My candy girl...🍭

Κεφαλαιο 12

Αδιάφορες οι μερες πλέον..
Αδιάφορες και κενές
Βαρετές..
Το κινητό μου χτύπησε
Ήταν η Στεφανια, δεν είχα όρεξη αυτή την στιγμή
Της εστειλα ένα βιαστικό μήνυμα που έλεγε πως ειμαι καλα και απενεργοποίησα το κινητό μου
Ξαπλωσα ξανα στο κρεβάτι μου βάζοντας χαλαρή μουσική

Εκλεισα τα μάτια

*Flashback*
Μια μερα πριν τα Χριστούγεννααααααααα
Μμμμ ξέρετε τι σημαινει αυτο εεεεε;;
ΤΡΩΜΕ ΜΕΛΟΜΑΚΑΡΟΝΑ
Νταξει, οχι
Πλακα κανω
#τεκαν
#χοντρητρωειταπαντα

Εβλεπα αλλο ένα τελειο επεισόδιο του supernatural, όταν καποιος μπήκε μέσα στο σπιτι
Ο Μάρκος
«Ευααα» φώναξε
«Εδωωω» του απαντησα
«Τελεια»τον ακουσα να ψυθιριζει
Γέλασα και τον περίμενα να ερθει

«Ξέρεις τι εχω στα χέρια μου;» Έτρεξε ενθουσιασμένος προς το μέρος μου
«Ναρκωτικά;» Ειπα ενθουσιασμένη
«Τι; Οχι» φώναξε καθώς με κοίταξε σαν εξωγήινος
Αφού εκανα μια απογοητευμένη έκφραση συνέχισα να προσπαθώ να μαντέψω
«Γλυκα;» Φώναξα ενθουσιασμένη
«Οχι, χοντρή» γέλασε
Τον χτύπησα στο μπράτσο και προσπαθησα να σκεφτω τι στο καλο κρατάει
«Ε αφού δεν ειναι ουτε ναρκωτικά ουτε φαγητό τι με νοιάζει εμενα βρε κρετινε τι κρατας;» Τον κοίταξα βαριεστημένα
«Πρώτον δεν πίνεις καν ναρκωτικά, δεύτερο εισαι χοντρή και τρίτο σκασε» χαχανισε μόνος του
«Θα μου πεις τι κρατας;» Συνέχισα αγνοοντας τα προηγούμενα που ειπε
«ΤΟ ΔΩΡΟ ΤΩΝ ΧΡΙΣΤΟΥΓΕΝΝΩΝ ΣΟΥ» φώναξε ενθουσιασμένος βάζοντας με μέσα στην ζεστη του αγκαλιά
Και τοτε με χτύπησε
ΔΕΝ ΤΟΥ ΕΙΧΑ ΠΑΡΕΙ ΤΙΠΟΤΑ
ΚΑΙ ΟΥΤΕ ΕΙΧΑ ΣΚΕΦΤΕΙ ΤΙ ΣΤΟ ΣΚΑΤΟ ΝΑ ΤΟΥ ΠΑΡΩ!!!!!
Βασικα για να λεμε την αληθεια ουτε δωρο δεν σκέφτηκα να του πάρω! Τωρα τι θα του έδινα τα Χριστούγεννα ένας θεός ξέρει..
Ναι ναι ξερωωωω
Τόσο γαϊδούρα
Ε τι να κανουμε ρε παιδιά
«Χα χα..και εγω εχω το δικό σου..αμμ..ΕΠΑΝΩ! Ναι..ειναι ε..επάνω» χαχανισα αμήχανα

Βγήκα από την αγκαλιά του και έχοντας ένα περιεργο, ένοχο χαμόγελο και ξεκίνησα αργά. αργά να πηγαινω προς το δωμάτιο μου
«Ε..εγω παω να αμ...κανω ένα γρηγορακι τηλεφώνημα! Μην φύγεις!» Χαχανισα περιεργα και έτρεξα προς το δωμάτιο μου

Άρπαξα το κινητό μου και βρηκα την επαφή της Στεφ
Την πήρα αμέσως
«SOS» φώναξα μόλις ακουσα την ομορφη, γλυκιά σαν μελωδία στα αυτιά μου φωνή της να λέει "τι θες παλι μωρη"

«Τι έγινε;» Ειπε ανήσυχη όταν άκουσε το SOS μου
«Ρεεε..ο Μάρκος μου επιασε δωρο και εγω οχι! Και δεν εχω ιδεα τι να του πιασω! Από που! Ποτε! Αύριο ειναι τα Χριστούγεννα! Ειμαι αναίσθητη το ξερω! Αχ Παναγία μου τι θα κανω! Σκατα σκατα σκατα! Ολα σκατα! Τι στο καλο! Αγχχχχ!! Τι θα κανω τωραααα! Και αν του αγοράσω κατι και δεν του αρέσει! Δεν θα μου το πει θα νιώθει ντροπή! Ή ακομα χειρότερα αν μου το πει! Θα πεθάνω εγω από την ντροπή μου!» Άρχισα να παραμιλαω ψυθιριστα για να μην με ακούσει ο Μάρκος σαν νευροσπαστο
«Ηρέμησε παιδακι μου» ακουσα την Στεφάνια να μου φωναζει
«Θα ντυθείς και θα πεις οτι αμ..έγινε κατι στο σπιτι μου και πρέπει να ερθεις και θα πάμε μαγαζιά να δούμε τι στο καλο να του πάρουμε» μου ειπε στα γρήγορα
«Οκ οκ..σε 5 θα ειμαι εξω από το σπιτι σου» της ειπα και το εκλεισα χωρίς να περιμένω απάντηση
Αμέσως έτρεξα προς την ντουλάπα μου και βρηκα βιάστηκα ρουχα, τα φορεσα χτενισα το μαλλί μου, έβαλα αρωμα, πήρα χρήματα και βγήκα από το δωμάτιο
«Θα πρέπει να φυγω» του ειπα αγχωμένη
«Έγινε κατι;» Σούφρωσε τα φρύδια του
«Αμ..είχε ένα πρόβλημα η Στεφ και θα παω να δω αν ειναι καλα» του έδειξα ολα μου τα δοντάκια
«Α ναι το γρήγορο τηλεφώνημα που ελεγες» χαμογέλασε
Ευτυχώς δεν κατάλαβε κατι..