The city boy

Κεφαλαιο 2

Αρης

Προσπαθω με δυσκολια να βρω την κλειδαρια καθως απο την ζαλη μου τις βλεπω δυο τις κλειδαριες 
Με πολυ κοπο ακουω τον ηχο που κανει η κλειδαρια οταν μπαινει το κλειδι μεσα και κανω ενα μικρο παρτι μεσα μου
Γυρναω το κλειδι και η πορτα ανοιγει
Μπαινω μεσα και προσπαθω να κανω οσο περισσοτερη ησυχια μπορω μην ξυπνησω τον μαλακα και με πριξει παλι
Την ορεξη του ειχα τωρα

Παω να κατεβω το πρωτο σκαλι για να παω στο δωματιο μου που ειναι κατω αλλα ολα γυριζουν και δεν βλεπω καθαρα

"Μαλιστα και τωρα" λεω δυνατα στον εαυτο μου και προσπαθω να σκεφτω καθαρα ομως αυτη την στιγμη ειναι καπως δυσκολο

Τοτε αποφασιζω να τα κατεβω καθιστος
Καθομαι λοιπον στο πρωτο σκαλι και αρχιζω να τα κατεβαινω ενα ενα με τον ποπο
Πονεσε λιγο καθως εβρισκα συνεχεια στην γωνια της σκαλας αλλα καταφερα να κατεβω σωος

Μπουσουλαω στον διαδρομο καθως βαριομουν να σηκωθω και αφου φτασω μονο στην πορτα του δωματιου μου σηκωνομαι και μπαινω μεσα στο σκοτεινο δωματιο
Πεταω τα πραγματα μου και υστερα πεταω και τα παπουτσια μου και πηδαω στο μαλακο κρεβατακι μου
Αχ επιτελους λιγο ησυχια
Εχω και εναν τρομερο πονοκεφαλο
Μπορω να κοιμαμαι μεχρι να τελειωσει το καλοκαιρι

Γερνω το κεφαλι μου πισω στο μαξιλαρι και κλεινω τα ματια μου ομως ο ηχος της πορτας να ανοιγει με φορα και να χτυπαει στον τοιχο με κανει να ανοιξω τα ματια μου
Το φως του δωματιου ανοιγει επισης και με τυφλωνει ενω χειροτερευει και ο πονοκεφαλος

"Τι ωρα ειναι αυτη???" φωναζω ο μαλακας ακομα δεν μπηκε στο δωματιο ενω με το δαχτυλο του χτυπαει το χρυσο ρολοι που φοραει στο αριστερο χερι του
Εγω ρολαρω τα ματια μου

"Αργα οποτε ασε με να κοιμηθω" λεω και του γυρναω την πλατη ομως εκεινος πιανει τον ωμο μου και με γυρναω αποτομα για να τον βλεπω
Αν δεν ημου μεθυσμενος και αν αυτος δεν ηταν ο αντρας της μαμας μου θα του ειχα ριξει ηδη μπουνια

"Ειναι 7.30 το πρωι τετοια ωρα πας σχολειο δεν γυρνας απο κλαμπ" φωναζει και το κεφαλι μου κοντευει να σπασει
Κατι μου λεει οτι δεν θα γλυτωσω γρηγορα απο αυτον

"Τελευταια μερα ειναι δεν χρειαζεται να παω.Και εξαλλου εμεινα απο απουσιες " λεω και τωρα τον βλεπω να κοκκινιζει ολοκληρος
Μαλλον δεν επρεπε να το πω αυτο τωρα

"Παλι?????"
"Ναι οποτε να πας να το κανονισεις.Ξερεις εσυ" του λεω και του κλεινω το ματι ειρωνικα
"Ωω οτι θα κανονισω κατι ειναι σιγουρο" λεει και αινιγματικα και βγαινει επιτελους απο το δωματιο