The Bitch Maid

Chapter 40

"I told yah! Sabi ko naman sayo diba Glamour Yurica Angela Von that you should stay away from that guy and from that family, right? But you still insisted, at humantong pa ang lahat sa pagpapalayas ko sayo! If you just listen to me, this will not happened to you! Really not!"

Yeah! Siguro tama nga siya! Tama nga siguro ang Mom! In the first place pa lang, dapat sinunod ko siya.

"Mom! Stop blaming Glamour. She all regret what she have done! Let's all just move on! Let's just be happy na we are together." ate said with a soft voice. Kahit kailan talaga, she is amazing. Ang layo ng ugali ko sa ugali niya. She is perfect while me not.

"Tama si Mom ate! All this time, I was this bitch girl na wala ng ginawa kundi ang pasakitin at konsumihin kayo ng husto. I thought kaya ko, pero in the end, babalik at babalik pa rin ako sa inyo. Tama nga si Mom. Frappy is not a true friend. Kung nakinig lang sana ako sayo Mom, edi hindi nangyari sa buhay ko 'to. It's all my fault! I really hate myself! I really do!" hindi ko na mapigilang umiyak. Pakiramdam ko, napakawalang kwenta kong tao.

Yumuko na lang ako sa kahihiyan! Nahihiya ako kay mom at ate!

Naramdaman kong may yumakap sakin. And it was my mom. Hindi ko mapigilang umiyak! I can say that, I missed my mom si much!

"Don't say that Glamour! No one is perfect anak! We all do commit mistakes. You know what, you've just make me proud! Proud na proud ako sayo Glamour! Kahit wala ako, you live your life own in a month and you jusr prove to me na kahit wala ako sa tabi mo, kaya mo. I'm so proud of you, and I'm sorry too!"

Ngayon, umiiyak na rin si mom. And ngayon, I am crying for joy. Kung kanina, iyak ako ng iyak dahil lay Brent, now I am crying for joy because my mom really love me!

Kumalas na siya sa pagkakayakap sakin! Hinawakan niya ang magkabilang pisngi ko! I saw her tears running from her aways. Pati 'yung mga luha ko, walang tigil sa pagagos!

"Tandaan mo 'to anak ha," pinunasan ni mom 'yung mga luhang tumutulo sa aking mga mata, "Hindi por que pinalayas kita e ibig sabihin, hindi kita mahal anak! I love you more than anything else! Kayo ng ate mo, mahal na mahal ko kayo! Ginawa ko 'yun para sa ikabubuti mo! I want you to realize kung ano talaga ang buhay! If you feel unloved by your mother... I'm sorry!" then lumingon siya kay ate, "Hali ka nga dito Gorgeous!"

"Ma naman eh! Bakit tayo umiiyak! Ang panget kaya natin pag-umiiyak!" natawa pa si ate pero umiyak din siya. Tatlo na kaming umiiyak ngayon.

"Patawarin niyo ako mga anak ha! Patawarin niyo ako kung nagkulang ako sa inyo! Patawarin niyo ang mama ha!"

"I love you mom!" ate and I said in unison.

"Group hug naman tayo diyan!" mom said. We wipe our tears and then niyakap namin ang isa't isa!

And we converse all day long!

Siguro, hindi talaga kami ni Brent para sa isa't isa. I should move on! Hindi madali 'to pero kakayanin ko! At kaya ko 'to!

Friday na ngayon! At wedding day na ni Frappy at Brent. Yes! You heard it right! This day is their wedding day! Tinawagan ako kagabi ni Frappy, sinabi niya sakin na deretso kasal na raw ang engagement party nila ng fiancé niya. At ininvite niya pa akong maging made of honor niya but I refuses! Pero aatend ako sa kasal nila.

"Sigurado ka bang okay ka lang anak? Kung hindi ka okay, huwag na lang tayong tumuloy sa kasal ng napaka-plastic mong bestfriend!" mommy said habang inaayusan siya ng make-up artist. Tatlo kaming inaayusan ng mga make-up artist ngayon. Malapit ng maga-alas sais. Siguradong malelare kami nito!

"Oo nga Glamour! Dapat nga huwag ka ng pumunta diyan sa kasal ng plastik mong kaibigan. Ang dapat sa kanya, sinasampal ng husto!" sabi naman ni ate.

"Korek ka diyan anak!" at nag-apir pa silang dalawa. Napangiti na lang ako! Maswerte pala ako! May nanay akong baliw at may ate akong baliw din. Haha!

"Baka nga bugbugin ko pa 'yung mga babaeng 'yun eh! Haha! Pero joke lang! Syempre! Hali ka na ma, te! Saktong six na, nakakahiya naman sa kanila. Late tayo, hahahaha!" I said then tumayo na ako, ganon din naman ang ginawa nila! And now, we are heading sa Simbahan kung saan, gaganapin ngayon ang kasal ni Brent at ni Frappy!

"We are here!" ate said then binuksan niya na ang pinto ng kotse niya. Susunod na lalabas na sana ako kaso biglang hinawakan ni mom ang kamay ko.

"Okay ka lang ba talaga anak?" mom asked me in a worry voice.

I smile at her. "Okay lang ako mom!" and then bumaba na kami ng kotse.

"Sino ang tutol sa kasal?" bungad ng pari pagpasok namin ng simbahan.

"Ako po father!" malakas na sigaw ko. Lahat naman ng bisita nila nagsitinginan sakin! Pati si Frappy at Brent, tumingin din sakin!

At syempre, echos lang.

'Yan sana ang isisigaw ko nung medyo hindi pa ako nakakapagmove-on, pero nakapag-move on na ako eh!

Dito kami pumwesto sa likuran. Ngayon, nakikita kong nasa altar ang lalaking unang inibig ko at ang bestfriend kong niloko ako. They are now both sharing their vows. Masaya ako para sa kanilang dalawa!

Ngayon, naniniwala na akong wala talagang forever!

Siguro hanggang dito na lang. I was not expecting this! Siguro, may ibang tao para sakin! Dadating din ang lalaking 'yun na magpapasaya sa buhay ko!