Kesit

142 15 14
                                    


Asamı yere atıp derin bir nefes aldım.

Ellerimi kendime sardım. Beyaz kazağımın her yeri onun kanı ile lekelenmişti.

Tıpkı şarap lekesi gibi, garip bir koku yayıyordu ama bunu umursamadım. Yapmam gereken bir ton iş vardı ve sadece dolan gözlerimi kontrol etmeye çalışıyordum.

"Sen bittin, artık bittin sonun geldi" boşlukta kime ait olduğunu bilmediğim ama aşina olduğum ses yankılanıyordu.

Asamı attığım yerden alıp sımsıkı kavradım, ses uzaklaşırken derin bir oh çektim.

Beni bulamamıştı. Hala yaşıyordum.

Peki Tom yaşıyor muydu? Tekrar yürümeye başladım, aydınlığa doğru..

Yer kan lekeleri ile doluydu. Ve bir sürü ceset.

İçlerinde küçük sınıflar bile vardı.. Tanrım.

Aniden tanıdık sima ile yüzüm seyirdi.

O ölmüştü...

Secret Love / Tom & Bellatrix Where stories live. Discover now