Yalancılar ve Yabancılar

16.Bölüm: Yeni Hayat

Selam peri tozları!

Hemen kendinize sessiz bir köşe bulun ve hikayemize kaldığı yerden devam edin :,)

Keyifli Okumalar!

Boool bol yorum yapmayı ve oy vermeyi unutmayalım lütfen ⭐️

*

Yeni Hayat

*

Zaman akıp gidiyor ve biz yanlış insanlarla oyalıyoruz kalbimizi.

*

Mezuniyetten 3 ay önce

"İşte gerçek parti şimdi başlıyor!" diye bir çığlık attığında diğer herkesin coşkusu Bade'nin iğrenç sevincine eşlik etti.

Bade'den cesaret bulan Güneş Koleji öğrencileri yine ağızlarına geleni rahatlıkla söyleyebilme özgürlüğünü kendilerinde bulmuşlardı.

"Bu da az değilmiş..."

"Baksanıza, iki kişiyi birden idare ediyormuş."

"Şu tipiyle kaptığı çocuklara bak."

"Sağlam çocuklarla gönül eğlendiriyor orospu!"

"Şok oldum!"

"Bade haklıymış!"

"Ağzının tadını da iyi biliyormuş he!"

Ve daha onlarca zorbalık...

Ne yapmalıydım?

Oraya çıkıp o gün yaşananları, Bade'nin bana yaptıklarını ve beni öldürebilecek kadar gözü dönmüş olduğunu anlatsam inanacaklar mıydı?

Yanımda olup bana destek çıkacak insanlar, Güneş Koleji öğrencileri miydi?

Asla.

Kendimi savunmak, hiçbir şeyin göründüğü gibi olmadığını söylemek onların eline malzeme vermekten başka hiçbir işe yaramayacaktı. Hatta bunu yaptığımda muhtemelen yüzüme karşı alay ve zorbalık etmeye devam edeceklerdi.

Konuşmak, anlatmak ve kendini ifade etmek... Bunlar insanlar içindi. Güneş Koleji bunların hiçbirine sahip değildi.

Hiçbir suçum olmamasına rağmen mahcubiyet dolu bakışlarım yeniden Ekin'e döndüğünde hala başı eğik durduğunu gördüm.

İnsanların benimle alay etmesi değil, benim yüzümden bir insanın başını eğmesi yakıyordu canımı.

Kaldır başını Ekin. Benim yüzümden senin utanmanı istemiyorum.

Ben neden utanacaktım peki?

İnsan duyguları yüzünden utanmalı mıydı?

Asla.

İlk günden beri ne Ekin'i ne de Yekta'yı zora sokacak hiçbir şey yapmamıştım. Yaptığım tek şey sevmekti. Ekin'e de hiçbir zaman umut verecek, yanlış anlayacak bir şey yapmamıştım hem.

O da biliyordu gerçek olmadığımızı. Belki de olmalıydı?

Doğru olan Ekin'di. Derslerimde iyiydim, başarılı anne ve babaya sahiptim, iyi bir geleceğim olması için titizlikle yetiştirilmiştim. Sahip olduğum bu hayatta erkek arkadaşım nasıl Yekta olabilirdi ki?

Keşke şimdi defterimle birlikte odamda yalnız olabilseydim...

Bu kadar kötü kalpli insanla tek başıma savaşamayacağımı bildiğimden her zamanki yaptığımı yapıp onları kötülükleriyle baş başa bırakacaktım.