The Break Up Loop

Step Back or Move Forward

"No! No I don't have a girlfriend. A boyfriend yes pero cool off kami so there is no cheating right now. Tsaka... Wait mamamatay? Nagloloop? What do you mean?" Naguguluhang tanong nito. Napakagat labi naman siya at ipinaliwanag dito ang lahat. Naipaliwanag na niya dito ang nangyayari last time right?

"And the last time na magsuggest ka na wag ako lumabas ng restaurant ay maraming namatay kasabay ko so no. I don't know what I needed to do para maputol na itong loop na to." Gaya ng mga nakaraan ay mukhang hindi ito naniniwala pero cool parin ito at handang magbigay ng ideas.

"Kaya ba sobrang dami mong pasa sa katawan at may sunog pa sa likod mo?" May pagtatakang tanong nito. Napataas ang kilay niya sa sinabi nito saka lamang naisip na suriin ang katawan niya.

Kaya ba parang nanghihina siya?

Itinaas niya ang damit at saka lamang napansin na bukod sa mga hickeys ay may mga pasa at peklat ng sunog din siya at ang ilan ay sa kuryente.

"I... I think I'm weakening. Tingin ko nauubusan na ko ng buhay?" Wika niya sa kawalan. Hindi naman niya sinabi iyon sa kaharap at hindi rin sa sarili. Realization lamang iyon kaya niya nasabi.

"Anong gagawin mo ngayon?" Pabulong na tanong ni Adrian. Nag-aalala ito sa kaniya at hindi niya alam kung nag-aalala ba itong nababaliw na siya o ano. "I believe you so kung may maitutulong ako..."

"Tignin ko walang ibang makakatulong sakin kundi sarili ko. I don't have any other choice naman at wala rin akong kapangyarihan para ibahin mga pangyayari or mangyayari. And this loop is out of my control and power. It's 6pm na. Tangina ilang oras tayong nagsex?!! Shit I'm such a whore!!" Matapos niyang sabihin iyon ay sumisigaw na tumakbo naman siya pabalik ng bahay niya. Really? Biruin mo yon, ngayon lang niya narealize na maghapon pala silang nagsex ng kapitbahay na temporary cool off lang sa boyfriend nito.

Wala sa sariling nagbihis siya ng pormal saka lumabas ng bahay. Sa pintuan siya naghintay dahil ayaw niyang maiwan mag-isa sa loob upang mag-isip ng mga bagay na hindi naman dapat isipin. Alas sais bente pa lamang ang orang at mahigit thirty minutes pa ang ipaghihintay niya pero hindi na siya mapakali sa kinatatayuan. Hindi pa man siya nagtatagal na nakatayo nang biglaang lumabas ng bahay nito si Adrian at may pag-aalalang nilapitan siya.

"Jam... Look, alam ko na naguguluhan ka at wala ka sa sarili mo. This is all my fault, I took advantage of you sa gitna ng kahinaan mo and I want you to know na hindi lang basta sex ang nangyari satin. For me that's the best experience and..."

"Jam? Who's this guy? Anong sex?" Tanong bigla ni Dandreb. Hindi niya namalayan na dumating na ito at wala pang seven ng gabi?

What the fuck? Six... Forty five palang at...

"Let's go. We have no time to spare. I won't leave you alone with this kind of person again as a neighbor." Galit na wika ni Dandreb. What the hell? What the fuck is happening.

Hindi naman nagtagal at nakarating na sila sa paborito nilang resto. Umupo sa dating upuan at umorder ng paboritong orderin doon. Ilang sandali pa ay dumating ang pagkain at nagsimula na silang kumain. Alam na niya ang sasabihin nito ngunit hindi parin niya magawang tanggapin ang lahat. Mahal na mahal niya ito at hindi niya kayang pakawalan ito na hindi lumalaban.

"Jam, I don't wanna be just your boyfriend anymore..."

"No! I'm not breaking up with you at always na hindi ang sagot ko kahit paulit-ulit nating gawin ito or one thousand times man akong magloop. I'm not letting you go Dandreb. I'm full. Thanks." Pagkasabi ng mahabang litanya na iyon ay ibinaba na niya ang mga kubyertos at tumayo sa kaniyang upuan. May pagtataka naman sa mukha nito at hindi niya mapagtanto kung para saan iyon. Nang malapit na siya sa pintuan ng restaurant ay saka lamang ito nakabawi at mabilis na humabol sa kaniya.

