ZAWGYI
ေအးခ်မ္းလွတဲ့ ဒီဇင္ဘာေဆာင္းရဲ႕ ညတစ္ညမွာေပါ့
Bangkok ၿမိဳ႕ရဲ႕ လမ္းေတြေပၚမွာ ႏွင္းေတြ အဆုပ္လိုက္အပြင့္လိုက္ ေဖြးေဖြး သဲသဲလႈပ္ေအာင္ က်ေနၿပီး ညမီးလင္းတိုင္ရဲ႕ အလင္းဓာတ္ေတြက ေနရာအႏွံ႔ ျဖာက်လို႔ေနတယ္
လူလာနည္းတဲ့ လမ္းၾကားထဲက Coffee Shop ေလးထဲမွာေတာ့ ဖြင့္ထားတဲ့ သီခ်င္းသံၿငိမ့္ၿငိမ့္ေလးနဲ႔အတူ စည္းခ်က္က်က် လိုက္ညည္းရင္း ခႏၶာကိုယ္ေလးကို ယိမ္းခါကရင္း အလုပ္မ်ားေနသူတစ္ဦးရွိတယ္
ပံုမွန္အလုပ္ဆင္းေနက်အခ်ိန္ထက္ ဒီေန႔ နည္းနည္းေလး ေနာက္က်ၿပီး ဆိုင္မပိတ္ေသးတာက သူစမ္းသပ္ၾကည့္ထားတဲ့ စေတာ္ဘယ္ရီကိတ္ေလးမွာ လိုအပ္ခ်က္ နည္းနည္းရွိေသးလို႔ပဲ
သူ႔နာမည္ Tommy .. Bangkok ၿမိဳ႕ကို အရင္တစ္ႏွစ္က ေျပာင္းလာခဲ့ၿပီး လူအေရာက္အေပါက္နည္းတဲ့ ဒီလမ္းၾကားေလးထဲမွာ Coffee Shop ေလး ဖြင့္ျဖစ္ခဲ့တယ္ .. အေကာင္းႀကိဳက္တတ္တဲ့ သူ႔လိုလူမ်ိဳးဆီက ဖန္တီးထားသမွ် စားစရာေလးေတြဟာ တအားစံခ်ိန္မမီရင္ေတာင္ အရသာေတာ့ ရွိတာအမွန္ ~
Tommy ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ ယံုၾကည္မႈလြန္ကဲေနတာမ်ိဳး မဟုတ္ေပမယ့္ လာစားဖူးသူတိုင္းရဲ႕ Feedback Note ေလးေတြထဲမွာ မေကာင္းတဲ့ အေၾကာင္းအရာ တစ္ခုတစ္ေလေတာင္ ပါမလာဖူးတာမို႔ စိတ္တိုင္းက်တယ္ ေျပာရမလား
ဆိုင္ကို တစ္ေယာက္တည္းနဲ႔ လည္ပတ္ေနရလည္း ပံုမွန္ေဖာက္သည္ေတြ ရွိေနတာေၾကာင့္ Tommy ေတာ့ ေမာတယ္မထင္ဘူး .. ကိုယ္ဝါသနာပါရာ အလုပ္ကို လုပ္ခြင့္ရတာ ဘယ္ေလာက္ေကာင္းတဲ့ ဆုလာဘ္လဲ
အရည္ရႊမ္းတဲ့ အနီရဲရဲ စေတာ္ဘယ္ရီသီးေလးေတြကို ကိတ္မုန္႔ေပၚ စနစ္တက် တင္လိုက္ၿပီးခ်ိန္မွာ ဆိုင္ေရွ႕က ေခါင္းေလာင္းသံေလး ျမည္လာခဲ့တယ္
ဆိုင္သိမ္းခါနီးၿပီကို ဘယ္လိုျဖစ္လို႔ ~~
ေနာက္ဆံုးေတာ့ Closed Signboard ဘက္ကို သြားေျပာင္းထားဖို႔ ေမ့ေနမိတဲ့ ကိုယ့္ကိုယ္ကိုယ္ပဲ ျပစ္တင္မိရင္း ...
" Meteor Shower Coffee Shop မွ ႀကိဳဆိုပါတယ္ခင္ဗ်ာ "
" ေကာ္ဖီေရာင္းလားဗ် "
YOU ARE READING
❄️ ခင္ဗ်ားရွိရာဆီ 🌠
Short Storyပံုျပင္က ႐ိုး႐ိုးေလးပါပဲ .. ေစာင့္ဆိုင္းျခင္းနဲ႔ စတင္ခဲ့သည္ေပါ့ ပုံပြင်က ရိုးရိုးလေးပါပဲ .. စောင့်ဆိုင်းခြင်းနဲ့ စတင်ခဲ့သည်ပေါ့
