Olmayacak Bir Hayal

1) OBH - Yeni Okul

İlk hikayemle ,ilk acemiliğim ile , amatörlüğüm ile , hatalarımla , yanlışlarımla , cümlelerimle , satırlarımla karşınızdayım. Umarım beğenirsiniz. Şimdiden okuduğunuz için hepinize çok teşekkür ediyorum.

-

"Hayal, hadi uyan artık kızım." diye başımda bana seslenen anneme "Uyandım ben annem." diyerek uyandığımı kanıtlamaya çalışıyordum. Sabahları yataktan kalkmanın bu kadar zor geldiği tek insanım yeminle. 

Annem "Yorganın altında, yastığına yüzünü yapıştırmış bir şekilde yatanda benim geçen sene vefat eden teyzem herhalde kızım." dediğinde ister istemez gülmüştüm. Gülmem uyandığım ama hala uyuyor pozisyonunda durmamın kanıtıydı aslında yine de kalkmaya pek niyetli değildim.

"Tamam annem tamam. Sen geç ben geliyorum." diyerek en azından başımdan gitmesini sağlamaya çalıştım. Bir ara annemden hiçbir ses gelmeyince gerçekten gittiğini düşünmüştüm.

Ta ki başımın altından yastığımın çekilmesiyle yatakta doğrulmama kadar. Annem zafer kazanmış oyuncu pozuna geçmiş bir şekilde elindeki yastıkla birlikte gülerek bana bakıyordu. Ben ise yorgun ve deprasif sesimle " Annem o işler yastığı çekmekle olmuyor. Ben bugün yatağımdan ayrılmak istemiyorum. Biz birbirimize aşığız. Ondan ayrılırsam bir daha benimle barışmaz." diyerek tekrar annemin elindeki yastığı kaptığım gibi yatağa geri yattım.

Annem bu seferde üzerimdeki yorganı çekerek "Yatağına benden selam söyle Hayal'im. Aşk yaşayacak daha iyi birilerini bul kızım yatakla aşk mı yaşanır?" dediğinde hem annem üzerimden yorganı çekmesin diye yorganımı tutuyordum hem de annemin söylediklerine gülüyordum.

"Kızım bir daha tekrarlattırma.  Hadi geç kalacaksın." Kadın kaç dakikadır beni uyandırmaya çalıştığı için sesi haliyle bıkmış çıkıyordu.

"Anne ben okula gidemem." dedim başka bir yerden vurarak.

"Nedenmiş o Hayal hanım?"

"Çünkü." dedim yorganın açık kalan ucundan annemi izleyerek.

"İlk gün ya şimdi yalnız başıma ne yapacağım." Çünkü ben evime dönmek istiyorum anne.

"Kızım seninde dediğin gibi daha ilk gün. Mutlaka birilerini bulursun."

"Anne bugünlük gitmesem." Bu sefer yalvarmaya dönüşmüştü çabalarım.

"Çok uzattın Hayal. İki dakikan var müstakbel aşkın yatağından ayrılman için. Ayrıldın ayrıldın yoksa." diyerek sustu. 

"Yoksa?"

"Yoksa kendimden başka bir avukat bulup seni yatağından boşarım." dedi. Avukat hanım konuşuyor , sessizlik.

"Neden ayrıldınız diye sorarlarsa yatağımla arama üçüncü şahış olaraktan annem girdi derim herkese." Tehditlerim şahanedir çaktırmayın.

"Annem değilde babam dersin. Çünkü babana seni okula bırakmasını söylemek üzere salona doğru yola çıkıyorum." Buda annemin tehdididir. Benimkine oranlar yüzde bin geçerli bir tehdit olduğu için avukat Meral İynem'in davayı kazanışının kanıtıdır. Annemin işinde ne kadar başarılı olduğundan bahsetmiş miydim?

"Anneciğim şaka mı diyeceğim sen şaka yapmazsın. Gerçek mi bu?"

Annem çıkmak üzere olduğu kapıdan bana bakarak "Evet, ne oldu Hayal hanım? Bir sorun mu var?"diye imalı kelimeleriyle sordu. Beni nereden vuracağını biliyordu bu sultan.