Όταν κοιτάς με εγωισμό ψηλά κ χύνεις ψεύτικα δάκρυα
οι θεοί ,με μίσος θα σε εκδικηθούν...
όταν παίζεις συνέχεια το μοιραίο θύμα
οι θεοί ,θα αρχίσουν με εσένα να γελούν...
όταν κοιτάς μόνο τον αηδιαστικό εαυτό σου
οι θεοί τότε θα αρχίσουν παρανοούν...
ένας υλιστής είσαι ,φτηνός κ ξεπεσμένος
και οι θεοί ,γελώντας σε παρακολουθούν...
όταν νομίζεις ότι κ εσύ έγινες ''θεός''
οι θεοί ,αρχίζουν μεταξύ τους να μονολογούν...
''ζεις στη μικρή σου ψεύτικη αλήθεια..
χωρίς αισθήματα, με ανούσιες ,εφιαλτικές ,
εγωιστικές και μάταιες φιλοδοξίες...
κάτω από τη βαριά σκιά της σκουριασμένης παράνοιας...
βυθισμένος στη σαπίλα του μαύρου εγώ σου...
ήρθε λοιπόν η ώρα σου μικρέ ανάξιε ''θεέ''
να μας προσκυνήσεις κ αίμα να φτύσει η ψυχή σου...
κ ο πιο κρυφός σου φριχτός φόβος ...
το περιτύλιγμα σου το άυλο θα χαθεί...
κ έτσι γυμνός και μόνος θα περιπλανηθείς...''
και δεν είναι ότι δε σεβάστηκες κανέναν ποτέ...
αλλά δεν σεβάστηκες τον ξεπεσμένο εαυτό σου ...
θα σε θυμάμαι με ένα ματωμένο ,
ψεύτικο ,χαιρέκακο χαμόγελο...
έτσι κ αλλιώς ...
είσαι νεκρός....
όσο κ αν παλεύεις για το αντίθετο...
ήσουν πάντα νεκρός......
