Chapter 22: In Between

46 3 0
                                    

* * *

Chapter 22: In Between

"This is...." I tilted my head towards Calix , shotting him a knowing look. "...out of the way, Calix."

Hinintay ko siyang magsalita. He only played his finger on his lips. Tumingin ako sa labas ng bintana nang wala akong nakuhang sagot mula sakanya. I looked at the trees and lamppost we are passing through. Palagay ko ay palabas kami ng Manila.

"Where are we going?" I was already losing my patience when I asked that.

Tumigil ang daliri niya sa paglalaro ng kanyang labi. His elbow remained on the car window when he had a quick glance at me. Kumalabog ang dibdib ko sa seryoso at malalim na titig na ipinupukol niya sa akin.

"I want to skip class with you," aniya sa malalim na boses. Romolyo ang mga mata ko. Is he being sarcastic or what?

Humalukipkip ako. Dalawang beses na bumuntong hininga. "Pullover right now, Calix," I said when I couldn't understand what he wants.

Saglit na napaawang ang labi ko nang itigil niya nga ang sasakyan sa gilid ng daan. Hindi ko inaasahang susundin niya nga ang gusto ko. I glanced at him once again. Still unable to read what's behind his blank expression.

Tumagal ang titig ko sa mukha niya, ganoon din siya. Oustide the car, is a frantic street with cars on their maximum speed. While we are here inside, drifting ourselves in silence.

Calix blinked his eyelids once. Followed by a couple. Until he decided to close them, drawing few more breathes.

"Fine," he muttered in resignation. "I'm thinking of running away with you," mahina ang boses niya. Like he is lost. That he will only find his destination if I come with him.

Right there, I was caught off-guard. Hindi ko alam ang sasabihin ko. Kung may dapat ba akong sabihin? Kung dapat ko ba siyang pigilan? Kung....alin pa ba ang tama o mali sa mga nangyayari.

This is bad. Calix made me unable to figure out between right and wrong. Pakiramdam ko kahit mali na ang mga nangyayari...humihiyaw ang puso ko na, tama ang ginagawa mo Summer Jade. Mahal ka niya, mahal mo siya. Both of you deserve happiness.

Kahit hindi pwede, saan mang parte tingnan.

"Nababaliw ka na ba, Calix?" I looked at him with wrathful eyes. I hate him. I hate him so much for being as reckless as this. "Turn the car. Ayokong malaman nina Mommy na—"

"Summer Jade," he cutted my words off. "Hindi mo ba itatanong kung bakit? Kung bakit ko ginagawa 'to?" pinilig niya ang ulo niya.

I avoided his gaze. Nakakapanghina ang dinudulot ng mga titig niya sa akin. "Bumalik na tayo sa city, please lang..."


"Things will be different now that I figured out what I really am to you, Summer Jade," sinabi niya sa malalim na boses.


Damn it.

I couldn't pull myself together. Hinawakan ko ang handle at akmang itutulak na ang pintuan nang mabilis na sinambot ni Calix ang kamay ko. I instantly froze on my spot. With a shaking body, I couldn't think of anything except the fact that Calix already knew what I feel towards him.


I overheard his abnormal breathing behind my back. Pilit kong binabawi ang kamay ko mula sa hawak niya. Ngunit mas humigpit iyon. Aminado akong mas malakas si Calix sa akin. He is physically and emotionally driven.

Hindi niya hahayaang may pumigil sakanya sa mga bagay na gusto niyang gawin.

"Kapatid. Ganoon ka lang para sa akin, Calix!" sabi ko sabay pumiglas. Nakawala ako sa hawak niya at mabilis na lumabas ng sasakyan. He was easily moved by what I said.


Maybe I'm Yours (Puerto Viste Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon