[ᴄᴏᴍᴘʟᴇᴛᴇᴅ]➊.ဇာတ္လိုက္ကိုေရွာင္ရွားရမယ္! [ဇာတ်လိုက်ကိုရှောင်ရှားရမယ်!]

.. ၁၁၂ ..

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ လက္ေထာက္ဝမ္က ဖုန္းခ်လိုက္သျဖင့္ စိတ္တိုသြားေတာ့၏။

ခ်န္းစီႏ်န္က ဘာလုပ္ေနတာတုန္း?!
သူတို႔အေၾကာင္းကို အတင္းအဖ်င္းေတြ အမ်ားႀကီး ပ်ံ႕ႏွံ႔ေနပါတယ္ဆိုေနမွ အခု ေအာက္ထပ္မွာ ေပၚလာေသးတယ္တဲ့ အလုပ္က အသိေတြက ငါေလးကို ဘယ္လိုထင္ၾကမတုန္းလို႔?

ခ်င္းစုယြဲ႕မွာ ဒါရိုက္တာႀကီးႏွင့္ ေနာက္ဆံုး အေၾကာင္းအရာအား စိတ္မပါလက္မပါႏွင့္ ေဆြးေႏြးၿပီးေနာက္ သူမ ဖုန္းကို ထုတ္ၿပီး သူ႔ကို မေခၚခင္တြင္ အနည္းငယ္မၽွ ခ်ီတံုခ်တံု ျဖစ္ေနေသးသည္။

ခ်န္းစီႏ်န္က သူမ ဖုန္းေခၚလာသည္ကို ေတြ႕ေတာ့ မ်က္ခံုးတစ္ဖက္ကို အနည္းငယ္ ပင့္လိုက္သည္။ သိပ္မၾကာခင္မွာပင္ သူမက ဒီဖုန္းနံပါတ္ကို ဘေလာ့လိမ့္မည္ဟုလည္း သူ သိေနခဲ့၏။ အခုအခ်ိန္မွာေတာ့ ဒီဘေလာ့တဲ့ကိစၥနဲ႔ပက္သတ္ၿပီး သူကပဲ သေဘာထားႀကီးစြာႏွင့္ သူမႏွင့္ ျငင္းခုန္ စကားမ်ားမေနေတာ့ေပ။ ဒါေပမယ့္ ေနာင္အနာဂတ္မွာေတာ့ သူမကို သူက  ျဖည္းျဖည္းခ်င္း ေျပာင္းလဲေပးရလိမ့္မည္။

ခ်န္းစီႏ်န္က သိမ္ေမြ႕ညင္သာစြာျဖင့္  ေျပာလိုက္သည္။ "မင္း ဘယ္အခ်ိန္ အလုပ္ဆင္းမွာလဲ? ကိုယ္ စားစရာ တစ္ခုခု ပို႔လိုက္မယ္"

"ကၽြန္မမွာ အခ်ိန္မရွိဘူးရွင့္ ... ခ်န္းစီႏ်န္ ရွင္ ကၽြန္မ အလုပ္လုပ္တဲ့ေနရာမွာ ေပၚေပၚလာတာက ရွင့္ကို အဆင္မေျပ မျဖစ္ေစဘူးလားဟင္? ရွင့္မွာ ေျပာစရာ တစ္ခုခုရွိေနရင္လည္း အဲ့ဒီအေၾကာင္းကို ကၽြန္မတို႔ အိမ္ျပန္ေရာက္မွ ေျပာၾကတာေပါ့ေနာ္"

"ကိုယ္က မင္းနဲ႔အတူ စားခ်င္ရံုေလးတင္ပါ"

"ဟုတ္ၿပီ ..  ေက်းဇူးတင္ပါတယ္"

ခ်န္းစီႏ်န္က  သူမကို အတင္းအက်ပ္ မေတာင္းဆိုေတာ့ပဲ ဝမ္းနည္းကာ စိတ္မေကာင္းျဖစ္သြားသည့ အသံျဖင့္ ေမးလိုက္သည္။ "မင္းမွာ ကိုယ္နဲ႔အတူစားဖို႔ အခ်ိန္မရွိရင္လည္း ကိုယ္ စားစရာမွာၿပီး အေပၚထပ္ကို ပို႔ခိုင္းလိုက္မယ္ ... တစ္ကယ္ေတာ့ မင္း ညစာ စားကိုစားရမွာေနာ္ .. မင္းမွာ စားဖို႔အတြက္ အခ်ိန္ရွိသင့္တယ္"