Chapter 9

17 0 0
                                    

Two days elapsed in Munich as they just stayed in the hotel room so that Sakura can regain strength. She kept on taking her pain killers in hiding. When she felt better, they now proceeded to Paris via a 6 hours train ride from Munich. They stayed at Villa Des Ambassadeurs. It's 15-minutes away from Eiffel by walking. Tanaw na ang tore sa hotel room nila mismo.

Nakadungaw si Sakura sa bintana ng hotel room. Still amazed. She couldn't believe that her own two eyes is really seeing the Eiffel tower. Her mom approached her and hugged her from behind.

"Dream come true?" sambit nito.

Napatango si Sakura.

"Dream come true nay, puwede na akong mamatay bukas na bukas rin..." nangingiting tugon ni Sakura.

"No you can't. your journey is just beginning. Your another dream come true is just waiting outside our room..." sabi ng nanay niya.

Napalingon si Sakura sa nanay niya. Confused sa sinabi nito kani-kanina lang.

"Kiro. Your long dream come true din..." simpleng tugon nang nanay niya with a smile.

Nangiti si Sakura nanag maunawaan ang tinutukoy nito.

Dingdong.

They heard their hotel buzzer ring. Indeed, that was Kiro just staying in the room next to theirs. Sakura opened the door. She saw Kiro in his suit. Para siyang k-drama actor in his black coat, tie, pants and leather shoes. Inside is obviously his white long sleeves at dala dala niya ang kaniyang black trench coat din. Lalo pa siyang nag mukhang chinitong europeo sa messy slicked back Korean hairstyle niya.

Kulang na lang mag-hugis puso ang mga mata ni Sakura habang nakatitig kay Kiro. Samantalang siya heto mukhang wasted sa kaniyang marshmallow coat at hindi pa siya nakakaligo or nakakapagbihis simula nang dumating sila sa hotel.

"Anong meron?" naibulalas ni Sakura.

"Will you come with me?" tanong ni Kiro.

Confused si Sakura at nilingon ang nanay niya.

"Nagpaalam si Kiro na magdidinner kayong dalawa lang ngayong gabi at maglalakad lakad sa may Eiffel tower.... Pumayag naman ako..." sabi ng nanay niya.

Ibinalik ni Sakura ang tingin niya kay Kiro.

"I am completely unaware of your plans... could you give me atleast 30 minutes to change into something decent enough to be your date tonight Monsieur?" pormal na tugon ni Sakura.

Hindi maigilan ni Kiro ang tumawa.

"Sure. Will go back after 30 minutes. Take your time. I can wait no matter how long it takes." Sabi ni Kiro sabay kindat.

Nangiti si Sakura, nagwave bye kay Kiro at isinara ang pinto. Napasandal siya sa likuran ng pinto pagkasara rito.

"Nay, anong gagawin ko? Anong susuotin ko?" di magkamayaw na sabi at kilos ni Sakura.

Natawa sa kaniya ang nanay niya.

"Maligo ka na, ihahanda ko nang gamit mo!" sambit nito.

So she went to the bathroom and took a shower. While showering, she remembered the ring that Kiro gave her. She needs to bring it now.

Samantala, her mom is busy taking out her wardrobe from the luggage one by one. Inilabas niya ang Black Givenchy dress na dala ni Sakura hawig nang damit ni Audrey Hepburn with sleeves. May dala rin siyang nude colored cardigan with belt. Inilabas din ng mama niya ang nude stilletos niya at ang black trench coat din na dala niya rin.

Wanted: Perfect Foster FatherTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon