Günler tekrar ediyor gibiydi her gün aynı günmüş gibi hiç ilerlemiyor dünya duruyor gibi.Dünki konuşmamızın ardından yatağıma uzanmış ve yorganı kafama kadar çekmiştim.O da o ilk günki gibi beni rahatsız etmek istemiyormuş ama yanımda olduğunu belli etmek istermişçesine yatağın ucunda yatıyordu.Onu üzmeye hakkım yoktu ama ben ne olacaktım.O-o yine gidecekti.
Sesim kesik kesik çıksa da konuşmaya çalıştım.Boğazıma yumru oturmuştu.
"Niye yatağın dibindesin?Düşeceksin.Jeon kral hazretleri Jungkook rahat etmeli değil mi?"
Güldüğünü anlayabiliyordum belimi kavramış ve kafasını boyun girintime gömmüştü.Onu bir tek benim görüyor oluşumun gerçeği içimi ürpertmişti.O yoktu.Gözlerimi sıkıca unutmak istermişçesine yumdum.Çıkmazdaydım.Onu nasıl unutacaktım.İstemiyordum.Ama onun iyiliği içindi değil mi.Peki ya o.O da istemiyordu.
Tüm gece düşünmüş düşünürken uyuyakalmıştım.Sabah uyandığımda Jungkook hiç yanımda değilmiş gibiydi.Kafayı sıyıracaktım.
...
Yatağıma uzandım yanımdaki hareketlilik ile gülümsedim.
"Jungkook?"
"Efendim."
"Bir gün uyanıp seni tekrar görememekten korkuyorum."
"Hey kötü düşünme bak ben şuan burada yanındayım."
"Ama gideceksin."
"Biliyorum zor bende olacakları hatırlamak istemiyorum sadece o güne kadar birlikte vakit geçirelim tamam mı?Seni mutlu etmek istiyorum."
"Jungkook ben başkasını sevmeyeceğim."
"Hadi ama Eun kafanı boşalt ve her şeyi unut.Sadece sen ve ben olalım zihninde."
"O gün dediğin gün hiç bir zaman gelmeyecek.O zaman ne yapacağız?"
"Eun Mi rahatla tamam mı şimdi sakinleş ve hiç bir şey düşünme."
Elimde değildi o düşünme dedikçe aklıma daha önceden gelmeyen muhabbetler,olaylar akın ediyordu.
"Seni seviyorum Bay Jeon!"
"Seni seviyorum Bayan Kim"
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın☺️
YOU ARE READING
Zᴇʀᴏ O'ᴄʟᴏᴄᴋ ~ᴶᴷ~✔️
Fanfiction[TAMAMLANDI] Ufak bir umut fidanı,tüm vücuduma nefes olmuştu çoktan.Bu sefer olmazdı.Umutlanacağımı bile bile küçük fidanımı sulayamazdı.O buraya gelmemeliydi.Tekrar aynı şeyi kaldıramazdım.O fidan şimdi büyüdü ve bir Çınar Ağacına dönüştü.Kurumuştu...
