Medyadaki bayan" fırtına "
Fırtına
Yeni emirler
Ayak burkulması
" Bana bak adın ne senin?" Simsiyah giyimli, yüzünde maske olan sadece gözleri görünen aynı zamanda gözlerler siyah bir kadın küçük kızın önüne oturmuş ona sorular soruyordu.
" Bak ben o kadar acımasız bir insan değilim. Yani bir miktar istersen adını bana söyleyebilirsin benim adım Fırtına. "
Fenil ellerini birbirine kenetlemiş bir şekilde öylece sandalyede oturuyordu. Gözlerinden akan yaşlar geldiğinde beri durmamıştı. Yüzünde sert bir mizaç vardı. Fırtınaya delici bakışlar atıyordu ama bir yandan da ağlıyordu.
" Hey bana öyle bakma. Tabiki o lanet olasıca ismini biliyorum Fenil Çınar değil mi? Ya da Duru mu demeliyim. "
Fenil Fırtına'nın yüzüne tiksinir bir şekilde bakmaya devam ediyordu. Dokuz yaşında olabilirdi ama olanları çok iyi bir şekilde algılıyordu.
Yetimhanedeyken kimseyle oyun oynamazdı. Daha doğrusu avludaki bir banka oturur dışarıyı seyrederdi. Belki babam buradan geçer ve beni götür diye. Arkadaşlarından bazıları ona kin beslemeye başlamıştı. Sırf onlarla takılmıyor diye. Onu burnu havada , çok bilmiş diye tabir ediyorlardı. Hatta bilerek onlarla konuşmadığını bile söylüyordu.
Ama Fenil'in aklındaki tek şey anne ve babasının yanına tekrar gitmekti. Bunu her şeyden çok istiyordu.
Fırına bu çocuktan bir şey çıkmayacağını anlayınca yanından ayrılıp başka bir odaya geçmişti. Evet harabe bir eve getirmişlerdi Fenili. Burası onun evlerinden biriydi.
" Can şu çocuğa yemek falan verin sonra başımıza kalmasın. Şimdilik yaşaması lazım anladın mı?"
Can başını sallayıp mutfağa doğru gitmişti.
Fırtına dışarıya çıkıp bir taşın üzerine oturmuştu. Cebinden bir kutu sigara çıkarıp eline bir tane aldı. Kutuyu ise taşın üzerine indirmişti.
Çakmağı eline alıp ağzındaki sigarayı yaktı. Dumanını öyle bir derin çekiyordu ki normal birisi böyle çekemezdi. Sonra ağzından verince etraf duman dolmuştu.
Fırtına 'nin telefonu çalınca, ekrana baktı.
" Bu moruk beni neden arıyor?"
Naftalin ağzındaki sigarayı taşın üzerine indirip telefonu eline almıştı.
Kafasını bir sağa bir sola sallayıp ayağı kalkmıştı.
" Söyle."
" Bir şey öğrenebildiniz mi? "
" Çocuğun hafızası yerine geliyor gibi."
" Güzel. "
Fırtına yarım saatlik bir telefon konuşmasından sonra tekrar oturduğu yere geri gitti. Sigarasını eline alıp tekrar içmeye başladı.
***
"Mirza her şeyi anladın mı? Sen benim kardeşimsin ben senin ablanım. "
" Tamam anladım ablacım. "
Marva Mirzaya tiksinir bakışlar atıp önüne döndü.
" Hemende cıvıt gerizekalı. "
Mirza Marva'nın yanağından bir makas alıp önünde dönmüştü.
" Senin o elini..."
" Kibar ol ablacım lütfen. Biz saygın insanlarız anladın mı? Argo kelimler kullanma."
Marva gözlerini açıp kapatmıştı.
" Mirza."
" Efendim ablacım. "
" Mirza sen bir numara p*çsin. "
" Tevecühünüz. "
İkili beraber güle güle eve gelmişlerdi. Enesin arabası ortalıkta görünmüyordu. Mirza ve Marva arabadan inmiş Marva ise kapıyı kilitlemişti.
أنت تقرأ
Kimim-Kimsin? ( Tamamlandı)
قصص المراهقين( Düzenlemeye Alınmıştır. ) Bir insanın her saat, her dakika, her saniye, her salise beyninden sesler gelir mi? Ve bu sesler beni kurtar diye feryat figan eder mi? Acar bunu yaşıyordu. Hafızasını yitirmiş sokaklarda sersefil acı çekiyordu. Beynindek...
