My candy girl...🍭

Κεφαλαιο 19

«Τι κανεις εσυ εδω;» Ειπα προχωροντας προς τον καναπε αφήνοντας την τσάντα μου πάνω

Γύρισα προς το μέρος του με σταυρωμένα χέρια

«Ήθελα να δω πως πήγε το ραντεβού σου» μου χαμογέλασε

Οκ αυτο ήταν creepy
Τι στην σαπισμενη παντόφλα;

«Μάρκο τι στο καλο;» Γέλασα σε φαση "εισαι ψυχακιας αγορι μου;"

«Ειμαστε φιλοι αφού τωρα» με πλησίασε
«Ναι οκ αλλα εγω δεν σε περιμένω μέσα στην νύχτα, μέσα στο σπιτι σου, μέσα στα σκοτεινά για να σε ρωτήσω αν έγινε κατι με την Σαρα» ειπα απλα

«Που κολλάει αυτή τωρα;» Φάνηκε ξενερωμενος

ΤΙ ΣΤΑ ΜΟΒ ΜΟΝΟΚΕΡΑΚΙΑ

«Ειναι το κορίτσι σου αν το θυμάσαι» γέλασα ειρωνικά
«Ναι το θυμαμαι» ειπε «δυστυχώς» μουρμουρισε

Τον κοίταξα καχύποπτα
Τι έχει πάθει αυτός
Μια χαρά χαρουμενος φαινόταν πριν

«Λοιπόν θα μου πεις πως περασες στο ραντεβού σου;» Κάθησε στον καναπε χαλαρός
«Πως μπήκες μέσα;» Αγνόησα την ερώτηση του κοιτάζοντας γύρω γύρω
«Δεν το διέρρηξα Εύα!» Γέλασε κοιτάζοντας με σε φαση "duuuh"

«Τωρα απαντα στην ερώτηση»
«Ναι ρε Μάρκο ναι! Ελεος» ειπα ενοχλημένη

Γιατι επιμένει τόσο;

«Σου συμπεριφέρθηκε ωραια;» Με πλησίασε
«Ναι» ειπα χωρίς να τον κοιτάξω
«Σε έκανε να νιωθεις ωραια;» Συνέχισε να με πλησιάζει
Εγω απομακρύνθηκα
Τι κανει;

«Ναι» απαντησα ξανα κοιτάζοντας τον διστακτικά
«Σου αρέσει;» Με πλησίασε κιαλλο

Τόση ωρα δεν σταματούσε να με πλησιάσει και εγω τόσο απομακρυνόμουν

«Ναι» απαντησα κάνοντας συνεχόμενα βηματα πίσω

Η πλάτη μου χτύπησε επάνω στην πόρτα
Εκεινος με πλησίασε και είμασταν σε απόσταση αναπνοής

«Σε κανει να νιωθεις ετσι όπως σε κανω να νιωθεις εγω;» Ψυθίρισε πειράζοντας μια τούφα από τα μαλλιά μου
«Πως με κανεις να νιώθω εσυ δηλαδη;» Ειπα με κομμένη την ανάσα
«Ανατριχίλα, άγχος, νευρικότητα» ειπε αργά και βασανιστικά
«Δεν νιώθω κατι τετοιο» στραβοκαταπια

Τι στο καλο δεν μπορω να ελέγξω της ιδιες μου τις λειτουργίες;

Αγχχ Θεούλη μου σε παρακαλω κανε μόνο να μου αρέσει και να μην νιώθω κατι αλλο