Unspoken .....the lies behind

Ascended

Unti unti akong lumayo sa lupon ng mga tao. Bawat hakbang ay mabilis....walang tigil. Hanggang sa dumating sa puntong ako na lang...sa lugar kung saan ako lang. Bakas sa maputik kong damit at paang walang panyapak kung gaaano ako naiiba sa kanila....

Ang pagtago sa mayabong na halaman na lamang ang tangi kong nagagawa. Kahit naman makihalubilo ako sa kanila ay hindi nila ako mapapansin...hinding hindi..

Suminghap ako ng mahina nang isang malakas na hampas ang narinig ko sa taas....Kasabay ng pagtulo ng aking luha ay ang hiyawan ng mga tao sa loob ng gusali.

They cheered as a couple in white passed through them. Kitang kita ko kung paano sila magsaya...

Ang pagsabog ng makukulay na mga bulaklak ay ang pagsilay nila ng ngiti na hatid naman sa aki'y sakit at pighati.
Sino bang nagsabi na kung saan ang taong mahal mo masaya, ay duon ka rin sasaya..It was just all lies..pampalubag loob. Dahil alam mong wala ka namang magagawa...kundi ang panuorin sila sa malayo kahit hindi mo kaya...kahit madurog ka...lumuha...mawasak sa sakit..dahil wala ka na nang magagawa and might as well give up..

Tumalikod ako sa kanila...nakayukong lumuluha. My tears are just a waste. Alam ko. Dahil kahit isang balde pa ang iluha ko, wala rin namang silbi...it won't change a thing..This is what I've wished for him in the first place..For him to be happy as he find the girl who will cherish him and love him more than i did... Ang hindi ko lang inasahan na ganuon lang kabilis...kabilis na kalimutan ako..

"You're crying...i told you so." Anang tinig na mas lalong nagpaluha sa akin..

"Ano bang pakialam mo!"

Kahit masyadong malakas ang boses ko ay hindi ito natinag.. He towered me with his height at ngumisi.

"Pumunta ka lang ba dito para umiyak? Kung ganun naman pala ay sana sumama ka na sa akin. You're just wasting your tears and my time."

Tiningnan ko siya ng masama.
"I told you to give me a day! It's not even my time yet!" Muling sigaw ko kaya napapikit ito na para bang naririndi sa lakas ng boses ko. Nang magmulat ito ng mata ay napasinghap ako..there and then i saw softness in his eyes..

"You are just hurting yourself, Fela."
I looked away..dahil alam kong tama siya.

"Alam mo namang wala ring silbi ang lahat ng ito hindi ba? Kaya bakit pa..?"

Umiling ako sa kanya.
"I don't want to forget everything."

"Even if your everything hurts you?"

"Yes.."

Nagkatitigan kaming pareho bago ako umiwas ng tingin.

"Wala ka nang magagawa..iyon ang dapat.."

"Alam ko.." bumuntong hininga ako.

"I'll guide you.." maikli nitong tugon.
"Come with me, Fela. I'll make you forget everything."

Tumulo ang luha ko. Dahil alam kong sa pagkakataong ito, wala na akong magagawa.

"Tell me your name.." Sambit ko nang hawakan niya ang kamay ko.

Ngumiti lang ito ng tipid at marahang hinila ako para maglakad.

"I'll guide you.." Sa halip ay tugon nito.. His eyes says it all... He will..Tumango ako sa kanya bago humarap at sumabay sa paglalakad. A blinding light eloped us as we walk towards the horizon.

This is my fate..to be ascended with a guardian.