Bu hikâye klasiklerin dönüm noktası
..............
Sınırlar ve kurallar koydu;
Takmadım.
Zalimce tehdit etti;
Boyun eğdim ama asla kendimi ezdirmedim.
Zaman geçti;
O sevdi, ben ise öldüm.
.............
Cemre TEKİNOĞLU
Kitaba 22.02.2020 tarihinde baş...
Bölüm şarkıları Sezen Aksu-Ben de Yoluma Giderim Ersay Üner-Yürüdüm
...
Göğsümdeki ağırlık beni git gide zorluyordu. Üstüme çökmüş olan karanlıkta çığlığım yankılanıyordu. Sesim kesilinceye kadar, nefesim kesilinceye kadar ağlamak istiyordum. Her şeyimi kaybetmiş olmanın izdihamını yaşıyordum. Yokluk içinde varlık, varlık içinde yokluk çekiyordum.
Kendimi kaybetmiş olduğumu telefondan gelen bağırıştan sonra anladım. "Cemree! Cemre! Kendine gel! Yaşıyor o şerefsiz merak etme!" dedi. Yüreğime döktüğü su, alev almış bir ormana bahşedilmiş bir deniz gibiydi. Söndürülen enkazın altından çıkan sönmüş kor, içimi dağladı. Kendimi, duygularımı dizginleyip irislerimi kırpıştırdım.
Bu adamın artık fazla olduğunu düşünerek sert bir şekilde ''Ne var!'' dedim. "Ne istiyorsun!" diye devam ettim çıkışmama. Daha sonrasında pişman olsam da sesimi çıkaramadım. Sert bir şekilde nefesini verdi. Telefonun diğer ucunda olması korkmamı engelleyemiyordu.
"Bana bir daha sesini yükseltme!" dedi tıslayarak. İnanılmaz korkunçtu ama nereden geldiğini bilmediğim bir güven vardı bende. 'Özgüven'
Söylediği şeyden sonra cevap vermedim, sustum. O da bunu anlamış olacak ki konuşmasına devam etti. "Seni alması için Hakan'ı gönderdim. Hazırlan. Çünkü on beş dakikaya orada olur." dedi. İtiraz edemeyeceğim için "Tamam" demek zorunda kaldım. Saate baktığımda dörde geliyordu. Bu kadar nasıl uyumuştum bilmiyordum. Saate baktıktan sonra telefonu kapatıp komodinin üzerine koydum.
Yatakta esneyip birkaç saniye gözlerimi kapattım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Yataktan kalkıp sıkıntılı bir şekilde nefes verdim. Ardından derin bir nefes alarak banyoya doğru ilerledim. Elimi yüzümü yıkayıp kendime geldim.
Aynaya baktığımda, birkaç saat içerisinde yaşadıklarımın vermiş olduğu ağırlık vardı. Yükümün artık hafiflemesi gerektiğini düşünürken git gide ağırlaşması beni son derece zorluyordu. Çünkü bu yol zorluydu.
Bedenimi içeriye doğru çevirip dolabıma yöneldim. Giyimine çok önem veren biri değildim. Bu yüzden kıyafet seçme işini Aslı asla bana bırakmazdı. Alışverişe beraber çıkarız fakat o beğenirdi benim giyeceğim şeyleri. İtiraz etmeme bile müsaade etmeden alıyordu kıyafetleri.
İçlerinden en en sade olanı seçmek için göz attım. En makul gözüken mavi mom jean ve üstüne uzun kollu krem rengi çizgili bir gömlekte karar kıldım. Hemen üzerime geçirdim seçtiklerimi. Uzun gömleğin kollarını dirseğime kadar kıvırdım. Ardından, örtüsü aşağı kaymış olan yatağıma sırt üstü yattım. Ellerimle gözlerimi kapatıp nereye gideceğimizi, neler olacağını düşünmeye başladım.
