κρύψω τόσα χρόνια από τη ζωή μου. Έπρεπε να κρύψω τη κόρη μου, το πιο σπουδαίο δώρο της ζωής μου. Δεν νομίζω να μου γίνει ποτέ εύκολο το ψέμα.
Θέλει να μάθει για το πώς ζω, να με γνωρίζει καλύτερα και το καταλαβαίνω. Αυτός μου έχει πει για την προηγούμενη σχέση του και τους φίλους του, για ότι κάνει στον ελεύθερο χρόνο του. Εμένα όλη μου η ζωή, η μόνη ασχολία μου εκτός την δουλειά, είναι η οικογένεια μου.
Με μισώ που δεν μπορώ να είμαι ειλικρινής μαζί του.
Αν του πω την αλήθεια, δεν θα θέλει να είναι μαζί μου...για αυτόν θα είμαι μια απογοήτευση.

Αν είχα γνωρίσει τον Jongdae πριν 6 χρόνια αποκλείεται να υπέκυπτα στις επιθυμίες των γονιών μου. Αν είχα έναν άνθρωπο να νοιάζομαι πραγματικά για αυτόν, δεν θα παντρευόμουν την Seohyun. Θα πάλευα για τον έρωτα μου. Τώρα όμως τι πρέπει να κάνω; Τον θέλω στη ζωή μου. Θα πρέπει να χωρίσω. Ακόμα όμως και να καταφέρω να πάρω διαζύγιο πως θα του εμφανίσω ένα παιδί, που τώρα του το κρύβω;

Κάθε μέρα φοβάμαι πως θα συμβεί κάτι και θα μάθει την αλήθεια.

Όσο τρώγαμε έπρεπε να προσέχω τι έλεγα μην τυχόν και προδοθώ, και παράλληλα φοβόμουν μήπως μας δει κανένας γνωστός μου.
Η αμηχανία μου γίνεται αντιληπτή και από τον Jongdae. Υποψιάζεται πιθανότατα πως του κρύβω κάτι, αλλά αποκλείεται να φαντάζεται κάτι τόσο σοβαρό όσο η αλήθεια.

JD: Δεν περνάς καλά; Δεν σου αρέσει το φαγητό;

MS: Περνάω υπέροχα, απλώς ανυπομονώ να μείνουμε οι δύο μας.

.

.
.

Έχει βγει ήδη πολύ μεγάλο το κεφάλαιο και για αυτό το σταματάω εδώ.
Αύριο θα ανέβει κι άλλο κεφάλαιο, για το οποίο προσπαθώ σκληρά, μιας και θα περιέχει smut!

Ψηφίστε και σχολιάστε 🙆‍♀️