NO TIME TO DIE - Katelynn Mergel

Changing families

'Kate, je hebt met Draco.'

'Die is er nu toch niet?' glimlacht ze en ze knippert even met haar lange wimpers. Hij kan zijn oren niet geloven. Wil ze nu vreemd gaan op Draco met hem? Ze moet gestoord zijn geworden. Langzaam loopt hij achteruit, niet wetend wat hij hier mee moet. Katelynn draait nog steeds rondjes om hem heen en hij siddert even als ze haar hand op zijn schouder legt. Haar magie voelt anders, niet meer zoals hij gewend is.

'Blijf van die arme jongen af, zus, anders zal ik je moeten vervloeken.'

Zijn ogen schieten opzij bij de plotselinge stem. Daar, halverwege de trap staat ... Katelynn?

'Oh, kom op, ik was hem alleen maar aan het plagen,' klaagt het meisje naast hem. Speelt zijn hoofd nou spelletjes met hem?

Lachend komt de blonde Katelynn naar beneden lopen en stopt voor zijn neus. Ze heeft die hemelsblauwe ogen, die hij zo gewend is. Glimlachend schudt ze haar hoofd.

'Hi, Theo, leuk dat je er bent! Zo te zien heb je mijn zus al ontmoet.'

Hij kijkt schuin opzij naar de roze Katelynn, die nog altijd die grijns op haar gezicht heeft. Hij zou zweren dat de twee hetzelfde lijken, op hun oog- en haarkleur na.

Dan verandert de roze Katelynn zich naar de blonde Katelynn. Zelfs haar ogen matchen en zijn gezicht betrekt. Nu zijn de twee hetzelfde en weet hij al helemaal niet meer wat hij moet.

De twee zussen lachen even en de Katelynn, die net nog roze haar had, steekt haar hand naar hem uit, terwijl ze haar uiterlijk weer terug verandert. Hij schudt hem aarzelend.

'Ik ben Noah, Kate's tweelingzus. Aangenaam.'

'Theo, maar dat wist je waarschijnlijk al.'

Hij schudt haar hand en kijkt even vragend naar de echte Katelynn. Hij wist niet dat ze een tweelingzus had, laat staan eentje die ook een transformagiër is. Kate haalt haar schouders op.

'Je weet heel veel nog niet over mij Theo,' zegt ze en grijnzend gebaart ze naar haar zus. 'Ze doet nu irritant, maar meestal is ze heel gezellig hoor.'

Hij moet haar maar op haar woord geloven dan.

Kate zelf geeft hem een knuffel, die hij na enkele seconden beantwoordt. Hij is nog steeds niet gewend aan die plotselinge aanrakingen, maar Katelynn respecteert het en wacht tot hij ontspant.

'We zijn niet de enigen die hier wonen,' zegt ze. 'Dus ik ga je even aan iedereen voorstellen.'

Hij vraagt zich af met hoeveel ze hier dan wonen. Het klinkt alsof het een hele grote groep is.
Noah zegt hun weer gedag en rent de trap op. Katelynn zelf roept twee namen en Theo vermoedt dat het om huiselven gaat. Hij heeft gelijk, want binnen een seconde staan er twee wezentjes voor hun voeten.

'Wat kunnen Juvie en Lila voor meesteres Kate doen?' vraagt de rechter huiself gretig. Ze lijken wel te stuiteren, zo enthousiast zijn ze dat ze geroepen zijn, merkt Theo op. Zou Katelynn ze niet vaak een bevel geven? Dat is een ander gezicht dan de huiselfen bij hem thuis.

'Dit is Juvie,' legt Katelynn hem uit, terwijl ze naar de elf die net heeft gesproken wijst. 'En dat is Lila, twee van onze huiselven.' Ze richt zich tot het tweetal wezentjes.

'We hebben een gast, zoals jullie wel hebben gezien. Zouden jullie alsjeblieft zijn kamer even willen klaarmaken en zijn hutkoffer daar neer willen zetten?'

'De kamer die al voor meneer Theo klaar stond, meesteres?' vraagt de elf, die volgens Theo Lila heet. Katelynn knikt en bijna direct verdwijnen de elven weer, met zijn hutkoffer.