Hoofdstuk 7.

742 38 0
                                        

P.O.V. - Louis 

Zie je, denk ik bij mezelf. Ik ben niet de enige die vind en denkt dat het niet goed gaat met Harry. Ik hoor Harry en zijn coach afscheid nemen. Snel draai ik me om en ren de trap af  richting de kleedkamers. Zodra ik bij de juiste kleedkamer ben snel ik naar binnen en pof neer op Harrys plek. Zodra ik op Harrys plek zit, in de kleedkamer, waar ik eigenlijk al heel de tijd had moeten zijn, adem ik even diep in en uit om op adem te komen. Ik pak mijn telefoon uit mijn zak en wil net twitter openen als Harry binnen komt. 

P.O.V. - Harry 

Ik hoop niet dat de trainer met Lou gaat praten denk ik bij mezelf. Als de trainer verteld hoe het met mij gaat dan gaat Lou zich nog meer zorgen maken en dan wilt hij dat ik zeker 2 weken thuis blijf. Ik weet dat de trainer gelijk heeft en ik wil ook wel stoppen maar ik kan het gewoon niet. Zodra ik de kleedkamer binnen kom zie ik Lou. Ik slik, het liefst zou ik hem willen vertellen dat het niet goed met me gaat maar ik kan het gewoon niet. Niet zolang ik niet tevreden met mezelf ben. 'Waarom wilde de coach je spreken Hazza?' klinkt het opeens. Het is niet Lou tot mijn verbazing maar Ruud. Uh, huh, ik schrik op. Oh, gewoon antwoord ik. Niet iedereen hoeft te weten dat de coach wilt dat ik 2 weken vrij neem. Of naja, vrij, hij wilt dat ik 2 weken rust neem. 

P.O.V. - De Coach, Ronald Koeman (Ik weet dat Koeman weg is bij Feyenoord maar ik vond hem een hele goede trainer en ik wilde graag dar Harry in Nederland speelde i.v.m. de familie van Louis die hier woont.)

Ik loop de kleedkamer in en tot mijn verbazing is iedereen gewoon op tijd. Dat mag ook wel, de vorige keer had ik ze er namelijk op aangesproken. De training begon vaak 20 minuten later en ik vond dat best vervelend voor diegene die wel altijd op tijd waren. 'Kom op jongens, het veld op! roep ik. Ik zie dat de vriend van Harry ook in de kleedkamer zit. 'Mooizo' denk ik bij mezelf. Dan kan ik hem zo gelijk even spreken. Hopelijk kan hij Harry ervan overtuigen dat hij beter even rustig aan kan doen. Als alle jongens de kleedkamer uit zijn staat Lou op. 'Kan ik zo even met jou praten?' vraag ik aan hem. Hij knikt en zegt: Ik heb wel een afspraak met de fysio op het veld hier. Oh het duurt niet lang zeg ik hem. 'Ik zet ze zo even aan het werk dan kletsen we even 10 minuutjes en dan ben jij op tijd voor je afspraak met de fysio.  

 

Completed • We Won't Stop But I Can't Change • Larry Stylinson • DutchWhere stories live. Discover now