Ogen als de Oceaan

Hoofdstuk 18

Toen de avond viel en de werkdag erop zat, had Ella amper vier blaadjes aan haar zielig bloempje weten te bevestigen. Zodra ze het probeerde in haar haar te steken, viel er de helft van uit. Met een gefrustreerde zucht, gooide ze de materialen weer in hun juiste zak. Ze had al veel dingen geprobeerd en geleerd, maar ze had nog niks gevonden waar ze echt goed in was. Ze wou zo graag haar plek vinden in de stam en tonen dat ze de tijd die er in haar werd gestoken, waard was.

Jason schraapte zijn keel en ze draaide zich geïrriteerd om. "Is er nog iets wat ik al de hele tijd fout doe?" Hij had op één dag tijd vier verschillende haartooien gemaakt.

Met een scheve glimlach zei hij: "Kalm landprinses. Ik wou gewoon voorstellen om je haar te helpen opsteken." Hij hield de haartooien die hij had gemaakt op. In de plaats van de donkere haartooien die hij normaal droeg, had hij felle kleuren gebruikt. Toen ze niet reageerde, haalde hij zijn schouders op. "Ik vind wel iemand anders."

"Wat!" riep ze uit. "Nee, ik bedoel... Als jij wilt..."

Met één opgetrokken wenkbrauw zei hij: "Denk je dat dit mijn kleuren zijn?" Felblauw, appelblauwzeegroen, paars en donkerblauw waren de kleuren die hij had gebruikt in zijn creaties en Ella had hem nog nooit iets anders weten dragen dan zwart, grijs of bruin. "Omdraaien," zei hij streng en Ella gehoorzaamde onmiddellijk.

Zijn vingers gingen behendig aan het werk en streng na streng van haar lange blonden haren verdwenen. Toen hij klaar was, waren haar borsten onbedekt en haar haar ingewikkeld opgestoken. Jason gaf haar een reflecterende schelp zodat ze naar het resultaat kon kijken. Haar weerspiegeling zag er niet uit als zichzelf. Ze zag eruit als... "Nu zie je er echt uit als één van ons," fluisterde hij in haar oor.

Met een krop in de keel fluisterde ze een bedankje. Ze zag en voelde zich voor de eerste keer als een echt zeemeermin. Haar haren waren opgestoken zonder ook maar een beetje van het volume of de vrijheid van het water te verliezen. Ze bewoog haar hoofd heen en weer en haar haar volgde als een wolk waar hier en daar een prachtige haartooi uitstak.

Ze draaide zich om en gooide haar armen rond zijn hals. "Ik zie er echt uit als één van jullie."

Jason grinnikte en klopte haar onbeholpen op de rug. "Nu niet emotioneel worden over een paar haardingen he."

Ella rechtte zich op en zei: "Het is zoveel meer dan gewoon een paar haardingen. Ik voel me nu ook..." Haar adem stokte in haar keel toen ze zijn indringende blik op haar lippen zag. Ze had nog niet veel ervaring, maar ze wist wat die blik betekende. Langzaam leunde ze vooruit. Hij leunde ook naar haar toe. Opeens herrinnerde ze zich Sonya en Arthur. Een prille vriendschap die volledig verpest was, omdat ze er iets meer van poogde te maken. Ella wilde haar eerste echte vriend in de stam niet kwijt raken. Net voor zijn lippen de hare raakte, trok ze zich terug en kuchte. "Wil je me uitleggen hoe de traditie tot stand is gekomen?" vroeg ze blozend.

Jason trok zich onmiddellijk terug en knikte. Met een luchtige stem begon hij zijn uitleg, alsof ze niet net bijna gekust hadden. "Het is redelijk simpel eigenlijk. Zeemeermensen zijn monogame wezens, net zoals de meeste van de mensen. We trouwen niet en er zijn geen ringen, maar we tonen aan de rest van de stam wanneer we niet meer bezet zijn. Op het moment dat een zeemeerman en een zeemeervrouw besluiten dat ze exclusief zijn met elkaar, besluiten ze om hun haren naar beneden te doen. Het is een type van zedigheid die we van mensen hebben overgenomen."

Ella knikte begrijpend, dankbaar dat hij van hun bijna kus geen groter ding had gemaakt, dan nodig. "En hoe zit het met relaties tussen hetzelfde geslacht?"

Hij hief zijn schouders op en zei: "Dat gebeurt niet."

"Hoe bedoel je dat gebeurt niet? Mensen kunnen vrij kiezen met wie ze samen zijn en zeemeermensen moeten kiezen voor het ander geslacht."

Jason keek haar opeens begrijpend aan. "Oh ben jij..."

"Wat, nee. Ik ben blij dat ik de opties heb, maar ik val wel uitsluitend op mannen. Maar dat is niet voor iedereen het geval."

"Dus geen partner, man of vrouw?"

"Nee, ik wist gewoon niet..."

"Typische menselijke zedigheid dan," zei hij. "Jullie willen niet je borsten tonen, maar wel met hetzelfde geslacht uitgaan."

Ella lachte, "Ik ben 18 jaar opgevoed geweest als een mens. Dat zal er na een jaar niet zomaar uit zijn. Ik ben wie ik ben."

Jason nam een lok haar dat ontsnapt was, vast en stak het in een teder gebaar achter haar oor. "Verander zeker niet Ella."

Voor ze kon reageren, was hij al weggezwommen. Verbaasd en verward keek ze hem na. 

Stem, reageer en laat me weten wat jullie ervan vinden!

Het hoofdstuk van morgen zal van mijn erotische kortverhalen zijn <3

Blijf gezond en blijf binnen iedereen!