"Para saan pa ba Perth? We're already done, right? Wala ng dapat pang pag-usapan."

[Sige na Vera.]

"I'm not really sure about that Perth, we're done. Sana naman maintindihan mo iyon at respeto na lang sa bago mong girlfriend. Think of her reaction kapag malaman niyang makikipagkita ka sa ex mo."

He sighed. [Yeah... yeah... my bad. I'm sorry.]

"I hope you can understand me."

[I understand you, Vera. And I'm sorry. I think you're right. We should know our limitations.] parang nabunutan naman ako ng tinik sa lalamunan sa sinabi niyang iyon. Sana nga ay naintindihan niya na ako.

"Yeah, Perth. Let's just move on." 'cause I already did. At sana ikaw rin.

[Yeah... move on.]

"Alright, Perth! Let's talk again in another time! I have to go now." sabi ko dito.

[Alright... goodbye, Vera.]

"Bye, Perth." at binabaan ko na siya.

Siguro naman okay na siya diba? Sana nga... para tuluyan na naming ibaon ang lahat sa limot and I also want to move forward.

Bigla ko namang naalala na nagmamadali pala ako kaya binilisan ko na ang paglakad kasi alam kong magagalit na naman sakin ang Jethro na 'yon.

Kaya binilisan ko na at hindi pa nga ako nakakarating sa classroom ay natanaw ko na itong nakabantay sa pinto ng classroom namin.

Hindi na maganda ang aura nito nang makita ako nito ay agad ako nitong tinignan ng masama.

Tumingin pa ito sa wrist watch niya. "You're late... again." he said in disbelief.

I sighed. "I know, President."

He massaged his temples. "Kailan ka pa ba titino, Vera?" at nagtagpo na naman ang kilay nita.

Tinuro ko naman ang sarili ko. "Ako ba?"

His jaw tightened hindi niya nagustuhan ang sarcasm ko. 

"Kinakausap kita ng maayos, huwag kang sumagot ng pabalang."

Paano ko siya sasagutin ng maayos kung palagi niya akong pinag-iinitan?

"Your previous performances are not promising, Vera. I hope that you are aware that it will probably affect your grades." he said openly.

Ano naman ang pakialam niya don. Wala naman diba? "I know. At wala kana dun."

He crossed his arms and he looked at me intently. "Come on, Ms. Maquiran. You need to be serious already. Being a college student is not a joke. Consequently, you must take your chosen track seriously kung gusto mo pang maka graduate." he scolded me.

Bigla na lang akong umiwas ng tingin sa kanya. I know that he's right but I am not smart like him.

I can't do much things like him. "Wala ka ng pakialam doon."

"I have.... remeber? I am the president here and as the class president of this section, I also want my classmates to do better in their acads. If I can help them to be the best, I will. I don't want anyone to be left behind and that includes you, Ms. Maquiran.'' I can feel the sincerity in his words.

Actually, Jethro already made a lot of things in our section at totoo ang sinasahi niya. Kapag may nahihirapan na isa sa amin ay handa siyang tumulong especially those people na may eargerness na matuto. He's undeniably bright and genius.

I can say that he really deserved his position as the class president here. He is doing his best, kahit ganyan lang 'yong ugali niya.

I just smiled at him. "I know that you just want to help but I refuse, Jethro."

Jethro's Obsession (COMPLETED)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon