AHİR

12.BÖLÜM: O Y U N

'İsmin, kalbimizde ki çiçek gibi..'

Bölüm ithafı,|Arzela|D.|❄

'Benim oynadığım oyunda kurallara uyulmaz ufaklık..' 

----

Esen rüzgar okul bahçesinde ki insanların sıcak tenine dokunuyor, üşümelerine sebebiyet veriyordu. Sonbaharın, son ayının göstergesi olarak etraf, ağacını terk eden yapraklarla doluydu.
Bahçede ki eski kalabalık yerini birkaç öğrenciye bırakmıştı. Arzela ne hissedeceğini, nasıl davranması gerektiğini bilmiyordu. Artık kime güvenmesi gerekiyor, onu da bilmiyordu. Elinde tuttuğu telefonu öfkesini göstermek ister gibi sıkıyordu. Yutkundu. Beklemiyordu. Gerçekten en yakınının ona bunu yapmasını beklemiyordu. Tanımadığı birisi sanmıştı. Ya da Mehmet'in kendisine bir tuzak kurduğunu düşünmüştü. Ama.. ne yazık.

En yakın arkadaşıydı ona bu tuzağı kuran.

Gözleri, kendisinin tepkilerini izleyen Mert'e çevrildi. Ardından arkasını dönüp sinirli adımlarla pansiyona yürüdü. Yapmamalıydı. Tuğçe ona bunu yapmamalıydı.  Hiç mi aklına gelmemişti? Arzela öğrenirse benden nefret eder, diye. Kızaran gözlerini ve ona bakan öğrencileri Umursamadı. Gidip hesap sormalıydı.

"Hey! Bekle, nereye?"

Arkasından bağıran Mert koşarak kıza yetişti ve kızın kolunu tutup durdurdu onu.

"Ne var!?"

Diye bağırdı Arzela onu iterken. Mert sinirlenmemeye çalıştı ve sakince konuştu.

"Öfkeyle kalkan zararla oturur, demiş atalarımız. Biliyorsun değil mi bu sözü?"

Arzela, Mert 'in üzerine sinirle yürüdü. Dalga mı geçiyordu onunla?

"Ne saçmalı-"

"Diyorum ki, bir aptal gibi gidip Tuğçe'ye hesap sormak yerine olacakları beklesen? Sen şimdi ona neden yaptığını sorduğunda ne olacak? O, yapacağı şeylerden vazgeçecek. Çünkü fotoğrafı onun çekip yaydığı ortaya çıktı. Numarasını, telefonunu takibe aldım. Her adımında onu izleyeceğiz. Elimizde ki en büyük şüpheli o çünkü."

Arzela bir süre sadece Mert'e baktı. Oksijensiz kalmış gibi hissediyordu. Tuğçe.. Onun katil olduğunu mu düşünüyordu? Korktu. Titreyen eli ile saçını kulağının arkasına sıkıştırdı.

"Tuğçe.. Katil mi diyorsun?"

"Direkt katil demiyorum. Elimizde kanıt yok. Ama olabilir. Katil veya piyon.. ikisinden birisi."

Arzela derin bir nefes alıp etrafına bakındı.

"Ne yapmalıyım?"

"Bildiğini belli etme ve eski samimiyetine devam et. Yarın yine bilgisayar odasına gel. Ben şimdi oraya gidiyorum. Tuğçe'yi araştıracağım."

Sözlerinin ardından açık avucunu kıza uzattı. Arzela elinde ki telefonu ona verdi ve arkasını dönüp bir robot gibi yurda yürüyüp açık kapıdan içeri girdi.
Onun gidişini izleyen Mert'in gözüne bir kıpırtı çarptı. Yurdun erkek bölümünden birisi, en başından beri onları izlemişti. Mert alayla gülümserken bakışlarını pencereden çekip okula döndü.

Onun kim olduğunu çok iyi biliyordu.

▪Alanya İlçe Emniyet Müdürlüğü

Dakikalardır sorgulanmak üzere getirildiği odada beklemekte idi genç kız. Sandalyede oturuyor, ezberlediği odayı incelemeyi sürdürüyordu.  Odanın bir köşesinde kamera kendisine doğru  çevrilmişti. Konuşulanları kaydedecekti büyük bir olasılıkla. Odanın kapısının yanında genç bir erkek polis hiç konuşmadan dikiliyordu.