Completed • We Won't Stop But I Can't Change • Larry Stylinson • Dutch

Hoofdstuk 9.

P.O.V. - Louis

Ik doe het setje nog een keer, dan ben ik klaar. De fysiotherapeut ruimt het parcours op. Ik zie dat Harry nog bezig is met het partijtje. Ik besluit om even te gaan kijken. Ik kijk natuurlijk wel vaker maar vanaf de VIP ruimtes zie je bijna niets en nu sta je ontzettend dichtbij. Het team van Harry staat 3 - 1 voor. Opeens hoor ik achter me 'Lou! Wat doe jij hier?!'. Het is Niall, hij is Harrys beste vriend en voetbalt ook bij Feyenoord maar hij is geblesseerd dus mag niet voetballen. Ik draai me om en geef hem een dikke knuffel. 'Nou' zeg ik, de coach wilde met Harry praten en ik wilde weer is bij een training zijn. Ik klets nog even met Niall als zijn ogen opeens wagenwijd open schieten. Ik draai me om en daar ligt Harry. Op de grond. En nee, hij is niet getakeld. Hij beweegt niet, hij is flauwgevallen. Ik sprint naar hem toe. Zodra ik bij hem aangekomen ben kniel ik neer. Hij heeft gelukkig nog wel hartslag. Het personeel van de EHBO komt erbij en nemen Harry mee naar de behandelkamer. Ze doen wat kleine testjes, zijn hartslag en bloeddruk enzo en besluiten om hem naar het ziekenhuis te brengen. Daar kunnen ze hem aan allemaal apparaten aansluiten. Ik ren naar de kleedkamer pak mijn jas en de tas van Harry. Ik gris de autosleutels uit het zijvakje en ren naar de auto. Ik rijd achter de ambulance aan naar het ziekenhuis. 

-Tijdsprong- 

Ik ben inmiddels aangekomen in het ziekenhuis en ze zijn even bezig met Harry dus ik kan nog niet bij hem. Opeens besef ik dat ik vanavond met mijn zusjes had afgesproken. Ik pas mijn mobiel en bel Amy op. 'Hey Amy' zeg ik. 'Hey' antwoord ze. 'Ik weet dat je je heel erg had verheugt op vanavond maar Harry is flauwgevallen en hij is nog niet bijgekomen dus we kunnen vanavond niet uiteten. Het spijt me heel erg maar het kan echt niet.' Ik hoor haar slikken en ze zegt: 'Het maakt niet uit Lou, maar ik hoop dat we nog wel uiteten kunnen voordat Laura en ik naar Engeland vertrekken. Anders moet ik weer een maand wachten.' 'Wanneer vertrekken jullie?' vraag ik. Uhm, komende dinsdag klinkt het aan de andere kant van de telefoon. 'Okay' zeg ik. Dan gaan we zondag uiteten. Deal? Is goed klinkt Amy vrolijk. 'Ik ga weer zeg ik, ik mag zo naar Harry toe. Ik spreek je nog even over zondag. 'Ik hou van je Lou' 'Ik ook van jou kleintje. 'Ik ben niet klein' hoor ik aan de andere kant van de telefoon. Ik lach en hang dan de telefoon op. 

Ik zie dat ik door veel mensen ben ge-whatsappt. Ik kijk even of er iets belangrijks bij zit.. Niet echt.. Ik besluit wel even om de familie van Harry te informeren.. Ik stuur een berichtje naar Gemma, zijn zusje. 'hey, ik heb niet zo'n goed nieuws, Harold is flauwgevallen tijdens de voetbal training.. ik zal je op de hoogte houden.. ik weet nu ook nog niets, ik ben aan het wachten tot ik bij hem mag..'  Ik druk op verzenden als ik een dokter de wachtkamer inloopt en zegt: 'Familie van Harry Styles'. Ik sta op en loop naar de man toe, ik word teleurgesteld als ik merk dat we niet naar Harry gaan. We lopen naar een of ander raar kamertje. De man zegt dat ik kan gaan zitten. 

'Hallo, ik ben dokter Steenmans, behandelend arts van Harry. Wie ben jij?' 

Ik ben zijn vriend zeg ik. Hoe gaat het met hem? 

De arts kijkt even twijfelend. Ik ben bang, begint hij, dat Harry er echt slecht aantoe is. Hij kan ieder moment wakker worden, je mag zo naar hem toe. Hij moet alleen nog wel een tijdje hier blijven. De reden daarvoor is.. Hij kan zijn zin niet eens afmaken als er opeens een hele harde pieper afgaan. Ik ben zo terug, blijf hier, zegt de arts. 

Ik blijf geduldig zitten en besluit Gemma maar even de informatie te sturen die ik tot nu toe weet. Ik open twitter en probeer de berichtjes te lezen maar ik kan mijn aandacht er niet bijhouden.. Ik haal de oortjes uit mijn jaszak, net als ik ze wil indoen komt de arts weer binnen. Zijn gezicht staat op een vrij bezorgde modus. 'Louis, kom maar mee, je kan naar Harry toe.' Ik sta op pak alle spullen en loop achter de dokter aan. Mijn hart gaat steeds sneller klopper.. Ik ben echt bang dat er iets mis is... 

Wow, maar 1 pov.. best wel weinig maar hij is opzich wel redelijk lang.. Ik wilde dit hoofdstuk eigenlijk spannend laten aflopen maar volgens mij is het niet echt gelukt.. Tjah, mocht ik het volgende keer vergeten.. Prettige kerstdagen en een gelukkig nieuwjaar, alvast.