Ep.4(Unicode)

5.2K 316 6
                                    


မနက်မိုးလင်းလာတော့ ရိပေါ်အိပ်ကထပြီး ရေမျိုးချိုးကာ ရှောင်ကျန့်ကိုသွားကြိုဖို့အိမ်ကထွက်လာခဲ့သည် အိမ်ရှေ့ရောက်တော့ ရှောင်ကျန့်ကတံခါးဖွင့်ပေးလိုက်ပါတယ်

"အော် သားလေး အိမ်ထဲဝင်ပါဦး"

"ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ"

"အော် သားလာထိုင်ပါဦး "

"ဟုတ့် အန်ကယ်"

"ဒါနဲ့ သားအဖေနေကောင်းလား"

"ကောင်းပါတယ် အန်ကယ်"

"အင်းပါကွား သူ့ကိုလည်းပြောလိုက်ဦး အားရင်အိမ်လာလည်ပါလို့"

"ဟုတ်"

"မိန်းမ သားလေးကမထသေးဘူးလား"

"မထသေးဘူးထင်ပါတယ်"

"သားလေးဝမ်ရိပေါ် ရှောင်ကျန့်ကို တစ်ချက်လောက်သွားနှိုးပေးလို့ရမလား ဒီမှာ ဟင်းအိုးတန်းလန်းကြီးမို့"

"ဟုတ်ကဲ့ အန်တီ"

ဝမ်ရိပေါ်လည်းအိမ်ပေါ်ထက်ကိုတက်သွားပြီး အခန်းတံခါးတစ်ခုပေါ်က ရှေုာင်ကျန့်လို့ ရေးထားတဲ့အခန်းထဲကိုဝင်လိုက်ပါတယ် အခန်းထဲရောက်တော့ နှစ်ခြိုက်စွာအိမ်ပျော်နေတဲ့ ရှောင်ကျန့်ကိုတွေ့လိုက်ပါတယ် ဝမ်ရိပေါ်လည်းအနားကပ်သွားရင် မျက်နှာက်ုတစ်စိမ့်စိမ့်ကြည့်ကာ

"ဘယ်လောက် ကင်းစင်လိုက်တဲ့မျက်နှာလေးလည်း "

ဆိုပြီးစိတ်ထဲကတွေးကာကြည်နူးနေပါတယ် ဒါနဲ့တင်မကသေးပါဘူး ရှောင်ကျန့်မျက်ခုံးလေးကို လက်လေးနဲ့တို့လိုက်ပါသေးတယ် ရှောင်ကျန့်လည့်နှိုးလာရော

"အမလေး မြတ်စွာဘုရား"

"ဟျောင့် ငါရုပ်ကသရဲနဲ့တူနေလို့လား"

"ဟမ် Bossပါလား ဘယ်လိုလုပ်......"

"ဟေ့....ဟေ့ တစ်မျိုးမထင်နဲ့ မင်းမားက ငါ့ကိုလာနှိုးခိုင်းလိုက်တာ"

"အော်"

"အော် မနေနဲ့ မထသေးဘူး အိပ်ပုပ်ကြီးလိုက်တာတွေ လူနဲ့တောင်မလိုက်ဘူး မင်းပုံကြည့်ရတာစောင့်ပျင်းကြီးမဲ့ပုံပဲ"

"ဟာ Boss ကလဲ ကျတော်အပျင်းမကြီးပါဘူး"

ပြောပြီးထလိုက်ရာ ခြေခေါက်သွားကာ ဝမ်ရိပေါ် အပေါ် တက်ခွလျက် လဲကျသွားလေသည် နှစ်ယောက်သားမျက်နှာချင်းဆိုင်သွားတာပေါ့

ကျွန်တော့်ရဲ့Boss❤🙆🏻‍♂️❤(Completed)Where stories live. Discover now