Chapter 4

42 5 1
                                    

Chapter 4: Death



GINA is a typical classroom bully. No one really wants to get in her way unless they want to experience hell. Well, I don't care either on how she treated the students. Palibhasa spoiled kaya akala n'ya kaya n'yang paikutin ang mga tao sa kan'yang sariling mga kamay.

"What?! You buy me this fucking milk?! Alam mo namang hindi ito ang gusto ko 'di ba?!"

"P-pero n-aubusan kasi----"

"I don't care! Edi hanapin mo ang gusto ko!" Kasalukuyang nanlilisik ang mga mata ni Gina sa babaeng kaharap ngayon. Dahil sa tindi ng inis, agad na hinila ni Gina ang buhok ng babae papunta sa dulong parte ng silid. Walang nag-abalang tumulong sa kawawang babae. The girl started to cry, maybe because on how Gina treated her? Or because the pain? I don't know.

When I was about to go to canteen, I accidentally bumped Gina's shoulder.

"Ano ba?! Ba't ang daming tanga ngayon?!" I just looked at her boredly. Nilampasan ko na ito at tiningnan ang babaeng umiiyak sa likod ng classroom. She's not our classmate, she is just the girl who's unlucky enough to get in Gina's life. I just heard that, because of stupidity she accidentally poured juice in her uniform. And because Gina thinks she can control the world, she started to bully this 2nd year girl from Business Management. I felt pity for her.

Tuluyan na akong lumabas sa aming classroom, I don't intend to meddle in their business. My life is a fucking mess also, and the consequence is Gina's fault. Lusutan n'ya kung ano mang napasok n'ya.

Napakaraming estudyante sa hallway. May ibang naghahabulan, may mga nagk-kwentuhan, may mga stress na dahil siguro sa tindi ng pinagawa ng mga professor. Malapit na kasi ang midterm at halos lahat ng estudyante ay kailangan ng ayusin ang mga dapat ayusin para exam na lang ang problema.

I'm not really that famous here, you know average. They don't know me and vice-versa. I headed to the canteen directions with my both hands in my pocket. Medyo mahaba ang pila kaya nag-intay pa ako ng ilang minuto, may nagtutulakan pa sa bandang unahan ko kaya naman hindi ko maiwasang mas lalong mainis. Parang mga bata, right. They are children, if I were one of the students council I'll suggest them to gave a different time slot for college and junior. But sadly, I'm just an average student who is lucky enough to passed every sem.

"Wala ka na bang id-dagdag?"

"Wala na." Agad namang inasikaso ng babae ang order ko. Kahit maingay sa paligid ay hindi pa rin mawala ang antok ko. I scanned the whole canteen, waiting to saw a vacant table. Geez ang i-ingay ng mga junior, wala ng ibang ginawa kung hindi ang magharutan dito sa loob.

"Heto na po ma'am." Agad ko na ring kinuha ang order ko. Guess I don't have a choice? Makikiupo na lamang ako sa kahit kanino.

May nakita akong isang lalaking kumakain malapit sa bintana. Nakakunot ang noo nito, parang galit sa mundo. I suddenly remember the red bird in the angry birds. Yeah, he look like that. Pwede na siguro 'to? I mean, he look like he doesn't care in his surroundings. Hopefully.

"Can I sit?" Agad na akong umupo kahit na hindi ko pa natatanggap ang kan'yang sagot. But to tell him honestly, I don't really care about his answer. Kahit na mag 'no' pa s'ya ay uupo pa rin ako.

"Sinabi ko bang umupo ka?" He stared at me like sitting here in front of him killed his own family. Okay, I just don't mind him. 

"Alis." There is an authority in his voice. Pinagtitinginan kami ng hindi ko malamang dahilan. The fuck, what's their problem? I just want to eat for fuck sake.

"Arte mo." I rolled my eyes in him while saying that. Tuloy-tuloy pa rin ang pagkain ko habang s'ya naman ay nakatitig pa rin sa akin. Ilang minuto pa ang nakakaraan ay muli na rin nitong ibinalik ang atensyon sa kan'yang pagkain. But the stares of the students are still on us. Okay? I guess this guy is not an average person? Lider ba 'to ng grupo ng mga sindikato?

THE DAY THAT DEATH FELL IN LOVE WITH LIFEDove le storie prendono vita. Scoprilo ora