Don't go || kms + kjd

~ 39 ~

Sehun

Υπομονετικά περίμενα τον Luhan για ώρες. Τελείωσε τα ραντεβού του αργά το βράδυ. Τον περίμενα μπροστά στο αυτοκίνητο του. Αν ήθελε να μπει μέσα, αυτή τη φορά δεν θα μπορούσε να με αγνοήσει. Είχα ανάγκη να τον δω και του μιλήσω, και αυτή τη φορά δεν θα έχανα την ευκαιρία.

Μόλις με είδε ξαφνιάστηκε.

L: Sehun.

Το όνομα μου στα χείλη του με αιχμαλωτίζει.

S: Δεν με είδες χθες;

L: Θεώρησα πως είναι καλύτερο να μην σε χαιρετήσω. Δεν ήθελα να σε ταράξω.

Και προτίμησε να με αγνοήσει.

S: Ποιος ήταν αυτός μαζί σου;

L: Γιατί ρωτάς;

S: Έχεις σχέση μαζί του;

L: Sehun καλύτερα να πας σπίτι σου.

S: Μην με διώχνεις πάλι.

L: Άσε με μπω στο αμάξι.

S: Δεν μπορώ να μην σε βλέπω. Τόσο καιρό μόνο σε σένα μιλάω.

L: Γιατί μου το κάνεις αυτό; Σου εξήγησα τον λόγο που δεν γίνεται να είμαι ο ψυχολόγος σου. Δεν μπορώ να είμαι κοντά σου, μη μου το κάνεις τόσο δύσκολο.

S: Σε έχω ανάγκη.

Σήκωσα το χέρι μου στον σβέρκο του. Ήθελα να τον φέρω κοντά μου.

L: Μην με ακουμπάς.

S: Αν σε χάσω, θα χαθώ.

Δεν μπορούσα να πιστέψω ούτε ο ίδιος τα λόγια μου. Τι μου έχει κάνει;

L: Θα τηλεφωνήσω στον Chanyeol. Αν δεν ακούς εμένα, θα ακούσεις αυτόν.

S: Νομίζω μου αρέσεις. Δεν έχω σταματήσει να σε σκέφτομαι.

Τον κοιτούσα στα μάτια και μιλούσα με κάθε ειλικρίνεια. Πίστεψα θα χαρεί με αυτό που είπα, αλλά αυτός δυσανασχέτησε και απομακρύνθηκε κάνοντας ένα βήμα πίσω.

L: Δεν σου αρέσω, έχεις μπερδευτεί. Εγώ φταίω. Δεν έπρεπε να σου μιλήσω.

Μου γύρισε την πλάτη. Δεν καταλαβαίνω.

L: Σε επηρέασα με αυτά που σου είπα και δεν σκέφτεσαι καθαρά.

S: Δεν ξέρω, μπορεί. Δεν μου άρεσε ποτέ κάποιος. Βοήθησε με να καταλάβω τι νιώθω.