CHAPTER 9.1 : XyHan Moment

2.8K 78 6
                                    

A/N : Parang ang tagal kong di nakapag-update… Oh! Mahaba-habang update ‘to :)

 

~~~

Xyla’s POV

“Lu, stop playing with my bracelet.” Bawal ko sa kanya pero patuloy niya lang pinaglalaruan yon. It’s Saturday at kaming dalawa lang ang nasa sala dahil nasa taas yung iba at di ko alam ang ginagawa.

 

“It’s cute and looks pretty in your wrist.” He said smiling. I look at it. Maganda naman talaga ang bracelet na ‘to. I smiled. Mammsie gave this to me and I love it very much.

 

 

“Who gave this to you?” He ask still looking and playing at it.

 

“It was given by the one I love so much.” Bigla niya nalang binitawan yon at nawala ang mga ngiti niya at naging seryoso ang mukha niya. Anong problema?

“The one you… l--love so much?” Kumunot bigla ang noo niya.

 

 

“Yup. It’s from my Mammsie, my grandmom. She gave this to me the day I came back here. That was also the day I spend a little time with her before she go back to Britain.” Nalungkot ako bigla. Namimiss ko na si Mammsie. I wish I can be with her. Bigla ko nalang narinig na tumawa si Luhan so I look at him. Kanina parang nalungkot at nagalit, ngayon, tumatawa? Bipolar?

 

 

“Why laughing like that Lu? Anong nakakatawa?” He just shook his head and bit his lower lip making my face burned up. Iniwas ko kaagad ang tingin ko. Bakit ang hot tignan ni Luhan pag naglilipbite? Bigla niya nalang hinawakan ang kamay ko and he intertwined it with his. Para tuloy napaso ako sa init ng palad niya. Napatingin ako sa magkahawak naming kamay at tumingin sa kanya but he’s still biting his lip. D*mn it Luhan! Para tuloy gusto kong maihi. Di ko alam bakit.

 

 

“Uhh… I… I w-want to p-pee.” I stammered. What’s with the sudden feeling? He chuckled a little and let go of my hand and suddenly carries me. Napatingin ako sa kanya at napatingin din siya sakin at ngumiti. Bat ba hilig-hilig ngumiti nito? Naalibadbaran ako sa ngiti niya. (/>_<\)

 

 

“Lu, you’re like an idiot. Stop smiling like that.” I said and averted his gaze.

 

“Bakit umiiwas ka nang tingin? Why not look at me?” He ask while giggling. I felt my cheeks heated even more.

 

“E-ewan ko sayo.”

 

A Feeling So Strange 2 ✔Där berättelser lever. Upptäck nu