"ရပ္ေတာ့"
မာန္႔အသံေၾကာင့္ လက္သည္းခြံခြာေနေသာလူသည္ဖယ္လိုက္ကာ မာန္ထိုင္ေနရာဆိုဖာေဘးတြင္လာရပ္ေနေလသည္။ပုလဲသည္ မီးဝင္းဝင္းေတာက္ေနေသာမ်က္လံုးျဖင့္ မာန္အားျပန္ၾကည့္ကာ
"လႊမ္းမာန္ထည္ဝါ။ နင္လူေရာဟုတ္ရဲ႕လား။ လူတစ္ေယာက္ကိုဒီေလာက္ေတာင္လုပ္ရက္တာလား"
ပုလဲသည္ေဒါသတႀကီးႏွင့္ မာန္ဆီေျပးဝင္လာေသာေၾကာင့္ မာန္႔လူႏွစ္ေယာက္သည္ ပုလဲအားေျပးခ်ဳပ္လိုက္ရေလသည္။ မာန္သည္ ေျခခ်ိတ္ထိုင္ကာ ဝိုင္ကိုသာ ေသာက္ေနေလသည္။ ထိုအခါမွ အာကာေမာင္သည္ တုန္တုန္ယင္ယင္ျဖင့္
"Dylan မင္း အျပင္မွာ ေနရမယ့္ရက္ေတြ လက္ခ်ိဳးေရထားလိုက္ေတာ့။ လူေပါင္းမ်ားစြာကိုသတ္။ မူးယစ္ေဆးေမာင္ခိုလုပ္ ၊ေမွာင္ခို ေရာင္းဝယ္ေဖာက္ကားေနတဲ့မင္းကို ငါေထာင္ထဲမပို႔ႏိုင္လဲ။ သိပ္မၾကာခင္ မင္းဝင္ရမွာပဲ"
"ဟုတ္ လား"
"မင္းအေၾကာင္းကို ခုရဲေတြ ေတာ္ေတာ္မ်ားမ်ား လိုက္ေနပီ ။ မင္း ဘယ္ေလာက္ၾကာၾကာေျပးႏိုင္မလဲ။ ငါ့ကိုသတ္လိုက္ရင္သူတို႔ပိုရိပ္မိမွာ ပိုဆိုးေတာ့မွာ"
မာန္သည္ မဲ့ျပံဳးျပံဳးကာ
"ခုခ်ိန္မွာ ငါ့ကိုဖမ္းမယ္ဆီးမယ္ဆိုတာထက္ မင္းအသက္၊ မင္းမိန္းမ နဲ႔ မင္းကေလးအသက္ကို ခ်မ္းသာေပးဖို႔ေတာင္းဆိုသင့္တယ္မလား"
"နင့္လို လူစိတ္မ႐ွိတဲ့ အေကာင္ကိုေတာင္းပန္စရာမလိုဘူး"
မာန္သည္ ပုလဲ စကားေၾကာင့္ ထိုင္ေနရာမွပုလဲေ႐ွ႕ ထသြားကာ
"ေဒၚပုလဲခင္ဗ်ားေယာက်္ားရဲ႕ပြဲျကည့္ခ်င္လို႔ ဂ်ိဳထေနတာလား ။ အိုေက ေကာင္းပီ။ ကဲ ပြဲေလးစလိုက္ၾကစို႔"
ထို႔ေနာက္ အာကာေမာင္ ၏ လက္မွ လက္သည္းထပ္ကြၽတ္သြားျခင္းႏွင့္ အတူ ဆိုးဝါးေသာေအာ္သံသည္ထြက္ေပၚလာခဲ့ေလသည္။
"ေမာင္...."
ခ်ဳပ္ထားေသာ မာန္၏လူႏွစ္ေယာက္လက္မွ ပုလဲသည္ ေအာ္ဟစ္ေနေလသည္။ထို႔ေနာက္မာန္သည္အိပ္ေဆး ေၾကာင့္အိပ္ေနေသာကေလးဆီသြားကာ
YOU ARE READING
(Lovely My Little world) (Z+U) (S2)
General Fiction🔺(S2) 🔺S1 ေလးအရင္ဖတ္ေပးပါေနာ္။ 🔺ဇာတ္လမ္းပါအေၾကာင္းအရာမ်ားသည္ စိတ္ကူးသက္သက္သာျဖစ္ပါသည္။ 🔺Abuse type ျဖစ္၍ အထူး ႀကိဳေတာင္းပန္အပ္ပါသည္။ 🔺အပိုင္း(၄၁) မွ final 🔺(S2) 🔺S1 လေးအရင်ဖတ်ပေးပါနော်။ 🔺ဇာတ်လမ်းပါအကြောင်းအရာများသည် စိတ်ကူးသက်သက်သာဖြစ်ပါသည်...
P(60)(Z+U)
Start from the beginning
