Game of Love (Kathniel And Jadine Story)

Chapter 60

"Hey..stop! Nadine please.." Pinipigilan ni jerome ang kamay ko pero matigas ito, ayaw bitawan ang buhok ng babaeng higad. "Just let her go, nadine.."

"Why im gonna do that?! Manhid kana ba ngayon?!  Damn! Jerome, im still your girlfriend! You're disrespect me by letting that fucking girl kissed your damn neck--"

"Shit!" mahina nitong ani, "Nadine break na tayo!" maya maya ay Sigaw nito sakin, na para bang matagal ko na yun alam..Wow.

Inu unti unti ko parin sinisiksik sa utak ko ang mga sinabi ni jerome..pero..

Bakit wala akong maalalang nakipag hiwalay ito sakin?

Nakaawang parin ang bibig ko habang nakatingin parin sakanya..ano nga ulit yun sabi nya??

Parang may sariling buhay ang kamay ko na dali daling dumako sa pisngi ng harapan ko.

Habang si claire ay hawak parin ang buhok at may hawak ng cellphone, nagpalipat lipat samin dalawa ang tingin nya.

"Ayusin mo yan, jerome.." Bulong nito, pero hindi ito nakatakas sa pandinig ko at may babala sa boses nito saka na ito lumabas.

Anong ibig nitong sabihin na aayusin ni jerome?

Gusto kong sundan ito ng makita kong may kausap na ito sa telepono, ngunit ayaw umalis ng mga paa ko. May kausap pa pala ako sa harap.

"Nasaan ang anak ko?" Seryuso nyang tanong. Mukhang natauhan na ang mga paa ko.

Maglalakad na sana ako ng may kamay na pumigil sa braso ko.

"Nadine, sagutin mo ko.."

Isang maliit na tawa ang lumabas sa bibig ko.. "Ikaw ba, jerome pinagloloko mo ko? Ha? Sasabihin mong break na tayo...kailan pa? Bakit hindi ko alam? Hinanda mo naman sana ako, hindi ako ready eh. Binigyan mo man lang sana ako ng clue, kung bakit? Kasi kahit anong halukay ko sa sulok ng utak ko wala akong makitang rason kung bakit ka nakikipag hiwalay o NAKIPAG hiwalay!"

"Hindi ko na kailangan sabihin yun.."

Napatanga ako. "So nagdisisyon ka ng wala akong kaalam alam?.." Garagal na ang boses ko malapit na rin tumulo ang kanina ko pang pinipigilan na luha shit!.."nakipag break ka na ikaw lang nakakaalam? Ano yun...computer games na kapag nagsawa ka, aayaw kana, aalis kana? Jerome, wala tayo sa laro!" Tuloy tuloy na bumagsak ang mainit na liquido sa pisngi ko..

"Hindi kita minahal, nadz. Si claire talaga ang mahal ko. Kaya oo, baka laro nga lang lahat una palang. Pinaglaruan kita ng wala kang kaalam alam. Sayang nga eh hindi kita natikman, hindi ko man lang nalasap yung pakiramdam ni james sa tuwing sinisigaw mo ang pang--"

Bago pa to matapos sa sasabihin nya inagaw ko ang braso ko sa kamay nya tsaka malakas ko syang sinuntok. "Hayop ka!" isa naman sampal sa kabilang pisngi nya "Kaya ka ba nandito para ipaalam sakin?.." Mapait akong napatawa. Tangina masaket.

"Kung yun ang sa tingin mo, oo at para na rin sa anak namin ni claire.." Walang emosyon nyang sabi..

Susuntukin ko pa sana sya ng mapigilan na nya ito, pero baka hindi nya alam may isa pa kong kamay at dalawang paa, so tadyak nalang, mukhang mas masaya eh. "Gago" pahabol ko, tsaka iniwan syang nakaupo sa sofa habang hawak ang tiyan. Buti nga sa tiyan lang eh.

Sa kabila ng lahat, hindi pala nya ako tunay na mahal..

Napatawa nalang ako sa hangin habang pinupunasan ang luha sa mata ko-- na hindi naman dapat talaga mahulog dahil lang ke jerome-- dahil naniwala ako na totoo lahat ng pinakita nya. Na naniwala ako na mahal nya talaga ako..peke lang pala lahat, hindi nya ako mahal..hindi nya ako minahal..