⏰00.00⏰8

790 69 1
                                    

Günler su gibi akıp geçiyordu iki hafta çoktan bitmişti bile.Ancak kendimi toparlamam için verilen rapor beni daha da mahvetmişti.

"Niye sırtını bana dönüyorsun Eun?"

Ses vermedim.Sadece derince iç çekmek ile yetindim.

"Bir sorun mu var?"

Ona doğru döndüm.Dirseğini yatağına desteklemiş kafasınıda avuç içine yerleştirmiş bir şekilde bana bakıyordu.

"Ben iyi değilim!"

"Ne oldu?"

"Kampüste olayın üstünden ne kadar zaman geçmiş olsa dahi herkes seni konuşuyor.Saçma sapan dedikodular çıkarılıyor.Canımı sıkıyorlar."

"İnsanları takmamanı daha önceden de sana çok derdim ve şimdi de diyorum.Onları umursama."

Sırt üstü uzandım ve tavanı izlemeye başladım.

"Bilemiyorum Jungkook."

Belime sarıldı ve başını göğsüme yerleştirdi.

Bay Jeon sen böyle davranırken ben seni nasıl unutacaktım.Derdim anlattıklarımdan da fazlaydı bu sadece bir kısmıydı.

Kolumu kaldırdım.Elimi saçlarına daldırıp daldırmama arasında gidip geliyordum.Saçları hâlâ o günki gibiydi.

Koyu Siyah saçlarının ucuna doğru giden tutamlar orantılı olarak gradyan şekilde kızıla boyalıydı.
Saçını bu renge boyattığında daha da çekici görünüyordu.Bu yüzden onun ile tartıştığımız bile olmuştu.Elimi saçlarına indiriyordumki üzerimdeki baskı ortadan kalkmıştı.Bakışlarımı aşağıya doğru yönelttiğimde anladım ki süre dolmuştu.Hava aydınlanıyordu.Zamanın bu kadar hızlı akması haksızlıktı.

Bugünki dersim öğleden sonraydı.Biraz kafamı boşaltıp uyuyabilirdim sanırım.

...

"Jungkook'u onun öldürdüğüne eminim .Onu kandırdı ve sonuç bu."

"Onu Kim Eun Mi mi boğdu diyorsun yani?"

"Hey siz ikiniz beni iyi dinleyin siz beni çekiştireceğinize beyninizi geliştirin.Ahh işte ne yazık ki herkes bizler gibi şanslı değil.Akıl dağıtılırken şemsiye tutmuş olmalısınız.Hayal gücünüze hayran kaldım bravo size!Bu tempoda devam okey!?"

En sonunda patlamıştım.İnsan bir şeyi alttan aldıkça o kişiyi eziyorlardı.Bu hep böyleydi.

Oradan uzaklaştım ve dersimin olduğu mekana geldim.Bu kafayla önceki günler de olduğu gibi yine ders dinleyemeyecektim.

...

Eve geldiğimde büyük kupamda çikolatalı süt eşliğinde drama izliyordum.Hayatım drama sahnesi gibiydi.Yaptığım şey akıl alınacak türden değildi.

Bir anda televizyonun sesinin kesilmesiyle aniden gözlerimi açtım.

"Korkma benim.Uyuyordun.Televizyonu kapadım sadece."

"Ah içim geçmiş olmalı."

"Bu aralar çok sıkkın görünüyorsun güzelim"

"Kim ben mi? Öyle mi görünüyorum?"

"Eun Tanrı aşkına iyi misin!?"

"Sanırım değilim."

"Jungkook sana yakın olmak istiyorum ama eskisi gibi olmaktan alışmaktan korkuyorum.Bir gün ben yanında değilken gitmenden korkuyorum."

"Gitmeme daha çok vardır değil mi!?"

Tek gözünü kırpıp gülümsedi.Karşılık olarak ben de ona anında gülümsemiştim.

Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın☺️

Zᴇʀᴏ O'ᴄʟᴏᴄᴋ ~ᴶᴷ~✔️Where stories live. Discover now