ပြောပြီး ဖုန်းဆိုင်ရှေ့ရောက်တော့ ကားရပ်ကာ အဖေက ဖုန်းဝယ်ပေးလိုက်သည်။ သူတို့ အပြန်လမ်းတစ်လျှောက်လုံး Hongjoong တစ်ယောက် အတွေးများနေခဲ့သည်။ သူဘယ်လိုဆက်လုပ်ရမလဲ။
ထိုနေ့ကစပြီး Hongjoong တစ်ယောက် Mr. Choi တို့ မိသားစုအကြောင်း စုံစမ်းခဲ့သည်။ Mrs. Choi ဆုံးသွားပြီ ဖြစ်ကြောင်း၊ Mr. Choi က သူ့သားအကြီးကို အရမ်းနှိပ်စက်ကြောင်း စတဲ့အကြောင်းတွေ အကုန် သူသိခဲ့ရသည်။ သူ့ကြောင့် သူ့အစ်ကို နှိပ်စက်ခံနေရတယ်ဆိုတဲ့ အတွေးက သူ့ကိုညတိုင်း အိပ်မပျော်နိုင်အောင် ဖိစီးစေသည်။ ဒါကြောင့် သူ့အမေမသိအောင် စာရင်းစာအုပ်ကို အတုလုပ်ပြီး အစစ်နဲ့ လဲယူထားလိုက်သည်။ နောက်တစ်နေ့တွင် Mr. Choi ကုမ္ပဏီသို့ သွားရန် ပြင်နေစဥ် အောက်ထပ်မှာ သူ့အမေနဲ့ Mr. Choi တို့ စကားများနေတာ ကြားလိုက်ရ၍ သူငြိမ်ပြီး နားထောင်နေမိသည်။
"ရှင်က သားကို လိုချင်တာလား စာအုပ်ကို လိုချင်တာလား"
"စာအုပ်ကို"
"ဘယ်လိုအဖေလဲ ကိုယ့်သားသမီးကို ကိုယ်ကျိုးအတွက် စွန့်လွှတ်ရတယ်လို့"
"မင်းပါးစပ်ပိတ်ထား!!! စာအုပ်ဘယ်မှာလဲ။ ငါ့ကို အခုချက်ချင်း ထုတ်ပေးစမ်း!"
"ရှင်က ဘာတွေမှန်နေလို့ ကျုပ်ကို လာအော်နေရတာလဲ! မပေးနိုင်ဘူး! သားလည်း မပေးနိုင်ဘူး! စာအုပ်လည်း မပေးနိုင်ဘူး! အခုချက်ချင်း ကျွန်မအိမ်ကနေ ထွက်သွား!!!"
"မင်း..ငါ့အကြောင်း သိတယ်နော်!အသက်မသေချင်ရင် အခုချက်ချင်း စာအုပ်ထုတ်ပေး!"
"ရှင် ကျွန်မကို သတ်လိုက်တာနဲ့ ရှင်လိမ်ထားတာတွေ ရှင်လာဘ်စားတာတွေ အကုန်ပေါ်ပြီပဲ။ ရှင် သတိမထားမိဘူးလား။ ကျွန်မအိမ်မှာ ဘာလို့ ကျွန်မယောကျ်ားမရှိတာလဲဆိုတာ...ဟင်း...ဟင်း။ ရှင့်ထက် လည်လို့ ရှင့်သားတောင် ကျွန်မဆီရောက်နေပြီပဲရှင်"
"တောက်!"
