De Verlossers {deel 2}

Hoofdstuk 13: Alpha

VHoofdstuk 13: Alpha
Zoenen met Jason was fijn. Net zoals zwemmen fijn was. Hij zoende niet zoals Mike, Kat's oude vriendje.
Mike was voorzichtig, wachtte af totdat zij een keuze maakte.
Jason's zoenen waren pure passie. Hartstocht. Hij was niet voorzichtig en zoende haar net zo sterk als ze zelf was.
Kat plaatste zichzelf op het bureau, dat bijna doorboog onder het gewicht. Ze giechelde als een meisje, terwijl ze helemaal niet zo'n giechelend meisje was.
Jason glimlachte naar haar en streelde eerst het haar uit haar ogen voordat ze weer verstrengeld raakten in een eeuwigdurende zoen.
Toen hield Kat plots op. 'Jase, wat betekent dit voor onze taak als Verlossers?'
'Ik weet het niet,' zei Jason, die naast haar plaats nam op de tafel.
De speelse kinderen die ze hadden gespeeld toen ze aan het zoenen waren verdwenen als sneeuw voor de zon toen ze terugkwamen in de realiteit.
Kat pakte Jasons hand en staarde even naar zijn lange, sierlijke vingers. Hij kon net zo goed handmodel worden, ook al vond ze kleine oneffenheden op zijn vingers, zoals littekens van veel te vaak opengekrabde wonden en moedervlekken.
Jason staarde haar aan, voelde ze, terwijl ze naar zijn handen speelden en kleine rondjes met haar duim maakte.
Haar ouders maakten nooit lichamelijk contact waar zij en Annabeth bij waren.
'Ik word niet zoals mijn ouders,' zei ze plots.
Jason kreeg een blik van onwetendheid op zijn gezicht. 'Wat bedoel je?'
'Ik word gewoon niet zoals mijn ouders,' zei Kat, dit maal krachtiger.
'Oké,' zei Jason, die accepteerde dat hij geen normaal antwoord kreeg.
Kat plaatste haar lippen net op die van Jason voor een zachte kus toen hun telefoons beiden gingen en het geluid maakten dat aangaf dat ze een sms'je hadden gekregen.

Aan: William, Olivier, Jason, Jessy, Kat
Van: Cecille
911, kamer 5C23