The Antagonist

Chapter 31: Part 2

I just rolled my eyes, kahit kailan napaka mapang-asar niya.

"Our bunso is very pretty. Ewan ko na lang talaga 'pag 'di ka pa nagkaroon ng jowa tonight." Ngiting-ngiti na sabi ni ate Dyann.

I smiled back. "No time for that." I answered.

Anniversary Celebration, here I come.

    ~*~

JANA

Kanina pa ako naka-ready, I'm wearing a lady's suit. Si tito ang pumili nito. Hindi ko nga alam kung bakit. Ang ganda kong pogi tonight. Kanina pa ako nasa loob ng sasakyan. Hindi ko alam kung bakit parang may pumipigil sa akin na pumunta sa Anniversary Celebration ng TIPTOP.

But there's also something in me na nagsasabing I need to be there. Ewan, gulong-gulo na ako.

Pagtingin ko sa phone ko, ang dami ng texts and missed calls from tito and other employees of his company.

Kung umuwi na lang kaya ako? Wala naman dito yung dahilan kung bakit ako aattend e.

Kaso nakakahiya kay tito baka magtampo pa 'pag 'di ako tutuloy. And okay rin siguro na mag attend ako kahit wala siya. Kunwari na lang, ako representative niya.

Nasa labas na ako ng venue at naghahanap na ng parking space. Masyadong marami yung bisita kaya halos puno na yung parking lot kahit maaga pa at may halos isang oras pa bago mag start ang party.

Napukaw ng atensyon ko yung isang dilaw na kotse. May kakaibang ilaw kasi mula sa loob nito.

Pagka-park ko ng kotse ko at pagpatay ng makina, bigla na lang akong kinabahan sa hindi malaman na dahilan.

Kaba, hindi gaya ng kaba kapag nandyan si Ada, kung hindi dahil sa takot.

Hindi ko na lang pinansin at naglakad na papasok sa venue. Pero yung kotse na nakita ko kanina, nandoon pa rin sa pwesto nito at parang may inaabangan, umaandar ang makina nito dahil bukas ang head light.

Napailing na lang ako at tuluyan ng pumasok sa venue. Sinalubong ako ng mga bisita at employee ng company. Bati roon, bati rito. Beso roon, beso rito. Ngiti kahit saan.

"Kanina ka pa hinahanap ni Mr. Garcia." Sabi ni Tere, isa sa mga employee rito sa TIPTOP, pagtapos ko siyang batiin.

"I'm actually looking for him. Nasaan ba siya?" Tanong ko rito.

Tinuro nito ang direksyon papunta sa kinaroroonan ni Tito. Nagmadali akong pumunta rito, baka nai-stress na siya sa dami ng bisita.

"Tito.." Mahina kong tawag dito, may kausap kasi siyang mga bisita.

"I'm glad nandito ka na. Will you please check if everything is ready? I mean sa stage, technicalities and everything. We're about to start." Paki-usap nito.

"Sure, tito. I bet everything is ready na except for one. Wala pa yatang MC?" Tanong ko rito.

Iyon na lang kasi ang natatanging problema bago namin mapagdesisyunan ang araw ng celebration. Wala kasi yung dapat na MC at wala naman kaming kakilala para sana arkilahin. Pinakiusap pa nga niya na kung pwede ako na lang daw. Ayoko sana tumanggi pero wala akong kakayahan na maging MC lalo pa sa ganitong celebration.

"I'll take care of that, anak. Proceed ka na sa stage." Tito answered.

I just nod my head at nagtungo na sa backstage. Tulad nga ng sabi ko, everything is fine and ready.

"Uh, excuse me, ma'am." Tawag sakin ng stage director.

"Yes po? Anything that I can do to help?" Tanong ko rito.

"No, everything's perfect na. Need ko lang makausap yung MC about the flow of the programme" Sabi nito.

"About that, yung CEO na raw po ang bahala. I'll go back here, tatanungin ko lang siya kung nasaan na yung MC." I answered.

Tumango na lang si kuya tapos umalis na ako.

Tito is smiling wide nung nakita niyang papunta ako sa direksyon niya.

"Tito, the stage director is asking for the MC tapos we are ready to start na." I informed him.

"Okay na, anak. Nandoon na ang MC." Sabi nito na ngiting-ngiti.

He's weird. Bakit kaya siya ngiting-ngiti?

Ada, nababaliw na yata yung tatay mo because of this celebration. Kung nandito ka lang sana...