De arena

626 38 5
                                    

Langzaam gaat de buis omhoog. Ik zie niks door het felle licht. Pas als ik helemaal boven ben zie ik weer wat. De arena is een verlaten stad met vervallen gebouwen en huizen. In de verte zie ik nog een bos. Voor me staat de Hoorn des Overvloeds. Messen, zwaarden, speren, er staan veel wapens. '59, 58, 57, 56..'. Ik kijk rond. Anna staat links van me en Estella rechts van me. Ik probeer Rain te zoeken, maar ik kan haar niet vinden. '31, 30, 29..'. Dan zoek ik naar Rose. Onzeker en bang kijkt ze om zich heen. '24, 23, 22, 21, 20..'. Welke wapens zal ik pakken? Of zal ik direct de stad in rennen? '12, 11, 10..' . Nog tien seconden. Dan begint het. '4, 3, 2, 1..'. En de gong gaat. Ik sprint naar de Hoorn en pak het messenset. Ik draai me om en zie een meisje van District 6 op me af rennen met een zwaard. Ik pak een mes en werp het recht in haar hart. Ik ruk het mes uit haar hart en pak het zwaard. Mijn hart klopt snel. Ik ben bang. Ik gris nog een touw mee en ren de stad in. Ik kijk achter me terwijl ik ren. Ik zie hoe Anna een meisje van District 12 afmaken. Klavia die Yella neersteekt. Estella die Flame haar hoofd eraf hakt. Ik ren nog sneller en schuil in een huisje, vrij dichtbij de Hoorn. Ik moet bijkomen. Ik ben kapot.

Na ongeveer twee uur hoor ik de kanonnen. 9 keer gaat hij af. Flame, Yella, een meisje van District 6, de twee meisjes van District 5, een meisje van District 7, 8, 11 en 12. Ik zucht en besluit te gaan slapen.

'Tara! Tara!' iemand maakt me wakker. Ik knipper met mijn ogen. Het is Rose. 'Oh godzijdank, je hebt het gehaald' zeg ik en ik geef haar een knuffel. 'Kijk!' ze geeft me een vis en een rugzak, 'ik dacht dat je wel honger had en deze nodig had'. Ik open de rugzak. Er zit een slaapzak, flesje water, lucifers en een zakje fruit. 'Dankjewel!'. Rose schrikt op. We horen voetstappen. Voorzichtig kijk ik naar buiten. Het is Bella, van District 3. Ze heeft een bijl vast. 'Jij blijft hier' fluister ik aan Rose. Ze knikt en ik sluip het huis uit. Ik sta nu gehurkt achter haar. Ik pak een mes uit mijn riem en sta op. Bella heeft me door. Ze haalt uit en raakt me in mijn arm. Ik houd er een snee aan over. 'Shit!' roep ik. Rose is naar buiten gekomen. 'Rose ga naar binnen!'. Maar het is al te laat. De Bella hakt haar hoofd eraf. De tranen springen in mijn ogen. Van verdriet, van boosheid. 'En nu is het genoeg geweest'. Ik ren op Bella af en stomp haar op haar keel. Ze hapt naar adem en grijpt mijn armen vast. Ze duwt me tegen de muur van het huis aan. Ik ruk een arm los en sla haar in haar gezicht. Ze doet een paar stappen naar achteren. Nu heb ik de kans. Ik trap haar in haar knieholtes en ze valt neer. Ze hijgt. Ik zet mijn knie op haar rug en schop de bijl weg. Met mijn mes snijd ik haar keel door. Dan hoor ik het kanon. Ze is dood. Ik kijk om me heen of er nog anderen zijn. Er is niemand en ik pak hun spullen. Ik bind mijn wond af met een stuk van mijn slaapzak. Deze Spelen ga ik winnen. Voor Rose.

De 100ste Hongerspelenजहाँ कहानियाँ रहती हैं। अभी खोजें