Don't go || kms + kjd

~11~

.
.

Minseok

Ύστερα από το πρώτο φιλί μας που συνέβη την ίδια μέρα με την εγχείρηση της μικρής, σκεφτόμουν πως πρέπει να διακόψω ότι πήγε να αρχίσει με εμένα και τον Jongdae. Σκόπευα να του πω πως ότι έγινε μεταξύ μας ήταν ένα λάθος.
Ένα λάθος που το μετάνιωσα και πρέπει να το ξεχάσουμε και οι δύο. Δεν γινόταν ωστόσο να κάνω κάτι τετοιο.
Μου ήταν αδύνατον.

Νιώθω πως είμαι ερωτευμένος μαζί του. Είχα ξεχάσει πόσο δυνατό είναι αυτό το συναίσθημα. Το μόνο που ξέρω είναι πως θέλω να είμαι κοντά του και να με κρατάει στην αγκαλιά του. Και τις τρεις τελευταίες εβδομάδες αυτό ακριβώς κάνω.
Προσπαθώ να τον χορτάσω και να περνάω όσο μπορώ πιο πολύ χρόνο μαζί του. Και φυσικά να κάνω όσο πιο συχνά μπορώ σεξ μαζί του. Μου είχε λείψει πολύ αυτή η αληθινή σωματική επαφή, να έχω ερωτική έλξη με κάποιον. Να με ποθεί κάποιος άντρας και να τον ποθώ κι εγώ.

Ήταν  αργά το απόγευμα και ήμουν ακόμα στη δουλειά. Ο Jongdae μπήκε μέσα και στηρίχθηκε πάνω στο γραφείο μου.

JD: Έχεις πολλή δουλειά ακόμη;

MS: Τελειώνω. Εσύ μπορείς να πας σπίτι σου. Δεν χρειάζεται να κουράζεσαι άδικα.

JD: Σκεφτόμουν να σε περιμένω και να φεύγαμε μαζί. Ίσως να πηγαίναμε στο σπίτι σου; Έχω μια μικρή περιέργεια να δω πως είναι.

MS: Όχι, αυτό δεν γίνεται.
Ήταν αναμενόμενο κάποια στιγμή να προτείνει κάτι τέτοιο.

Με κοίταξε λιγο ξαφνιασμένος λόγω της άρνησης μου, όμως δεν είπε τίποτα.

JD: Ας πάμε στο δικό μου. Θέλω τόσο πολύ να περάσουμε ένα ολόκληρο βράδυ μαζί.

Μακάρι να μπορούσα. Θα ήταν τόσο όμορφα να κοιμηθώ στην αγκαλιά του.

MS: Κι εγώ. Σήμερα όμως δεν γίνεται.

Ξεφύσηξε και με κοίταξε με παράπονο.
Το ήθελα κι εγώ πολύ, αλλά τι θα έλεγα στην γυναίκα μου έτσι ξαφνικά;

JD: Γιατί; Θα είμαστε πιο βολικά σε ένα μαλακό κρεβάτι από ότι σε αυτόν τον καναπέ.

Σε αυτό τον καναπέ του γραφείου μου όμως έχουμε περάσει ήδη τόσες στιγμές...τη πρώτη μας φορά και δεκάδες αγκαλιές.

MS: Σου υπόσχομαι πως σύντομα θα γίνει και αυτό.

JD: Υπάρχει κάτι που δεν μου λες; Να ανησυχήσω;