My first kiss, My boss (COMPLETED)

Chapter Fifteen Part ||

(Abby POV)

"Mommy why are you crying?" Saad ng anak ko ng makapunta ako sa kanila.

Tumingin naman sakin ang dalawa kong kaibigan.

"Mommy you know what? Daddy was so mad to the girl who enter to his house, I saw him shouting at the girl and I saw my Daddy's crying. He said to the girl that "IF YOUR TRYING TO BREAK OUR FAMILY THEN I'M SO SORRY CAUSE YOU CANT DO IT" pagkwekwento ng anak ko.

"But I'm so sad Mommy cause looking at you right now, I can sense that our family will never be complete" dagdag pa ng anak ko at napaiyak na siya.

Shit! Matalino ang anak ko pero hindi ko alam na malalaman niya din ang mga bagay na ganito.

"Baby-" pagsasaad ko.

Pinapanood naman kami nila Jane at Claire. I know na naiiyak na din sila.

"I understand Mommy, I really hate myself for hoping that our family will complete again" saad ulit niya kaya mas lalo siyang napaiyak pati na rin ako.

"Baby I'm so sorry" rinig ko namang saad ni Ashton.

Tinignan ko naman siya at nakita ko siya sa likod ko. Papunta siya ngayon kay Trabby at niyakap niya ito.

"Abby I'm so sorry too. I know that I don't deserve any chances but I just want to make my son happy. But I can't cause I'm always doing some mistakes that can break our family"

Tangina? Ano ba to?! Naguguluhan na ako! Tama ba talaga yung decision ko?!

Pagod na din kasi akong magbigay ng chance kung pa ulit-ulit nalang! I love him but at the same time I'm tired cause it leads me to heartbreak.

"Abby please give me a last chance again! I will promise that I will never hurt you again! Please abby! For the sake of our child" pagsasaad naman ni Ashton, napatingin naman si Trabby sakin and I can see his sad face.

"How sure you are? Na hindi mo na ako masasaktan? Kasi ashton pagod na ako! Lagi mong kinakain yang sinasabi mo!" Saad ko.

"I'm 101% sure abby, If I hurt you once again then you can do everything to me. Your free to left me! Your free to get our child! And I can accept all the punishment! Just please!" Saad ulit niya.

Tumingin naman ako sa mga kaibigan ko at tumango lang sila sa akin.

Fuck?! Ano gusto ulit nilang maging kami?! Ayaw ko ng masaktan kasi kung papatawarin ko pa siya masasaktan na naman ako ulit.

Pero kung pinatawad ko naman siya at nasaktan niya ako ulit then he said na tatanggapin niya lahat ng parusang ibibigay ko sa kaniya?! Fuck!!! Naguguluhan na ako.

"Daddy stop crying na! Just leave mom here! Your just wasting your time Daddy! I accept the reality now, I accept that it can never complete our family!" Saad naman ni Trabby kaya nagulat ako.

Shit! Naiiyak ako para sa anak ko. Alam kong gustong gusto niya ng buong pamilya.

"Just leave na Daddy! I don't want you and Mommy's crying infront of me Cause it's killing me" saad ulit niya at napaiyak lalo.

Sabay naman naming niyakap si Trabby.

"Baby! Stop crying!" Saad ko naman sa anak ko.

"Mommy! I hate this life! It's suck! Mommy and Daddy your always fighting! I'm also tired" saad naman ng anak ko.

"Baby, stop crying na. Me and your Daddy will stop fighting na. Please baby?" Sabi ko sa anak ko habang yakap yakap pa rin namin siya.

"What do you mean Mommy?" Saad naman ng anak ko at tinanggal ang pagkakayakap namin sa kaniya. Napatingin naman si Ashton sakin.

"I will forgive your Dad na, I don't want you to suffer because of my selfishness baby." Saad ko at nagulat naman sila, maya't maya pay umiyak na.

Fuck! Mali ba yung nasabi ko?!

"Mommy huhu! Thankyou! Thankyou!" Saad ng anak ko at niyakap ako pagkatapos non bigla siyang tumingin kay Ashton.

"Daddy! If you will hurt my Mommy again! I'm gonna fight you! Even though your my dad!" Pagtuturo niya kay Ashton kaya bigla namang tumawa yung dalawa kong kaibigan.

"Yes baby! I will not hurt your mom again!" Saad ni Ashton at niyakap naman ang anak ko bago siya lumapit sakin.

"Thankyou!" Saad niya at yayakapin sana niya ako ng bigla ko siyang pinigilan.

"I forgive you but it doesn't mean that you can hug me" saad ko naman, bigla namang naging malungkot ang mukha niya.

Napalingon naman ako kay Trabby at ganon din ang reaction niya. Pati narin sa dalawa kong kaibigan.

"Ehem akala ko okay na eh" saad naman ni Jane.

"Tara na nga Jane! Nakakaistorbo yata tayo dito sa dramahan nila" saad naman ni Claire at ngumiti sakin, inirapan ko lang ang dalawa hanggang sa maka-alis na sila.

"Mommy why don't you want Daddy to hug you? I thought you forgive him?! What's the matter Mommy?" Saad naman ng anak ko.

"Mabaho na ang Papa mo baby! Dapat muna siyang maligo" saad ko kaya napatawa nalang si Trabby.

Tumingin naman ako kay Ashton.

"Tara na't umuwi na, masyado tayong madrama" saad ko kay Ashton at hinawakan niya ang kamay ni Trabby at pati kamay ko.

Bigla ko namang kinurot yung kamay niya kaya napadaing siya.

"LAST CHANCE MO NA TO! PAG GUMAWA KA PA NG MAKAKASAKIT SAKIN! HINDING HINDI NA TALAGA KITA MAPAPATAWAD!" Saad ko sa kaniya habang papunta na kami sa kotse.

"Opo! Hindi na po ako gagawa ng ikakasakit ng damdamin mo! Mahal na mahal kita" saad niya ng mabuksan ang pintuan ng kotse.

"Yeah, I love my self too!" Saad ko naman at narinig ko nalang ang pagtawa ni Trabby.