ေကာင္းက်ိဳးမေပးေသာ သမီးပ်ိဳ
အခန္း(၄၀၉)
မ်က္ေတာင္တစ္ခတ္အတြင္းမွာပဲ ေလာင္းဖန္နဲ႔ရွန္ေဂါင္းေရွာင္တို႔အား ရွန္ယန္ေရွာင္စိန္ေခၚေသာ သတင္းက တစ္ေက်ာင္းလံုးကိုပ်ံ႕သြားခဲ့ပါသည္။ ေဆးပညာဌာနရဲ႕နံပါတ္တစ္ေနရာကို ေျခခ်ခဲ့ဖူးတဲ့ေက်ာင္းသားသစ္ေလး ျပန္ေရာက္ၿပီဆိုတာကို လူတိုင္းသိသြားၾကပါေတာ့တယ္။
ေတာ္၀င္ရိုလန္ေက်ာင္း ေဆးပညာေက်ာင္းသားေတြရဲ႕ က်ဆင္းေနေသာစိတဓာတ္ေတြ ခ်က္ျခင္းေတာက္ေလာင္သြားၾကပါတယ္။ ေက်ာင္းသားတိုင္းလိုလိုက ရွန္ယန္ေရွာင္အတြက္ တိတ္တဆိတ္အားေပးမိလိုက္ၾကပါသည္။
စိန္ေခၚမႈကိစၥၿပီးျပတ္တာနဲ႔ ေလာင္းကစားရံုကို သူမျပန္သြားခဲ့သည္။ ေလာင္းဖန္နဲ႔ရွန္ေဂါင္းေရွာင္တို႔လည္း သူမထြက္သြားၿပီးေနာက္ စာၾကည့္တိုက္ကေနထြက္သြားလိုက္ၾကပါတယ္။
ေလာင္းဒီ ဒီအေၾကာင္းကိုၾကားသိတဲ့အခါမွာ ရွန္ယန္ေရွာင္က ေလာင္းကစားရံုကိုေရာက္ေနၿပီျဖစ္တာေၾကာင့္ သူမကိုလူကိုယ္တိုင္သြားေခၚတဲ့ကိစၥ မေအာင္ျမင္ခဲ့ရပါ။
ရွန္ယန္ေရွာင္ကို ဖမ္းမမိတဲ့အတြက္ ရဲခ်င္ဆီေျပးကာ အသနားခံပါေတာ့တယ္။
"သမားေတာ္ႀကီးရဲ ရွန္ဂ်ဴကိုေဖ်ာင္းျဖေပးပါဦး။ ဒီတစ္ေခါက္သူ႔လုပ္ရပ္က ေတာ္ေတာ္စြန္႔စားရာက်ေနပါတယ္"
ရဲခ်င္ရဲ႕ တည္ၿငိမ္ေအးေဆးတဲ့မ်က္ႏွာမွာ ဘာအမူအယာမွ မေတ႔ြရပါဘူး။ ၿပိဳင္ပြဲအေၾကာင္းကို ေလာင္းဒီထံကေန သူအားလံုးသိၿပီးၿပီျဖစ္ကာ သက္ျပင္းခ်ရင္းေျပာလိုက္ပါတယ္။
"ဒီကေလး ရွန္ဂ်ဴက ပံုမွန္အားျဖင့္ေတာ့ ၾကင္နာတတ္တယ္လို႔ ျမင္ရေပမယ့္ တစ္ကယ္တန္းေတာ့ သူ႔စိတ္ဓာတ္က အလြန္အမင္းေခါင္းမာၿပီး တစ္ဇြတ္ထိုးလုပ္တတ္တယ္။ အခုလည္း လူလယ္ေခါင္မွာ စိန္ေခၚထားတာျဖစ္လို႔ ျပန္ေနာက္ဆုတ္လို႔ ဘယ္လိုမွမျဖစ္ႏိုင္ေတာ့ဘူး"
"ရွန္ဂ်ဴက အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့ နဂါးတစ္ေကာင္လိုပဲ ပံုမွန္ဆိုရင္ ဘာအႏၱရာယ္မွ မရွိသေယာင္ထင္ရၿပီး တစ္ကယ္လို႔မ်ား တစ္ေယာက္ေယာက္ကေန နဂါးရဲ႕ေျပာင္းျပန္ေၾကးခြံကို သြားထိမိခဲ့ရင္ေတာ့ အိပ္ေနတဲ့နဂါးက မ်က္လံုးဖြင့္လိုက္ကာ ေကာင္းကင္ထက္သို႔ပ်ံတက္ၿပီး သူ႔ေျပာင္းျပန္ေၾကးခြံကို ရွာေတြ႔ခဲ့ေသာသူေတြဟာ ဘယ္သူေတြလဲဆိုတာကို အျပင္းထန္ဆံုးနည္းလမ္းေတြအသံုးျပဳ ရွာေဖြၿပီးတံု႔ျပန္လိမ့္မယ္"လို႔ေျပာၿပီး ရဲခ်င္က ျပဴတင္းေပါက္အျပင္က ေကာင္းကင္ကို ေငးၾကည့္ေနလိုက္ပါတယ္။
