My candy girl...🍭

Κεφαλαιο 50

«Εύα» άκουσα την φωνή του Μάρκου

Ναι ναι την ξεχωρίζω σαν σωστη ανωμαλαρα που ειμαι

«Μμ» μουγγρισα και κούνησα το κεφάλι μου
Καλα ποτε ήρθε σπιτι μου αυτός;

Χωρίς προειδοποίηση χωρίς τιποτα;
Ελεος ρε Μάρκο ντροπή

«Φτάσαμε Εύα» μου σήκωσε το κεφάλι από τον ώμο του

ΑΠΟ ΤΟΝ ΩΜΟ ΤΟΥ;
ΦΤΑΣΑΜΕ;
Καλε τι λέει;

Άνοιξα τα μάτια μου απότομα και κοίταξα γύρω μου

Πως μπορεσα να ξεχάσω πως ειμαστε σε αεροπλάνο;
Και ποτε αποκοιμήθηκα επάνω στον ώμο του;

Κοίταξα διπλα μου και ειδα τον Μάρκο να με κοιτάει με μάτια να γυαλίζουν σαν μωρο και ένα τεραστιο χαμόγελο

«Φτάσαμε» ειπε ενθουσιασμένος ξανα
«Μμμ» μουγγρισα και κοίταξα γύρω μου ξανα

«Ξεχασες πως ειμαστε σε αεροπλάνο ετσι;» Ειπε με poker face
«Μπορεί;» Του έδειξα ολα μου τα δοντάκια

«Αγχχ..γιατι σε ξερω τόσο καλα;» Άνοιξε την ζώνη μου λες και ειμαι μωρο και με τράβηξε από το χερι ώστε να σηκωθώ

Οι άλλοι είχαν ήδη φύγει

Σηκώθηκα και τον ακολούθησα σαν μωρο
Καλε γιατι παει τόσο γρήγορα;

Τι ποδια έχει;

Βγήκαμε εξω από το αεροπλάνο και μπήκαμε μέσα στο αεροδρόμιο της Μυκόνου

Βρήκαμε τους άλλους να περιμένουν ακομα τις τσάντες τους

Προς το παρον την τσάντα του κρατούσε ο Νικ, ο Κώστας, ο Μάρκος και μια τσάντα της η Στεφ

Δηλαδη ακομα περιμέναμε την τσάντα του χαζούλη, μια της Στεφανίας και τις δυο δικές μου

«Καλα πόση ωρα» αναστεναξε ο Μάρκος
«Υπάρχουν κιαλλοι εδω ρε» τον χτύπησε στο κεφάλι ο Νικος
«Πως μιλάς ετσι στον αρχηγό της ομάδας σου ρε;» Ειπε επιθετικά ο Μάρκος

«Αποφοιτησαμε τελείωσαν αυτα» ειπε ο Κώστας
«Σωστααα» έκανε σκεπτικός ο Μάρκος «επανάληψη» φώναξε

«Ε;» Έκανε μπερδεμενος ο Νίκος
«Πως μιλάς ετσι στον πρώην αρχηγό της ομάδας σου;» Διορθωσε
«Ε;» Επανάλαβε ο Νίκος

Θα μου τον κάψει

«Παει αυτός κάηκε» σχολίασε ο Νικ
Αυτο το παιδι μέσα στο μυαλό μου

«Συγκεντρωσου ρε! Τι σου ειμαι εγω;» Κούνησε το χερι του ο Μάρκος μέσα στην μούρη του χαζούλη
«Τι μου εισαι;» Τον κοίταξε λες και ειναι εξωγήινος
«Γκομενα» ειπε ειρωνικά
«Έλα;» Γουρλωσε τα μάτια του
«Και..ποτ..» πήγε να πει αλλα κοίταξε προς το ακυρο και μετα φώναξε «οι τσάντες μας» και εξαφανίστηκε

«Τον καταστρεψες» του χτύπησε φιλικά τον ώμο ο Νικ

Πηραμε τις τσάντες μας και ξεκινήσαμε να περπατάμε εξω από το αεροδρόμιο ώστε να βρούμε ταξι

Τοτε με χτύπησε

«Ρε 'σεις θα πάμε με διαφορετικά οχήματα» ειπα με παράπονο
«Μερικές φορές ο Νίκος φαίνεται ιδιοφυΐα μπροστά σου» ειπε ο Μάρκος

«Ειιι» παραπονέθηκα
«Τι στα σκατα;» Μας κοίταξε και τους δυο έξαλλος ο Νίκος

«Αυτος» έδειξα τον Μάρκο ο οποίος είχε απλα γουρλωμένα τα μάτια του

«Έλα μωρο μου, μην μου θυμώνεις» χάιδεψε τον Νίκο

Εγω τους κοιτούσα έκπληκτη
Καλε τι συμβαίνει εδω;
Μήπως δεν έκανε πλακα πριν που έλεγε πως ειναι μαζί;

Όταν επιτέλους βρήκαμε ταξι στο πρωτο μπήκε ο Νίκος με τον Κώστα, στο δεύτερο η Στεφ με τον Νικ και στο τρίτο εγω με τον Μάρκο

«Συγγνωμη για πριν» του ειπα όταν ημασταν μέσα στο ταξι επιτέλους
«Τι;» Έσμιξε μπερδεμένος τα φρύδια του
«Για πριν..στο αεροπλάνο» εξήγησα
«Ε;» Ειπε ξανα σαν χαζος
«Παιδι μου εισαι βλαμμενο; Εκει ησουν σωστά;» Τον ρώτησα
«Νομιζω» ψελισε μπερδεμενος

Παει κάηκε και αυτός

«Ε..συγγνωμη για πριν»
«Γιατι τι εκανες;»
«Που ξάπλωσα επάνω στο ώμο σου» εξήγησα αργά
«Μην συνεχίσεις γιατι θα σε δειρω» ειπε ξερά και κοίταξε εξω από το παράθυρο

Στριφογυρισα τα μάτια μου και κοίταξα και εγω εξω

Όταν επιτέλους φτάσαμε και αφού τσακωθήκαμε για το ποιος θα πληρώσει και γίναμε ρεζιλι αποφασίσαμε να πληρώσουμε από μισά

Προχωρησαμε προς το σπιτι και εκει βρήκαμε τα υπόλοιπα παιδιά

«Γιατι δεν μπήκατε μέσα;» Ρώτησε ο Μάρκος
«Ήθελε να μπούμε όλοι μαζί» ειπε ο Κώστας δείχνοντας τον Νίκο ο οποίος μας χαμογελούσε γλυκύτητα

Του ανταπέδωσα το χαμόγελο και κοίταξα το σπιτι
Ήταν διπλα από την θαλασσα, απλα υπέροχο, μύριζε καλοκαιρι

Φαινόταν πολυ όμορφο απ'εξω, ελπιζω να ειναι το ιδιο ωραιο και από μέσα

Εγω προχωρησα προς το σπιτι
«Αντε πάμε» ειπε η Στεφανια και περπάτησε διπλα μου

«Ξεκινούν οι διακοπές μας κολλητουλα» ειπε ενθουσιασμένα καθώς με σκουντησε ελαφρά

Τελικα ίσως να μην ήταν και τόσο κακια ιδεα οι διακοπές