NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

Getting Harry

Met een zucht kijk ik weer naar het Nest en spot al snel Hermelien. Ze ziet er gespannen uit en wiebelt op haar voeten. Ik weet dat zij en Ron al plannen maken om niet terug te gaan naar Zweinstein. Harry heeft het dan nog niet direct voorgesteld, maar ook zij weten dat het al helemaal zelfmoord is als ze terugkeren, zeker voor Hermelien als Dreuzelgeborene.

Ook voor mij zal Zweinstein niet veilig zijn aangezien ik me openlijk tegen Voldemort heb gekeerd. Toch twijfel ik of ik mee ga op Gruzielmentenjacht. Ik weet wat er gaat gebeuren en zelfs wat de gruzielmenten zijn, maar toch houdt iets me tegen. Misschien is het Zweinstein, misschien is het Draco, misschien is 't het welzijn van mijn vrienden, maar ik zou liever toch gewoon naar Zweinstein gaan en daar het leven van de Kragges zuur maken. Het is een specialiteit van me die ik bij Omber al heb bewezen en met behulp van de Tovertweeling Topfopshop gaat het dit jaar nog iets heftiger worden. Bovendien weet ik wel waar Harry Hermelien en Ron heen zullen verdwijnselen en gaan kamperen, dus ik kan ze bezoeken en informatie geven over Zweinstein.

'Waar blijft Kate nou?' vraagt Hermelien ongeduldig. Door de open ramen klinkt haar stem de tuin in.

'Rustig maar, ze komt heus wel' stelt Ron haar gerust. Ook Ron ziet er niet helemaal fit uit. Wat we gaan doen is natuurlijk niet zomaar iets.

' Ik ben hier' zeg ik en ik maak me weer zichtbaar, terwijl ik door de deuropening stap. Hermelien slaakt een gilletje van schrik. 

'Dat werd tijd zus' zegt Noah, die hand in hand met George komt aanlopen. Grijnzend kijk ik haar aan, mijn nervositeit verbergend. 

'De obstakels thuis duurden langer dan verwacht.'

'Goed, goed, we zijn compleet. We vertrekken' gromt Dwaaloog. 'Meekomen iedereen!' 

Met zijn allen stijgen we op. Ik zal met Dwaaloog op een bezem gaan op de terugweg. We zijn uiteindelijk tot de beslissing gekomen om Levenius thuis te laten, op mijn aanraden. Ik neem zijn plek bij Dwaaloog op de bezem in. Ik hoop hiermee ook de dood van Dwaaloog te voorkomen. Waar de anderen met een kameoflagespreuk vliegen, heb ik mezelf gewoon onzichtbaar gemaakt. Dit is voor de rest heel vervelend, omdat ze echt geen idee hebben waar ik vlieg. Ik zie Hermelien ook een paar keer angstig omkijken, om proberen een glimp van me op te vangen.

De vlucht verloopt goed en zonder obstakels, wat me eigenlijk niet eens verbaast. De Dooddoeners wachten op het juiste moment. We komen al snel aan bij de Ligusterlaan. Het is donker en verlaten in de straat. Als we er bijna zijn maak ik me weer zichtbaar. Ik verwacht niet dat er nu heel veel buren nog door hun raam naar buiten zullen staren.

'Het is bijna grappig om te zien hoe vredig deze straat erbij ligt,' zegt Ron als hij naast me komt vliegen.

'We gaan via de achtertuin!' roept Dwaaloog over zijn schouders en hij maakt een bocht naar de achterkant van het huis. Met veel gebrom en lawaai vliegen we de achtertuin in. Harry komt naar buiten rennen door het lawaai. Ik lach en scheer als eerst vlak langs hem met mijn bezem. 

'Kate!' roept Harry blij, terwijl hij me een knuffel geeft. 'Ik wist niet dat jullie ook zouden komen.'

Met jullie bedoelt hij Ron, Hermelien en mij. Hermelien geeft hem ook een knuffel en Ron slaat hem op zijn schouder. 

'Alles kits Harry? Klaar voor een ritje?' zegt Hagrid.

'Zeker weten' zegt Harry met een glimlach. 'Ik wist alleen niet dat jullie met zoveel waren.'

'Verandering van plan' gromt Dwaaloog. 'Laten we naar binnen gaan,' Zonder op antwoord te wachten loopt hij het huis in. Met rollende ogen volgen we de Schouwer naar binnen.

Dit is niet de eerste keer dat ik in het huis van de Duffelingen ben en ik kan me de vorige keren nog goed herinneren. Ze waren niet heel blij om me te zien. Nu ze met zijn allen in de keuken staan, is het zowaar een vrolijke bedoeling.