AHİR

4.BÖLÜM: Dehşet

Sena karakteriyle bana ilham olan, aynı zamanda hep Şirine'm olan kıza;
Bölüm ithafı→|Sena|K.|

'..Neden, bir gün sevdiklerimizin de öleceklerini bildiğimiz halde ,
Bunu aklımızdan siliyoruz? '

°°°°°°°°

Etrafta gergin bir hava vardı. Tüm öğrenciler yurdun pencerelerine toplanmış, okulun bahçesine giren polis arabalarına bakıyorlardı.

Diğerlerinden ziyade bir kişi ise okulda, sınıflardan birindeydi. Pencerenin kenarına gizlenmiş boş bir ifade ile gelenlere bakıyordu. Dudakları yavaşça iki yana kıvrıldı ancak bu samimi bir tebessüm değildi.

Bu Ahir'in habercisiydi.
Bu tebessüm, dehşet öncesi sessizlikti.

Çantasından bir kağıt çıkardı. Eline aldığı bir kalem ile sekiz tane isim yazdı. Yeni bir liste hazırlıyordu ve birazdan..

... ölüm kurası çekecekti.

°

21 Eylül 2019 Cumartesi

Yavaş adımlarla koridorun ortasında ki panoya ilerliyordu. Dudağında her zaman ki gibi bir ıslık vardı. Elinde bulunan listede ki isimlere bir kez daha göz gezdirdikten sonra önünde durduğu panoya kağıdı astı.

Kimin öleceği günler öncesinden belliydi zaten. Yine yavaş adımlarla panodan uzaklaştı.

Aklı oluşturacağı koleksiyonda idi.

°

23 Eylül Pazartesi

Erkek yurdunda yaşanan olaydan sonra başka şeyler olmamıştı. Oyun oynayan kişi sessizdi. Ya da şuanlık..

Ne mesaj gelmişti ne de o kanlardan bir iz bulunabilmişti. Sessizdi. Herkes derste olduğundan bahçede uçuşan sonbahar yapraklarından başka bir şey yoktu.

Müdür yanında bulunan iki polis memuru ile odasından çıkarken teneffüs zili çalmaya başlamış, öğrenciler koridora akın etmişlerdi.
Bir gelişme var mıydı?

Beyza ve Tuğçe konuşarak kantine iniyorlardı. Onların arkasında Kerem eli cebinde merdivenleri iniyordu.

Kantinde masada oturan kızlı erkekli bir grup ise gülerek sohbet ediyorlardı.
Ki bir kızın koşarak yanlarına gelmesiyle son buldu bu. Alnında nem tanecikleri birikmiş, korku dolu bir ifade yüzüne yerleşmişti.

"Arda..."

Sesi titriyordu. Arda kaşlarını çattı. Kız titreyen sesiyle "Leyla.." dedi ve sustu. Kendini tutamayıp gözlerinden yaşlar gelirken Arda sevdiği kızın adını duymasıyla ayağı kalktı.

"Ne!? Ne oldu Leyla'ya?"

Diye sordu korkuyla. Son olan olaylar geldi aklına ama bu imkansızdı. Daha sabah mesajlaşmıştı onunla. Yutkundu. Elleri titremeye başladı.

"Polisler konuşurken duydum. Lavaboda ki kan Leyla'ya aitmiş. O gözbebeği de... bilmiyorum."

Arda donakaldı. Boğazına bir yumru oturdu ve nefes alamadı. Gözlerine yaşlar dolarken bir iki adım geri gitti. Arkasında olan sandalyeye takıldı ama düşmedi.

"Şaka mı?"

Diye fısıldadı. Bir umut ile ona haber veren kıza baktı ama o ağlıyordu.

Kafeteryaya giren Beyza ve Tuğçe kantine ilerlerken birisinin bağırışı ile irkilerek oraya döndüler. Arda sinirle masayı fırlatırken Tuğçe geriledi ve birisine çarptı.