Don't go || kms + kjd

~ 38 ~

Sehun

Τις τελευταίες εβδομάδες βγήκα ελάχιστα από το σπίτι. Δεν ήθελα να δω κανέναν. Προτιμούσα να μείνω κλεισμένος μέσα και να σκεφτώ.
Δεν δέχτηκα να πάω στον νέο ψυχολόγο όσο κι αν επέμενε ο Chanyeol...Φυσικά δεν του είπα τι συνέβη με τον Luhan... Ντράπηκα.
Δεν έπαψα να σκέφτομαι τα λόγια του. Δεν κατάφερα ούτε να κοιμηθώ με λίγη ησυχία. Έβλεπα μπερδεμένα όνειρα. Όνειρα και εφιάλτες. Στους εφιάλτες επιστρέφω ξανά κλειδωμένος σε εκείνο το κρύο δωμάτιο και μέσα μπαίνει ο Luhan σαν ένας ακόμα βασανιστής μου. Στα όνειρα μου είμαι ευτυχισμένος. Χαμογελάω και είμαι στην αγκαλιά του Luhan. Με φιλάει και δεν φοβάμαι...

Ύστερα φυσικά ξυπνάω και έχει εξαφανιστεί από κοντά μου είτε με το ένα πρόσωπο του, είτε με το άλλο. Όπως κι αν τον σκέφτομαι όμως, είναι το πρώτο άτομο στο οποίο θέλω να μιλήσω τα βράδια που νιώθω τόσο μόνος... Για τόσο καιρό του μιλούσα κάθε εβδομάδα και τώρα η απουσία του...με επηρεάζει.

Δεν ξέρω τι πρέπει να σκεφτώ, ούτε τι να νιώσω.
.
.
Μέσα σε αυτή την εβδομάδα χωρίσαμε κιόλας με την Hana...Δεν της τηλεφώνησα για ημέρες και νευρίασε. Της φώναξα. Είπε πως δεν αξίζω να είμαι το αγόρι της και εγώ χωρίς να το σκεφτώ της είπα να χωρίσουμε. Δεν στεναχωρήθηκα καθόλου είναι η αλήθεια... Δεν έχω όμως κανέναν να το συζητήσω. Δεν θέλω να φορτώνω τον Chanyeol με προβλήματα τώρα που είναι ευτυχισμένος ξανά.
.
.

Άρχισα τα μαθήματα στο Πανεπιστήμιο. Πάλεψα για να τα καταφέρω, αλλά δεν μπορώ ακόμα να το ευχαριστηθώ. Το μυαλό μου είναι θολωμένο...

Ύστερα από λίγες ώρες μαθημάτων πήγα σε μια καφετέρια να πάρω ένα δυνατό καφέ να συνέλθω και να αντέξω μέχρι το τέλος της ημέρας. Μόλις μπήκα μέσα είδα τον Luhan να παίρνει τον καφέ του. Μαζί του ήταν ένας άνδρας. Μιλούσαν και γελούσαν μεταξύ τους. Έδειχναν κοντά. Καθώς πλησίασα, οι δυο τους έφευγαν από την καφετέρια. Ο Luhan με είδε και αμέσως έστεψε το βλέμμα του αλλού. Έκανε σαν να μην με είδε. Με αγνόησε και έφυγε.
Πως γίνεται να μου το έκανε αυτό; Εγώ έμεινα ακίνητος σαν ηλίθιος. Δεν μπόρεσα να πω τίποτα.
Μου είχε λείψει τόσο πολύ...
Πριν λίγες ημέρες μου είπε πως του αρέσω. Με ξεπέρασε κιόλας;

.

.

Minseok

Το γυμνό κορμί μου ακουμπούσε το δικό του. Ξαπλωμένος μαζί του, στην αγκαλιά του, νιώθω όλα να έχουν φτιάξει ξανά. Αυτή τη φορά ελπίζω να μην χαλάσουν όλα.
Σήκωσα το χέρι μου προς το στήθος του και τον χάιδεψα. Με φίλησε στο μέτωπο. Τον φίλησα στο στήθος και σήκωσα το κεφάλι μου να τον κοιτάξω. Του χαμογέλασα και ένωσε το χείλη μας.

JD: Μείνε εδώ απόψε.

MS: Θα μείνω...

Έσφιξε πιο πολύ την αγκαλιά του.

JD: Το Σαββατοκύριακο θα πάρεις τη μικρή;

MS: Ναι.

JD: Θέλεις τότε να κάνουμε κάτι οι τρεις μας;

MS: Δεν ξέρω. Καλύτερα όχι. Σύντομα όμως θα κανονίσουμε.

Αυτό που έγινε δεν το έχω ξεχάσει ακόμα. Φοβάμαι μην συμβεί πάλι κάτι. Θέλω να δώσω κι άλλο χρόνο στη σχέση μας και μετά να δει ξανά το παιδί.

JD: Καλά.

MS: Μην μου κάνεις μούτρα. Έλα κι εγώ να σου προτείνω κάτι που νομίζω θα σου αρέσει.

JD: Τι;

MS: Πώς θα σου φαινόταν να έρθω να μείνω εδώ; Να συγκατοικήσουμε.

Το σκεφτόμουν από τη πρώτη στιγμή που τα ξαναβρήκαμε.

JD: Αλήθεια;

MS: Ναι. Τα περισσότερα βραδιά εξάλλου είμαστε μαζί. Σκέφτηκα πως έτσι θα διευκολύνουμε και τη μητέρα σου. Θα πληρώνω εγώ το νοίκι.

JD: Είσαι σίγουρος; Μπορούμε να το πληρώνουμε μισό -μισό. Έχεις και την διατροφή εσύ.

MS: Μην ανησυχείς. Τα βγάζω πέρα.

Έχω ανάγκη να κοιμάμαι και να ξυπνάω κάθε μέρα μαζί του.

JD: Θα βρω και εγώ δουλειά.

MS: Μην μου αγχώνεσαι. Τα λεφτά είναι το τελευταίο που πρέπει να σε απασχολεί.

JD: Είσαι τόσο καλός και υποστηρικτικός.

MS: Είμαι! Τώρα που τελείωσαν οι υποχρεώσεις πρέπει να ξεκουραστείς, να κάνεις πράγματα που σου αρέσουν, όπως να είσαι μαζί μου.

JD: Αυτό είναι το καλύτερο μου.

Πήρε το χέρι μου, το οδήγησε ανάμεσα στα πόδια του και τον χούφτωσα.

MS: Τι; Αντέχεις κι άλλο;

Ήταν πάλι ερεθισμένος.

JD: Εσύ τι λες;

MS: Αχ νιάτα.

.
.

💛💛