κεφάλαιο 18

18 4 0
                                    

Τελικά αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την πρόβα μας κρατώντας όσο το δυνατόν μια πιο επαγγελματική στάση, ώστε να μην αποσπόμαστε εύκολα από τον στόχο μας

Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.


Τελικά αποφασίσαμε να συνεχίσουμε την πρόβα μας κρατώντας όσο το δυνατόν μια πιο επαγγελματική στάση, ώστε να μην αποσπόμαστε εύκολα από τον στόχο μας.Δεν πίστευα πως θα περνούσα τόσο ωραία το μεσημέρι μου δεδομένου της κατάστασης μας τους τελευταίους μήνες ,αλλά μπορώ να πω πως ήταν ευχάριστο.Σήμερα το βράδυ υποσχέθηκα στη θεία Λιντζ πως θα έτρωγα μαζί της αφού τον τελευταίο καιρό η δουλειά της την εμπόδισε αρκετά βραδιά από το να ιδωθούμε στο δείπνο.Μέχρι να φτάσω σπίτι έχει ήδη βραδιάσει και τα λιγοστά αστέρια στον ουρανό έχουν κάνει την εμφάνιση τους.Για ένα δευτερόλεπτο μου περνάει από το μυαλό να καθίσω λίγο ακόμα έξω στην ψύχρα του φθινοπώρου ,αλλά η φωνή της θείας μου,μου βγάζει αμέσως αυτή τη σκέψη.

«Violet τι κάνεις μόνη έξω στο κρύο;»την βλέπω στην είσοδο της πόρτας να με κοιτάει με ένα παράξενο ύφος.Τα καστανά ,κοντά, μέχρι τους ώμους μαλλιά της, είναι πιασμένα σε εναν ψηλό,άτσαλο κότσο επιδεικνύοντας τα όμορφα αν και λίγο γερασμένα χαρακτηριστικά της.Τα ρούχα της είναι κρυμμένα κάτω από την μεγάλη ροζ, μαγειρική πόδια της, δείγμα ότι ακόμα μαγείρευε.

«Θα έμπαινα μέσα απλώς δεν έβρισκα το κλειδί»αποφασίζω να της πω ένα ψέμμα γιατί δεν πιστεύω πως θα καταλάβαινε άμα της έλεγα την αλήθεια.Λογικά θα με περνούσε για καμία τρελή που θέλει να κοιτάει ότι έχει μείνει από αστέρια στον ουρανό ,μέσα στα σκοτάδια.Εκείνη δεν μου απαντάει κάτι και απλώς μου κάνει νεύμα να μπω μέσα.Με απίστευτη ταχύτητα τρέχω προς το δωμάτιο μου για να βγάλω τα ρούχα της ημέρας,  ώστε να μπορέσω επιτέλους να βάλλω τις πολυαγαπημένες μου πιτζάμες.Μόλις της φοράω αφήνω έναν αναστεναγμό να μου ξεφύγει και πέφτω με φορά στο κρεβάτι μου.Κοιτάω το μπλε σκούρο ταβάνι μου και προσπαθώ να με πάρει ο ύπνος.Πάνω που πάω να αφεθώ στην αγκαλιά του μορφέα ,η εκκωφαντική φωνή της θείας Λιντζ με ξυπνάει.

Loving youWhere stories live. Discover now