တောက်ခေါက်ပြီး Mr. Choi အိမ်ထဲမှ ထွက်သွားသည်။
ဘာလဲ သူ့အဖေဆိုတဲ့သူက သူ့ကို နည်းနည်းလေးတောင် စိတ်မပူဘူးလား။ ဟက် ဘယ်လိုအဖေမျိုးလဲ။ အမေကတော့ Mr. Choi နဲ့ ပြောပြီး အခန်းထဲ ဝင်သွားသည်။ သူကတော့ Mr. Choi နောက်ကနေ အသာလေး နောက်ယောင်ခံလိုက်လာခဲ့သည်။ ဆိုင်တစ်ဆိုင်ထဲ ဝင်သွား၍ သူပါ လိုက်လာခဲ့သည်။ ရုံးချိန်ဖြစ်နေသည့်အတွက် ဆိုင်က လူရှင်းလွန်းလှသည်။
"ရှေ့နေ John ရောက်နေတာကြာပြီလား"
"မကြာသေးပါဘူး Mr. Choi"
"အဲ့တော့ ရှေ့နေကြီး ပြောချင်တာက ကျွန်တော့်အမျိုးသမီးက ရှယ်ယာတွေကို သားနှစ်ယောက်ကို တစ်ဝက်ဆီ ခွဲပေးခဲ့တယ်ပေါ့"
"ဟုတ်ပါတယ် Mr. Choi သေတမ်းစာ အရဆို သားနှစ်ယောက်က ရှယ်ယာတွေကို တစ်ယောက်တစ်ဝက်စီ ရပြီး Mr. Choi က အခုနေတဲ့အိမ်နဲ့ Aurora မြေကို ရရှိမှာပါ။"
"အိမ်နဲ့မြေရတော့ ဘာလုပ်ရမှာလဲ။ တောက်! ဒီမိန်းမ သေတာတောင် သူ့သားတွေအတွက်ပဲ အကုန်ချန်ပေးသွားတယ်"
"ရှယ်ယာတွေ ယူချင်ရင် သူတို့လက်မှတ်လိုမှာပေါ့"
"ဟုတ်ပါတယ် ဒါပေမယ့် သားနှစ်ယောက်လုံး ၁၈ နှစ်ပြည့်မှ ရှယ်ယာတွေ ဆက်ခံခွင့်ရမှာပါ။ ဒီကြားထဲ Mr. Choi က အုပ်ထိန်းသူအနေနဲ့ ရှယ်ယာတွေကို ထိန်းသိမ်းထားလို့ရပါတယ်။"
"သားဖြစ်သူက စိတ်မမှန်ဘူးဆိုရင်ရော"
Hongjoong သောက်နေစ coffee ခွက်ကို လက်က ချမိသွားသည်။ Mr. Choi က တကယ်အတ္တသမားပဲ။ ဒီပုံအတိုင်းဆို Mrs. Choi ဆုံးတာတောင် Mr.Choi နဲ့ ကင်းရဲ့လား မသိဘူး။
မကြာပါ Choi မိသားစုရဲ့ သားအကြီးက စိတ်မနှံ့ဘူးဆိုတဲ့ သတင်းတွေ ကောလဟာလအဖြစ် တစ်စတစ်စ ပျံ့လာသည်။ သူသိလိုက်ပါသည် Mr. Choi လက်ချက်ဆိုတာ။ ဒါပေမယ့် သူ့မှာ တိုက်ခိုက်ဖို့ရာ အခွင့်အရေးမရှိသေး။ ပြောရရင် သူ့မှာ ဘာလုပ်ပိုင်ခွင့် ဘာအာဏာမှ မရှိသေး။ သူသည် သာမန်အထက်တန်းကျောင်းသားလေးသာ။
_________________________________________
![](https://img.wattpad.com/cover/224977052-288-k717525.jpg)
YOU ARE READING
Everything I do, I do it For You (Unicode Only)
Romanceမတူညီတဲ့ မျဥ်းပြိုင်နှစ်ကြောင်းက ဘယ်တော့မှ မဆုံစည်းနိုင်ဘူးဆိုတဲ့ သီအိုရီကို စစ်မှန်တဲ့ မေတ္တာတရားတွေနဲ့ သီအိုရီ မှားယွင်းကြောင်း သက်သေပြမယ်ဆိုရင်... အစဥ်အလာတွေကို ချိုးဖျက်ပြီး လျှောက်တဲ့လမ်းက အမြဲခယောင်းလမ်းပဲ ဒါပေမယ့် မြတ်နိုးရသူနဲ့သာ အ...
အခန်း ၁၇
Start from the beginning