Completed • We Won't Stop But I Can't Change • Larry Stylinson • Dutch

Epiloog

POV - Unknown

Het is inmiddels een week verder. Een week geleden is het vliegtuig met Louis Tomlinson erin, neergestort. Natuurlijk niet alleen Louis zat erin maar wij hebben het vooral over hem. Vandaag is zijn begrafenis. Er zijn niet veel mensen. Louis wilde zijn begrafenis graag klein houden. Dat wist Harry en vandaar zijn er alleen maar een paar vrienden en wat familie.

De hele ceremonie is inmiddels al geweest en iedereen staat nu om Louis' graf heen. Harry mag als eerste wat zand op de kist gooien. Hij pakt voorzichtig wat zand van de berg naast het graf en strooit het over de kist heen. Daarna pakken alle broertjes en zusjes van Louis wat zand en strooien het over de kist. De rest word gedaan door de begraafplaats medewerkers.

Iedereen neemt afscheid van elkaar en geeft elkaar een dikke knuffel. De familie Tomlinson inclusief Harry blijft nog iets langer bij het graf staan maar gaan na 20 minuutjes ook weg. Ze gaan met z;n alle naar huis en drinken wat thee en zitten verder gewoon in stilte bij elkaar. Er hoeft ook niets gezegd te worden. Ze willen allemaal gewoon even naar Louis denken. Denken aan hoe geweldig hij was en hoe hij hopelijk nu samen met Amy veilig in de hemel is.

*Tijdsprong, het is inmiddels 3 jaar verder.*

POV - Harry

Het is vandaag 3 jaar geleden dat Louis is verongelukt. Ik kan het nogsteeds niet geloven. Mijn alles, mijn vriendje is weg. Ik heb het er de eerste maanden echt ontzettend moeilijk mee gehad. Ik was depressief en ik wilde niets anders doen dan in mijn bed liggen. In 1 week was ik gewoon mijn allerbelangrijkste schoonzusje en mijn vriendje kwijtgeraakt. Inmiddels ben ik 24 en heb ik alweer 1 jaar een relatie met Niall (Ik ship Narry niet, ze zijn gewoon de ultieme bromance maar ik moest toch wat.) in het begin wilde ik het niet. Ik wilde niemand anders dan mijn Loubear. Op een gegeven moment kon ik niet anders. Ik wilde mijn leven weer oppakken en daar hoorde toch ook echt een relatie bij. Niall begreep dat ik het rustig aan wilde doen en daar ben ik hem echt ontzettend dankbaar voor. We hebben 4 maanden geleden trouwens een dochtertje geadopteerd. Louise heet ze. Ze is nu net 2 geworden en kan inmiddels al redelijk goed lopen en praten. Niall en ik hebben ook een huis gekocht omdat het toch raar is om bij je ex-schoonfamilie te wonen met je nieuwe vriend. Miriam heeft me gelukkig altijd gesteund. Ze voelt echt als mijn biologische moeder. Ik ga nog regelmatig naar de Tomlinsons toe omdat ze zo ontzettend veel voor mij betekenen. Ze heb me gesteund en ze zullen mijn ook altijd blijven steunen. Louise ziet Miriam echt als haar oma en vindt het ontzetten leuk om met al haar neefjes en nichtjes te spelen. Nadat ik mijn leven weer had opgepakt na Louis' dood was ik weer begonnen met voetballen maar na 2 maanden was ik daar ook helemaal klaar mee. Ik haalde er geen plezier meer uit. Niall en ik spelen af en toe nog weleens een amateur wedstrijdje mee maar niet echt meer op zo'n hoog niveau.

Niall komt de kamer binnen met Louise en vraagt of ik klaar ben. 'Waarmee?' vraag ik nogal verbaasd. 'We zouden toch naar de begraafplaats gaan?' zegt hij. 'Ohja, helemaal vergeten.. Ik pak even mijn spullen.' zeg ik. Ik sta op van de bank en loop naar de kast waar al mijn spullen liggen. Ik pak mijn sleutels, portemonnee en handschoenen want het is koud. Louise houdt het boeket vast dat zij en Niall hebben gekocht voor bij Louis' graf. Ik neem Louise over van Niall en open de deur en loop naar buiten. Ik open de deur en zet Louise in haar stoeltje. Niall is inmiddels ook al ingestapt. Ik loop naar de andere kant van de auto en stap ook in. Ik start de auto en rijdt naar de begraafplaats.

Eenmaal aangekomen loop ik meteen naar het graf van Louis. Ik zie dat Niall nog even in de auto blijft zitten samen met Louise. Ik vind het fijn. Zo kan ik eerste even alleen met Louis zijn. Gewoon even mijn hart luchten. Aan mijn grote liefde vertellen wat me bezig houdt. Ik ben laatst nog bij Louis geweest dus ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen. Na ongeveer 15 minuutjes komt Niall met Louise aanlopen. We staan met z'n drieën nog even bij het graf en besluiten om daarna naar de Tomlinsons te gaan. Ons ritueel.