Seventeen

671 46 2
                                    

Luke POV


Rond de middag, wanneer de zon al hoog aan de hemel staan en mijn kamer op een erg vervelende hoek binnen schijnt, wordt ik wakker. Ik geeuw en rek mezelf uitgebreid uit, waarna ik langzaam mijn bed uit kruip. Mijn hand laat ik kort door mijn warrige haar gaan en ontkoppel dan mijn telefoon van de oplader. Ik ontgrendel de telefoon en zie dat ik al enkele gemiste oproepen en enkele berichten heb. Ik zucht als ze allemaal van Ashton, Calum en Michael zijn. Blijkbaar ben ik te laat voor de repetitie. Geweldig.

Snel stuur ik een berichtje naar ze alle drie dat ik eraan kom en haast me dan naar de badkamer.

In een recordtempo, douche ik mezelf en kleed ik me aan. Ik breng mijn haar in model en stop mijn telefoon in mijn broekzak waarna ik de trap afloop. Ik besluit dat ik toch echt wel eerst iets ga eten, ze moeten nog maar even wachten. Op een lege maag kan ik toch niet zingen. Of dat is wat ik mezelf vertel zodat ik eerst nog kan eten zonder me schuldig te voelen over het te laat komen.

Een halfuur later en vele sms'jes later over het feit dat ik er nog steeds niet ben, vertrek ik naar Ashton's huis. Het is nu ongeveer half twee, en we zouden repeteren om elf uur. Dus zoveel te laat ben ik nu ook weer niet. Daarbij, ze overleven het vast wel zonder mij. Tenslotte is Acacia daar ook, en ik ben er zeker van dat ze zich met haar kunnen bezig houden. Ik bijt op mijn onderlip bij deze gedachte en zucht diep. Ik begin net iets sneller te lopen zonder dat ik het zelf eigenlijk echt besef.

Gelukkig is Ashton's huis niet zo heel ver weg en ben ik er op tien minuutjes wandelen, deze keer op acht minuten. Ik druk snel op de deurbel en stop beide handen weer in mijn broekzak. De deur vliegt open en Ashton komt tevoorschijn.

"Aha, you decided to show up!" Zegt hij, lichtjes geïrriteerd.

"I'm sorry. I was asleep and I still had to eat."

"You could have eaten here."

"Well, now I don't have to do that." Bijt ik terug en stap langs hem naar binnen. Ik loop de woonkamer in en ik lijk licht teleurgesteld te zijn als ik daar enkel Michael en Calum vindt.

"There he is!" Roept Michael en staat op van de zetel. "Now we finally can practice!" Zucht hij opgelucht.

"Let's go!" Zegt Calum en loopt al naar de kelderdeur toe.

"Is ... Isn't Acacia home?" Vraag ik onzeker aan Ashton.

"No, she's at school. Now, let's practice!" Ashton duwt me zowat richting de kelder en zuchtend volg ik Michael en Calum. Waarom ben ik zo teleurgesteld?


"Luke, c'mon, concentrate!" Zucht Ashton gefrustreerd als ik voor de zoveelste keer mijn solo mis.

"I'm sorry!" Zucht ik ook. "I need a break." Mompel ik en doe mijn gitaar af. Voorzichtig zet ik de gitaar weg.

"We can't take a break! We really need to practice, Luke." Zucht Michael.

"I know, but just give me like ten minutes, okay?" Vraag ik voorzichtig.

"Okay, fine." Zucht Michael en ook hij doet zijn gitaar af.

"I need some air."

"There's enough air here, Luke." Zegt Calum terug. Ik rol met mijn ogen en loop de trap op. Mompelend loop ik naar de voordeur en net als ik die wil opentrekken, vliegt de deur bijna in mijn gezicht.

"Hey!" Roep ik geschrokken. Acacia komt vanachter de deur tevoorschijn en kijkt me aan.

"Oh, sorry. I didn't know anyone was there." Zegt ze met een klein glimlachje. "Too bad, otherwise I could have actually hit you." Ik rol voor de zoveelste keer vandaag met mijn ogen. "Sorry." Lacht Acacia zacht.

"It's okay." Ik glimlach naar haar.

"What are you doing here anyway?"

"Band practice." Zucht ik.

"Woah, you sound excited." Grinnikt ze.

"It's just that I can't concentrate and the other boys are mocking me about it."

"Well, they're probably stressed out. I know Ashton is." Zegt ze glimlachend. "Don't worry about it too much. But why is it that you can't concentrate?" Vraagt ze nieuwsgierig terwijl ze de rugzak van haar rug haalt.

Het komt door jou.

"I guess I'm stressed out too." Glimlach ik.

Good Girls Are Bad Girls || HemmingsWhere stories live. Discover now