"Wait! Jam you don't understand!" Dinig niyang pagpigil nito sa kaniya pero hindi niya pinansin.

Ngayon ay kailangan na lamang niyang makaligtas sa aksidente right?

Pagalabas sa pintuan ay palinga-linga siya sa paligid. Tumitingin sa mga palapit na sasakyan. Sa poste, sa ulan, sa langit at sa lupa at kahit saan man na may kung anong panganib na parating. Hindi pa man siya nakakalayo nang isang lalake ang bigla na lamang humigit sa kaniya papasok sa isang eskinita. Nakaamba ang mahabang kutsilyo nito palapit sa kaniya at gayon na lamang ang kaniyang takot.

Okay, now magnanakaw naman ang papatay sa akin.

Hindi naman niya naramdaman ang pag-inda ng mahabang patalim at kita niyang bigla na lamang tumalsik ang lalake na humigit sa kaniya. Paglinga niya muli ay si Adrian pala iyon na sinundan siya.

"I'm worried about you. I do not think you're just going nuts kaya sumunod ako at gusto kong malaman kung ano ba talaga ang nangyayari." Paliwanag nito. Napabuntong hininga naman siya. Hindi nila napansin na muling tumayo ang magnanakaw at may hawak na itong baril na itinutok sa kaniya. Dahil sa bilis ng pangyayari ay hindi na nila nagawang makaiwas pa. Ngunit nang pumutok iyon ay hindi siya ang namatay. Hindi rin si Adrian ang tinamaan.

Si Dandreb ang humarang sa bala at walang buhay na sumalampak na lamang sa sahig. Si Dandreb na mahal niya. Si Dandreb na mas mabuti pang makita niyang ikasal sa iba kesa makita niyang ilibing sa hukay habang nagdurusa siya.

"No... No... No!!! Dandreb babe! Babe! I need to die. I need to die Adrian I need to die!!" Umiiyak na wika niya habang yakap ng mahigpit ang kasintahan.

"He saved you Jam. Pano kung ito na yung paraan para maputol yung loop? What if hindi na maputol next time?" Nag-aalalang pigil ni Adrian. May point ito but he cannot see Dandreb dead. He cannot bear it. He can't! Better him than Dandreb. Better loop than loosing Dandreb.

"I cannot have him dead Adrian."

"Is he worth it?"

"He is more than worth it... For me."

Bumuntong hininga si Adrian saka tumango dito. Tumitig ito sa baril na naiwan ng magnanakaw saka tumayo at namulsa.

"See you again mamayang umaga Jam. Use this last chance. Mahaba pa ang ipaghihintay ko."

Naglakad na palayo si Adrian. Marahil ay ayaw nitong makita siya na magpakamatay. Binalik niya ang tingin kay Dandreb saka ito hinalikan sa labi. Yes, he better see him happy with someone else kesa makita na lamang ang lapida ng pangalan nito. He love him too much para kayanin ang sitwasyon na iyon.

Inilapag niya ito sa sahig ng dahan-dahan saka niya kinuha ang baril. May mga ilang tao sa paligid at ang iba ay tumatawag sa mga cellphone nito para sa ambulansya, police at kung saan-saan. May kumukuha naman ng video at ang ilan ay nakikiusyoso lamang. Kinuha niya ang baril saka iyon itinutok sa kaniyang sentido.

"Hoy! Hoy anong gagawin mo? Hindi iyan ang solusyon sa pagkamatay ng boyfriend mo! Hindi pa tapos ang buhay mo!"

"Believe me. Mabubuhay sya kapag namatay ako."

Mahilo-hilo siya nang muling magmulat sa kaniyang higaan. Ngunit ang pagtunog ng cellphone niya at pagregister ng pangalan ni Dandreb ang patunay na tama ang ginawa niya.

And this time... He will do all the things right.

He better lose Dandreb to someone else than lose him forever.

A/n: 1 to 2 Chapters left!! Short story lang to mga guys!!!