15.BÖLÜM: ŞÜPHE

78 7 180
                                    


Bizi bir baba gibi belli etmeden seven, bize bir abla gibi sırdaş olan, bir kardeş gibi her zaman yanımızda olan, adı gibi, kalbimizde solmayan çiçekler yetiştiren ve gülüşleriyle o çiçekleri sulayan kız,  İyiki doğdun kaslı kızım 🖤 Hep.

luljaemalit

Bölüm ithafi, |Arzela|D.|


Dinle küçüğüm, dinle.
Yoksa duymuyor musun?
Azap geldi, seni çağırıyor.


*


Hava, günler ilerledikçe soğuyordu. Birkaç gün sonra kışa girecekler, şehir merkezinden ziyade dağda koşullar daha da zorlaşacaktı. Dün yaşananlardan sonra spor lisesi sessizliğe gömülmüştü. Artık en yakın arkadaşlarından dahi şüphelenmeye başlamıştı öğrenciler. Kimse kimseyle konuşmak istemiyor, daha çok yalnız oluyorlardı.

Genç, öğle arasını bahçede geçirmeye karar verip aşağı indi. Rüzgarın esintisi yüzüne dokunup geçti. Üşüyerek kapüşonunu taktı. Gördüğü en uzak banka ilerlerken telefonundan bir melodi yükseldi. Arayan, onun ajan olmasını isteyen Rıfat başkomiserdi. Ofladı. Şüphe çekmek istemediği için etrafına bakmadı ki zaten bahçede kimse yoktu.

"Evet?"

"Nasılsın delikanlı?''

"İyiyim, siz?"

Bir nefes çekiş..

"Yine sizinkiyle uğraşıyorum. Ah bir elime geçirsem onu!"

"Neden aradın?"

"Senden birini takip etmeni isteyeceğim."

Gencin kaşları çatıldı ve arkasını dönüp okula baktı.

"Kim?"

"Sevgi A.' tanıyor musun? On birinci sınıf.."

Biraz düşündü ve aklına kızın siması geldi. Şu kızların arkadaşı olandan bahsediyordu.

"Tanıyorum."

"Onu takip et. İşim var benim şimdi, seni akşam ararım."

Yüzüne kapanan telefon ile sinirle gözlerini yumdu. En nefret ettiği şeyi yapmıştı. Gözlerini geri açıp telefonu cebine koyarken dikkatini okulun içine yeni giren bir kız çekti.

Sevgi A.

Ellerini cebine koydu ve yavaş adımlarla okula ilerledi. Böyle şeyleri severdi, ama bahsedilen tehlike burnunun dibindeydi.

*

Bir Saat Önce

Hastahanede, hastaların kaldığı odaların katında dört kız saatlerdir aynı yerde oturuyorlardı. İkra, başını duvara yaslayıp uykuya dalarken diğerleri uyanık kalmak için mücadele ediyorlardı. Sena başını yanında oturan Arzela'nın omzuna koyup yorgun, kan çanağına dönmüş gözlerini yere dikti. Üzgündü, yorulmuştu. Artık her şey bitsin, bu olaylar artık olmasın istiyordu.

''Uyu istersen.''

Diye mırıldandı Arzela. Sena itiraz etti.

"Hayır. Ben.. sana bir şey soracağım."

You've reached the end of published parts.

⏰ Last updated: May 03, 2020 ⏰

Add this story to your Library to get notified about new parts!

AHİR  Where stories live. Discover now